13-уми ноябри соли 2024 дар Институти математикаи ба номи А.Ҷӯраеви Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон семинари илмӣ баргузор гардид.
Дар семинар доктори илмҳои физика ва математика Қобилов М. М дар мазуъи "Математическое моделирование структуры волны фильтрационного горения газов с учётом изменения давления" баромад намуданд, ки дар он докторон, ходимони илмӣ ва инчунин магистрон иштирок варзиданд.
Дар охири асри ХХ пас аз пош хўрдани Иттиҳоди Шўравӣ Тоҷикистонро ғаму андўҳ, ҳаракатҳои миллӣ ва хавфи аз байн рафтани миллат ва давлати тоҷикон фаро гирифта, мардум дилшикаставу парешонхотир гашта буданд. Бераҳмиву бетартибӣ, ҷаҳолату нодонӣ, садои тиру туфанг дар фазои кишвар ба дили мардум тухми ноумедӣ мекошт. Мардум аз ҳаёти осоишта маҳрум гашта, ҷон ба каф гирифта, тарки Ватан менамуданд. Тоҷикистон солҳои ҷанги шаҳрвандӣ лаҳзаҳои душвортаринро аз сар мегузаронид.
Дар чунин шароити Иҷлосияи ХVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон даъвати дувоздаҳум дар қасри “Арбоб”-и Хуҷанд баргузор гашта, фаъолияташро аз 16 ноябр то 2 декабри соли1992[4]. идома ёфт. Санадҳои ҳуқуқии дар он қабулшуда, дар ҳифзи давлатдории миллӣ ва инкишофи давлати демократӣ дар Тоҷикистон нақши ҳалкунанда бозиданд.
Маҳз Иҷлосияи ХVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар таърихи давлатдории навини тоҷикон нақши калидӣ бозида, роҳи ояндаи дурахшон ва тараққиёти халқи тоҷикро муайян намуд. Дар ин Иҷлосия масъалаи асосии кишвар ҳал гардид, ки он интихоби Сарвари давлат буд, то кишварро аз вартаи фисқу фасод ва нобасомониҳо раҳо намояд. Хушбахтона, дар Иҷлосия аз ҷониби вакилони халқ фарзанди фарзонаи миллат Эмомалӣ Раҳмон ба сарварӣ пазируфта шуд. Барои таъмини ниятҳои мардум дар кишвар барқарор гардидани сулҳ масъалаи аз ҳама муҳим ба шумор мерафт. Сарвари давлат Эмомалӣ Раҳмон ба иҷрои таклифу дархост ва талаби мухолифин баҳри ба даст овардани сулҳ, хотима додани ҷанги шаҳрвандӣ омода будани хешро ифода кард ва доимо таъкид менамуд: «Мо ба хотири созандагӣ ба музокирот ба ҳамаи нерӯҳое, ки барои наҷот додани Тоҷикистон аз буҳрони сиёсиву иқтисодӣ манфиатдоранд, омода ҳастем. То он даме, ки мо сулҳу оромиро дар хонаи хеш барқарор насозем, силоҳро гузошта, ба кори созандагӣ шурӯъ накунем, кӯмаки ягон ҳамсоя ҳоли моро беҳ намесозад. Танҳо бо иттиҳод мо метавонем, Тоҷикистонро аз хатари ҳалокат ва парокандагӣ наҷот дода, онро ба давлати пешрафта ва соҳибистиқлол мубаддал гардонем»[1,5].
Дар он иҷлосия сарвари давлати мо фарзанди фарзонаи миллат, ҷавонмарди ҷасуру қавиирода Эмомалӣ Раҳмон ба арсаи сиёсат баромад. Бо шунидани нахустин суханҳои самимию умедбахш ва қатъии Эмомалӣ Раҳмон дар чеҳраи аҳли толор, ки руҳафтодаю маъюс буданд, шарораи умед дурахшид. Эмомалӣ Раҳмон аз сари минбар ба мардум бо самимияту садоқат иброз дошт: «Ман ба хонадони Шумо Сулҳ меорам... То як гуреза дар хориҷи мамлакат азобу дарди ғарибӣ мекашад, ман ҳамчун Роҳбари давлат ором буда наметавонам...» [2,16]. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти кишвар Эмомалӣ Раҳмон ба мардум муҷдаи ҳаёт оварданд. Иҷлосияи ХVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон барои миллати тоҷик муҳим буда, тақдири халқро ҳал намуд. На танҳо тифли дар гаҳворабударо наҷот дод, балки тақдири ояндаи ўро низ муайян сохт.
Дар Иҷлосияи тақдирсоз баҳри таҳкими давлату давлатдорӣ 74 санади ҳуқуқӣ, аз ҷумла 15 қонун, 52 қарор, 6 фармон ва як изҳорот қабул карда шуд. Ин Иҷлосия баҳри халқи тоҷик ва тамоми тоҷикистониён тақдирсоз буда, аҳамияти таърихию умумиҷаҳонӣ касб намуд, зеро ба шарофати ин Иҷлосияи таърихӣ оташи ҷанги хонумонсўзи шаҳрвандӣ ба тадриҷ хомўш шуда, ҳукумати қонунӣ барқарор гардид ва дар қаламрави Тоҷикистон пойдевори сулҳу субот гузошта шуд. Истиқлолияти сиёсии давлати тоҷик 9-уми сентябри соли 1991 расман эълон шуда бошад ҳам, амалӣ гардидани он аз иҷлосияи тақдирсози миллат- иҷлосияи ХVI Шурои Олии Тоҷикистон сарчашма мегирад.
Дар Иҷлосия Қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи гурезаҳо», «Дар бораи аз ҷавобгарии ҷиноӣ, интизомӣ ва маъмурӣ озод кардани шахсони давраи ҷангӣ» баррасӣ ва қабул карда шуданд. Иҷлосияи VI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Парчам ва Нишони давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистонро тасдиқ намуд. Бо шарофати Иҷлосияи таърихӣ халқи тоҷик ҳамчун қисми ҷудонашавандаи ҷомеаи ҷаҳонӣ баробарҳуқуқӣ, дӯстии тамоми миллату халқиятро эътироф карда, Сарқонуни нави мамлакатро қабул кард. Эмомалӣ Раҳмон бо фаъолияти ҳамарӯзаи созандаи худ собит намуд, ки бовариимардумро сазовор аст ва сулҳу оромиро ба кишвар бозгардонд ва миллати тоҷикро аз нав муттаҳид намуда, давлати тоҷиконро аз вартаи нобудӣ наҷот дод.
Маҳз ҳамин сиёсати созанда имкон додааст, ки насли ояндасоз, яъне ҷавонони нерӯманду худогоҳ ва тавоно дар идоракунии давлат қадам гузошта, бо дарки масъулияти баланди шаҳрвандӣ ва эҳсоси волои ватанпарастӣ Тоҷикистонро дар радифи давлатҳои дар ҳоли пешрафт қарордошта баробар созанд. Натиҷаи меҳнати фидокорона ва иқдомҳои қаҳрамононаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти кишвар Эмомалӣ Раҳмон муҳимтарин комёбиву дастовардҳои кишварамон дар тӯли 30 соли баъд аз Иҷлосияи шонздаҳум мебошад. Натиҷаи ин ҳама заҳмат, ҷонфидоию корнамоиҳо буд, ки Сарвари давлат Эмомалӣ Раҳмонро дар миёни халқи кишвар ва ҳазорон ҳазор ҳамватанони бурунмарзӣ соҳиби обруву нуфуз гардонид. Бесабаб нест, ки ӯро Пешвои миллат интихоб кардаанд, ки дар таърихи башарият камназир аст. Бузургтарин дастоварди Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон, ин бешубҳа, барқарор кардани сулҳи комил ва Ваҳдати миллӣ дар Тоҷикистон аст.
Иҷлосияи ХVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон рӯйдодест, ки бо гузашти 30 сол аҳамияти он бештару бештар эҳсос мешавад. Ҳукумати Тоҷикистон дар роҳи фардои дурахшони кишвар ва ба давлати мутараққӣ мубаддалнамудани Тоҷикистон қадамҳои устувор мегузорад. Дар пешбурди соҳаи хоҷагии халқи кишвар, пешорўи ҷавонон роҳи васеъ ва тахту ҳамвор густурда шудааст. Маҳз ҷавонон қодир ҳастанд, ки дунёро бо заҳмату меҳнат ва бо меҳру муҳаббат ҷавонӣ эҳдо намоянд. Масъалаҳои ҳаётан муҳим, ки Иҷлосияи наҷотбахш ва тақдирсози миллат ба ҳукми қонун даровард, аз инҳо иборат буд: - ба халқ ва давлат роҳбари сазовор, Пешвои миллатро дод; - пеши роҳиаз байн рафтани миллати тоҷик гирифта шуд; - ҷанги шаҳрвандиро ба сулҳу якпорчагӣ иваз намуд; - сохтори фалаҷгардидаи ҳокимияти давлатиро барқарор намуда, ба ислоҳоти конститутсионӣ оғоз бахшид; - барои қабули Конститутсияи нави Тоҷикистон заминаи ҳуқуқӣ муҳайё намуд; - созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллиро имконпазир гардонд[3];
Имсол аз Иҷлосияи ХVI-уми Шурои Олӣ 32 сол пур мешавад. Мо бо як ифтихори баланд гуфта метавонем, ки ин Иҷлосияи тақдирсоз дар сарнавишти миллати мо нақши ниҳоят муҳимеро иҷро намуд. Дар ҳақиқат, маҳз бо заҳмату талошҳо ва ҷонбозиҳои Пешвои Миллат Эмомалӣ Раҳмон Тоҷикистон дар охири асри ХХ аз ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ раҳоӣёфта, истиқлолияти давлатии худро эълон намуда, миллати тоҷикро дар арсаи байналхалқӣ муаррифӣ намуд. Иҷлосияи ХVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон барои таҳкими асосҳои давлатдории навини тоҷикон, ки воқеан орзуи ҳазорсолаи халқи мо баъди пош хӯрдани давлати Сомониён буд, бо роҳбарии бевоситаи сарвари давлат Эмомалӣ Раҳмон амал бароварда шуд.
Чилаева М.Т., доктор PhD - и шуъбаи сотсиологияи Институти фалсафа, сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқӣ ба номи А.Баҳоваддинови АМИТ
Адабиёт:
1.Шарифзода А, Қосимӣ З. Эмомалӣ Раҳмон: соли маориф ва фарҳанги техникӣ.- Душанбе “Ирфон”, 2011. 578с. 2. Эмомалӣ Раҳмон. Уфуқҳои Истиқлол. Душанбе “Ганҷ”, 2018. 146с. 3.http://khatlon-ruznoma.tj/itisodivu-itimo/50-aamijati-tarihii-ilosijai-xvi-shroi-olii-umurii-toikiston.html(санаи муроҷиат 09.10.2022)
4.https://tg.wikipedia.org. (санаи муроҷиат 05.10.2022)
Дар ҳошияи сафари Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Озарбойҷон, 11-12 ноябри 2024
Кишварҳои Осиёи Марказӣ ва Озарбойҷон зиёда аз 30 сол аст, ки пайваста дар чорчӯбаи иқдомҳои муштарак дар соҳаҳои тиҷоратӣ, энергетикӣ ва нақлиётӣ шарикии стратегиро ташаккул медиҳанд.
Ташаббусҳои кишварҳои минтақа новобаста ба таҳаввулоти геополитикии ҷаҳони муосир дар самти рушди ҳамкориҳо тавассути татбиқи лоиҳаҳои муштараки ҳамкорӣ ба густариши шарикии стратегӣ мусоидатменамояд.
Бояд қайд намуд, ки ба роҳ мондани ҳамкориҳои судманди дуҷониба ва бисёрҷониба бо кишварҳои Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил яке аз ҷанбаҳои муҳими сиёсати хориҷии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба шумор меравад.
Дар ин самт, ҶумҳурииТоҷикистон низ аз миёни кишварҳои Осиёи Марказӣ ба рушди ҳамкориҳои мутақобилан судмандбо Ҷумҳурии Озарбойҷон, ки дар заминаи эътимод ва эҳтироми байниҳамдигарӣ ба вуҷуд омадааст, таваҷҷуҳи хоса медиҳад. Муносибатҳои дипломатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Ҷумҳурии Озарбойҷон 29 майи соли 1992 барқарор шуда, соли 2007 Сафоратхонаи Озарбойҷон дар Душанбе ва соли 2008 Сафоратхонаи Тоҷикистон дар Боку ба фаъолият шурӯъ намуданд.
Дар муддати зиёда аз 30 соли муносибатҳои дипломатии Тоҷикистон ва Озарбойҷон механизмҳои муассири ҳамкориро бунёд намуда, кишварҳоиду ҷониб ба натиҷаҳои муштараки назарраси бахшҳои мухталифи ҳамкорӣ ноил гардиданд. Ба ин пеш аз ҳама робитаҳои наздик ва эътимодбахш дар сатҳи олӣ мусоидат мекунад.
Боиси зикр аст, ки муносибати дӯстонаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва Президенти Ҷумҳури Озарбойҷон Илҳом Алиев дар рушди муносибатҳои ду кишвар саҳми назаррас дорад. Илова бар ин, муносибатҳои самимии дӯстона дар сафарҳои пайваста ва мутақобилан самарабахши сарони ду кишвар мушоҳида мегардад. Аз ҷумла, соли 2023 Президенти Ҷумҳурии Озарбойҷон Илҳом Алиев ду маротиба ба Тоҷикистон ташриф овард. Ташрифи аввал 5-6 апрели соли 2023 сафари расмӣ буда, ташрифи дуюми И. Алиев ҳамчун меҳмони олиқадр ҷиҳати иштирок дар Ҷаласаимашваратии сарони кишварҳои Осиёи Марказӣ бо даъвати Президенти Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сурат гирифтааст.
Зимни мулоқоти дуҷониба Президенти ҶумҳурииТоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонва Президенти Ҷумҳурии Озарбойҷонтаъкид доштанд, ки Ҷумҳурии Тоҷикистонба ҷониби Озарбойҷон бароидастгирии ташаббусҳои глобалии Тоҷикистон оид ба масъалаҳои об ва иқлим, инчунин масъалаҳои амниятӣ, таҳкими ҳамкориҳо дар мубориза бо терроризми байналмилалӣ, ифротгароӣ, қочоқи маводи мухаддир ва силоҳ, киберҷинояткорӣ ва дигар шаклҳои ҷинояткории муташаккили фаромиллӣ изҳори қаноатмандӣ менамояд. Инчунин, зимни ташрифи расмии Президенти Озарбойҷон Илҳом Алиев ба Ҷумҳурии Тоҷикистон миёни ду кишвар як қатор санадҳои ҳамкории иқтисодӣ низ ба имзо расиданд, ки барои зиёд намудани гардиши молу маҳсулоти миёни ду кишвар такон хоҳад дод. Зикр кардан ба маврид аст, ки дар соли 2023 гардиши мол миёни ду кишвар 6,127 млн. доллари амрикоро ташкил додааст.
Дар борабари ин, Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Ҷумҳурии Озарбойҷон ҷиҳати густариши ҳамкориҳои амиқ дар чаҳорчӯби СММ, САҲА ва дигар созмонҳои байналмилалии дорои хусусияти универсалӣ ва минтақавидошта, аз ҷумла Созмони Ҳамкории Исломӣ, Созмони Ҳамкории Иқтисодӣ ва Комиссияи байниҳукуматии долони байналмилалии нақлиётии Аврупо-Қафқоз-Осиё (ТРАСЕКА) ҳамкориҳои мутақобилан судмандро низ ба роҳ мондаанд.
Боиси ёдоварист, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар таърихи 22-23 майи соли ҷорӣ ба Ҷумҳурии Озарбойҷон сафари корӣ анҷом доданд. Дар ҳошияи сафари расмӣ Эъломия дар бораи шарикии стратегӣ миёни Тоҷикистон ва Озарбойҷон ба имзо расид, ки марҳилаи нави таҳкими ҳамкориҳои мутақобилан судманди миёни ду кишвар ба шумор рафта, санади ба имзорасида сатҳи муносибатҳои ҷонибҳоро расман рушд хоҳад дод. Зимни мулоқоти сарони ду кишвар доираи васеи масъалаҳои ҳамкории сатҳи олӣ, аз ҷумла масъалаи марбут ба вазъи геополитикии минтақа ва ҷаҳони муосир ва дар ин замина таҳким додани чораҳои амниятӣ ва рушди ҳамокориҳо дар ин самт, инчунин амалӣ намудани як қатор лоиҳаҳои муштараки ҳамкорӣ дар бахшҳои иқтисод, энергетика, саноат ва ҳамкориҳои гуманитарӣ, масъалаҳои марбут ба соҳаҳои кишоварзӣ, фарҳанг ва маориф баррасӣ гардиданд.
Қайд кардан ба маврид аст, ки вохӯриву мулоқоти роҳбарияти сатҳи олии ду кишвар дар доираи чорабиниҳои муҳими минтақавӣ ва байналмилалӣ марбут ба масъалаҳои мубрами ҷаҳони муосир ва боздидҳои расмӣ дар чорчӯбаи сафарҳои корӣ ба кишварҳои ҳамдигар муҳимтарин омили таҳким ва густариши муносибатҳои байнидавлатии ду кишвар ҳисобида мешавад. Вобаста ба ин, сафари кории Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар таърихи 11 ноябр соли 2024 ҷиҳати иштирок дар Конфронси 29-уми ҷонибҳои Конвенсияи қолабии Созмони Милали Муттаҳид оид ба тағйирёбии иқлим, ки рӯзҳои 12-13 ноябри соли ҷорӣ дар шаҳри Бокуи Ҷумҳурии Озарбойҷонбаргузор мегардад, аз он шаҳодат медиҳад.
Қобили зикр аст, ки Конвенсияи Созмони Милали Муттаҳид оид ба тағйирёбии иқлим (UNFCCC) моҳи июни соли 1992 дар Рио-де-Жанейро дар Конфронси СММ оид ба муҳити зист ва рушд қабул карда шуд. То ба имрӯз 198 давлат иштирокчии он мебошанд. Қароргоҳи Конвенсияи мазкур дар шаҳри Бонни Олмон ҷойгир аст.
Конференсияи Созмони Милали Муттаҳид (ё Конференсияи ҷонибҳои Конвенсияи СММ) оид ба тағйирёбии иқлим ҳамасола баргузор гардида, ягона форуми бисёрҷониба дар ҷаҳон ба шумор меравад, ки дар ҳошияи он бо иштироки намояндагони қариб ҳамаи кишварҳои олам санаду қарордодҳои муҳим оид ба мубориза алайҳи тағйирёбии иқлим қабул карда мешаванд. Ба ибораи дигар, Коференсияи мазкур платформае мебошад, ки дар он сарони давлатҳои аъзо, инчунин ҳайати дар музокирот ширкаткунандагони кишварҳои аъзои Конвенсияи СММ оид ба тағйирёбии иқлим ҷиҳати расидан ба мувофиқа дар масъалаи тадбирҳои пешгирии буҳрони иқлимӣ, таъсири он ва расонидани кӯмак ба ҷомеаҳои осебпазир ҷиҳати мутобиқшавӣ ба муҳити зист, мубодилаи афкор менамоянд.
Ҳамин тавр, Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун қисми ҷомеаи ҷаҳонӣ барои саҳм гузоштан дар ҳалли масъалаи глобалии иқлим ташаббусҳои зиёдеро дар сатҳи ҷаҳонӣ ва минтақавӣ амалӣ намуда истода, пеш аз ҳама ҳадафи мусоидат намудан дар пешгирии оқибатҳои ногузири раванди тағйирёбии иқлим ва тақвияти ҳамкориҳо дар ҳалли масъалаҳои экологӣ, бахусус, обшавии пиряхҳо дар сатҳи минтақа ва ҷаҳонро дорад.
Салимов А.Ҳ. ходими калони илмии шуъбаи Иттиҳоди Давлатҳои Мустақили Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои АМИТ
Ба шарофати сиёсати хирадмандонаи Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, Тоҷикистон кишвари ташаббускор, пешоҳанг ва таъсиргузор дар пешбурди рӯзномаи чаҳонии марбут ба обу иқлим эътироф гардидааст. Дар робита ба пешниҳоди Тоҷикистон, қабул гардидани қарори Маҷмаи умумии Созмони Милали Муттаҳид дар бораи эълон кардани соли 2025 Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо ва 21 март ҳамчун Рӯзи ҷаҳонии пиряхҳо бори дигар ин амрро тасдиқ намуд.
Аҳамияти пиряхҳо ба сифати манбаъҳои асосии захираҳои об дар таъмини аҳолии сайёра бо ин неъмати табиӣ, ки сарчашмаи ҳаёт аст, хеле муҳим мебошад. Аз ин лиҳоз, обшавии босуръати пиряхҳо яке аз масъалаҳои нигаронкунанда дар сатҳи ҷаҳонӣ буда, оқибатҳои манфиро ба бор меорад. Бинобар ин, ташаббусҳои Сарвари давлати мо роҷеъ ба ҳифзи пиряхҳо ва рафъи норасоии об аз сӯи ҷомеаи ҷаҳонӣ саривақтӣ арзёбӣ шуда, аҳли башарро аз дигаргуниҳои ҷиддии табиат ҳушдор дод. Маҳз иқдоми навбатии Пешвои тоҷикон – сиёсатмадори сатҳи ҷаҳонӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷиҳати пешгирӣ аз таҳдиди обшавии пиряхҳо, кишварҳои дунёро ба андешидани тадбирҳои фаврӣ ва муҳим водор намуд.
Бояд хотирнишон сохт, ки ҳанӯз соли 2009 дар пойтахти Дания – шаҳри Копенгаген зимни суханронии Сарвари давлат дар Конфронси 15-уми ҷонибҳои Конвенсияи қолабии СММ оид ба тағйирёбии иқлим, зарурати таъсиси Хазинаи байналмилалии ҳифзи пиряхҳо пешниҳод шуда, ибтикори мазкур, инчунин, дар суханрониҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҷаласаҳои Маҷмаи умумии СММ, дигар чорабиниҳои муҳими минтақавию байналмилалӣ матраҳ гардида, барои пешбурди ин ташаббус бо ҳамаи шарикон ҳамкориҳои зарурӣ роҳандозӣ гашт.
Зимнан, бо ташаббуси Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон 14 декабри соли 2022 қабул гардидани Қатъномаи Маҷмаи умумии Созмони Милали Муттаҳид дар бораи эълони соли 2025 ҳамчун Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо, басо муҳим ва боиси ифтихори ҳар як ҳамватани мост. Тавассути ин Қатънома Созмони Милали Муттаҳид ҳам Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо ва ҳам Рӯзи ҷаҳонии пиряхҳоро эълон кард, ки он аз муҳимтарин дастоварди сиёсати хориҷии Тоҷикистон дар ин айём аст. Ҳамчунин, соли 2025 дар шаҳри Душанбе баргузории Конфронси байналмилалии сатҳи баланд оид ба масъалаҳои ҳифзи пиряхҳо ба нақша гирифта шуд, ки бозгӯ аз мавқеи хос ва пешсафии Тоҷикистон дар соҳаи обу иқлим ба шумор меравад.
Дар санади қабулшуда аз ҳукуматҳо, созмонҳои байналмилалӣ ва донорҳо ҷиҳати саҳмгузорӣ дар Фонди эътимоди ҳифзи пиряхҳо бо мудирияти Дабири кулли СММ ва ниҳодҳои дахлдори ин созмон, даъват ба амал оварда шудааст. Ҳадафи асосии Фонд, ҷалби дастгирии кишварҳо ҷиҳати вокуниши сареъ ба обшавии босуръати пиряхҳо ва оқибатҳои он аст.
Рӯйдоди муҳиму таърихӣ арзёбӣ шудани қабули Қатъномаи мазкур, яъне ташаббуси навбатии Тоҷикистон дар Паёми Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ба Маҷлиси Олӣ (23 декабри соли 2022) низ, сабаб дорад. Зеро тибқи ин қатънома, дар таърихи СММ бори аввал аст, ки як рӯзи алоҳида – Рӯзи ҷаҳонии пиряхҳо эълон гардид. Албатта, ҷомеаи ҷаҳонӣ рӯзҳои зиёди таърихию байналмилалӣ вобаста ба соҳаҳои гуногун дорад, аммо бояд қазоват кард, ки бо ҷонибдории 193 кишвари ҷаҳон эътироф шудани рӯзи алоҳидаи ҷаҳонии пиряхҳо ва он ҳам бо ташаббуси як давлате, ки на узви Шурои амнияти СММ асту на дорои захираҳои ҳангуфти энержию молӣ ва дигар зарфиятҳои фишороварӣ, воқеан кори саҳл нест. Ин эътироф, дарвоқеъ эътирофи нуфузи байналмилалӣ ва эътибори баланди сиёсии Пешвои тоҷикон ба шумор меравад.
Мусаллам аст, ки таъсир ба захираҳои обии сайёра, яке аз ҷанбаҳои муҳими тағйирёбии глобалии иқлим, маҳсуб меёбад. Ташвишовар он аст, ки захираҳои оби ошомиданӣ ҳамарӯза кам гардида, сифати он коҳиш меёбад. Ҳалли чунин мушкилӣ дар гӯшаҳои гуногуни ҷаҳон, ки об дар онҳо асоси рушди иҷтимоиву иқтисодӣ ба ҳисоб меравад, ҳаётан муҳим арзёбӣ мегардад. Дар ин росто зарур аст, ки дар баробари механизмҳои бешумори марбут ба вокуниш ба тағйирёбии иқлим чунин абзорҳо ва бархӯрди муносиб дар мавриди обшавии босуръати пиряхҳо ва оқибатҳои ногувори он низ, роҳандозӣ гарданд. Дигар нуктаи муҳим он аст, ки бо ибтикори Тоҷикистон ва ҳамёрон, бори нахуст дар доираи Конфронси тарафҳои Конвенсияи қолабии СММ оид ба тағйирёбии иқлим, яъне “COP 27”, мавзуи об ҳамчун як масъалаи алоҳида, минбаъд дар рӯзномаи тағйирёбии иқлим мавриди баррасӣ қарор мегирад ва бо ташаббуси Президенти Тоҷикистон акнун, мавзуи пиряхҳо дар платформаҳои байналмилалӣ баррасӣ хоҳад шуд. Зимнан, қобили тазаккур аст, ки 21 декабри соли 2020 Маҷмаи умумии Созмони Милали Муттаҳид дар иҷлоси 75-ум Қатъномаи А75/212-ро, ки аз ҷониби Тоҷикистон бо ҳаммуаллифии аксарияти мутлақи давлатҳои аъзои СММ пешниҳод шуда буд, бо номи “Конфронси СММ оид ба бознигарии миёнамуддати фарогири ҳадафҳои Даҳсолаи байналмилалии амал “Об барои рушди устувор”, (2018 – 2028) қабул намуд.
Инак, дар доираи татбиқи Қатъномаи мазкур дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дигар кишварҳо баргузории ҳамоишу конфронсҳо ва чорабиниҳои муҳим идома меёбанд, ки Тоҷикистон дар онҳо аллакай, ба сифати кишвари соҳибтаҷрибаву ташаббускор аз мавқеъ ва манзалати хос бархӯрдор буда, дар умури тадорукот мудириятро низ бар уҳда дорад. Дар доираи қатъномаҳои бо ташаббуси Тоҷикистон қабулшуда, дар минтақаҳо ва кишварҳои дунё даҳҳо сохтори минтақавию байналмилалӣ таъсис ёфтанд, ки мақсади асосии онҳо мусоидат ба масъалаҳои таъмини аҳолӣ ва бахшҳои мухталифи иқтисодӣ бо об ва беҳтар намудани ҳамкориҳо дар соҳаи об дар ҳама сатҳҳо – маҳаллӣ, миллӣ, минтақавӣ ва ҷаҳонӣ мебошад.
Чуноне дар гузоришу ҳисоботи СММ ва ниҳодҳои зертобеи он, Бонки ҷаҳонӣ инчунин, дигар сохторҳои байналмилалӣ мушоҳида мешавад, татбиқи қатъномаҳо ҷиҳати расидан ба ҳадафҳои ниҳоӣ, яъне вобаста ба таъмини оби ошомиданӣ ва беҳдошти экологии иқлим инчунин, роҳандозии ҳамкории созанда байни давлатҳо замина ва шароити муносибро эҷод мекунад. Яке аз мисолҳои возеҳ, ин тақвияти ҳусни эътимод ва фарогиру беҳтар шудани сатҳи ҳамкориҳо байни кишварҳои Осиёи Марказӣ дар масъалаҳои самаранок истифода бурдани захираҳои оби минтақа мебошад.
Қобили қайд аст, ки имрӯз дар ҷаҳон тақрибан ягон минтақае нест, ки аз мушкилоти об вобастагӣ надошта бошад ва бино ба таҳлилҳо, агар саъю талошҳои муассири муштарак анҷом дода нашавад, масоили мазкур аз ин бештар печидаву мураккаб хоҳад шуд.
Чуноне ишора намудем, Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон бо назардошти аҳамияти мавзуи мавриди назар ва ширкати фаъол доштан дар пешбарии рӯзномаи ҷаҳонии об ва таъмини платформаи муколамаи сиёсӣ, дар ҳамкорӣ бо Созмони Милали Муттаҳид конфронсҳои байналмилалии сатҳи баландро ташкил ва мизбонӣ менамояд. Ин нишастҳоро ҷомеаи ҷаҳонӣ ҳамчун “Раванди Душанбе оид ба масоили марбут ба об” эътироф намудааст. Чорабиниҳои сатҳи баланди Душанбе, ки дар ду сол як маротиба баргузор мешаванд, имконияти саривақтиро барои тавсеаи шарикӣ, пайдо намудани роҳҳалҳои оқилонаи мушкилоти марбута фароҳам меоранд ва аз ҳама муҳим, ҳусни эътимодро миёни давлатҳои ҷаҳон тақвият медиҳанд.
Мусаллам аст, ки обрӯю нуфуз ва мавқеи устувори кишвари мо дар арсаи байналмилалӣ, дар натиҷаи татбиқи сиёсати хирадмандонаву ҳусни ҳамҷавории Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон муяссар гардидааст. Ҷомеаи ҷаҳонӣ имрӯз эътироф кардааст, ки Пешвои миллати тоҷикон ташаббускори шаш иқдоми бузург: “Соли байналмилалии оби тоза” (2003), Даҳсолаи байналмилалии амал “Об барои ҳаёт” (2005 – 2015), “Соли байналмилалии ҳамкорӣ дар соҳаи об” (2013), Даҳсолаи байналмилалии амал “Об барои рушди устувор” (2018 – 2028), Соли ҳифзи пиряхҳо (2025) ва эълони 21 март ҳамчун Рӯзи ҷаҳонии пиряхҳо мебошанд, ки дар сатҳи ҷаҳонӣ амалӣ мегарданд ва ҳар яки он барои аҳли башар ҳаётан муҳим ба шумор меравад.
Маврид ба зикр аст, ки соли 2021 Панели сатҳи олию баланд оид ба масъалаҳои об ва иқлим зери унвони “Пешвоёни обу иқлим” аз ҷониби Созмони ҷаҳонии обуҳавошиносӣ ва механизми “СММ – Об” таъсис дода шуд. Мақсад аз таъсиси Панел, пешбарии ҳамгироишудаи масъалаҳои обу иқлим дар рӯзномаи ҷаҳонии рушд аст. Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо назардошти саҳми арзанда дар пешбурди масъалаҳои обу иқлим дар рӯзномаи ҷаҳонӣ, аз аввалин даъватшуда барои узвият дар ин Панел буданд.
Соли ҷорӣ аз 22 то 24 март дар қароргоҳи СММ – шаҳри Ню-Йорк Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Подшоҳии Нидерланд бо ҳамраисӣ Конфронси СММ оид ба бознигарии миёнамуддати фарогири раванди татбиқи ҳадафҳои Даҳсолаи байналмилалии амал “Об барои рушди устувор 2018-2028”- ро баргузор мекунанд. Ин дуюмин конфронси сатҳи ҷаҳонист, ки пас аз нахустин Конфронси оби соли 1977-и СММ (Аргентина) баргузор мегардад.
Дар ин робита, ҳанӯз моҳи апрели соли 2021 аз ҳисоби коршиносони Тоҷикистон, Нидерланд, UNDESA ва UN-Water гурӯҳи корӣ ташкил шуда, он ба таври мунтазам ҷаласаҳои худро баргузор менамояд. Дар ин раванд якчанд санадҳои дахлдор, аз ҷумла Консепсияи баргузории Конфронс, Харитаи роҳ, Стратегияи корбарӣ бо ВАО, изҳороти назариявӣ ва ғайра таҳия шуд, ки барои омодагӣ ба Конфронс ва корбарӣ бо ҷонибҳои гуногуни манфиатдор мусоидат менамоянд. Илова бар ин, дар доираи фаъолияти гурӯҳи кории тоҷикистонӣ якҷо бо вазорату идораҳои дахлдори кишвар, инчунин Кумитаи иҷроияи Фонди байналмилалии наҷоти Арал лоиҳаи мавзуъҳои интерактивии Конфронс, Нақшаи ҷалби тарафҳои манфиатдор, уҳдадориҳои ихтиёрӣ дар соҳаи об, лоиҳаи Ҳисоботи миёнамуҳлати татбиқи ҳадафҳои Даҳсолаи байналмилалии об ва дигар санаду маълумотномаҳои марбут ба мундариҷаи Конфронс таҳия гардид.
Ҷониби мо то имрӯз, якҷо бо Нидерланд ба мақсади муаррифӣ ва тарғибу ташвиқи Конфронси мазкур якчанд ҷаласаҳои махсусро дар ҳошияи чорабиниҳои байналмилалӣ баргузор намуд. Аз ҷумла, Ҳафтаи ҷаҳонии об (августи соли 2021 дар Стокголм), Конфронси 26-уми ҷонибҳои Конвенсияи СММ оид ба тағйироти иқлим (ноябри соли 2021, Глазго), ҷаласаи Гурӯҳи дӯстони об (октябри соли 2021, Ню-Йорк), ҷаласаи СММ-Об (октбяри соли 2021, Женева), Форуми 9-уми ҷаҳонии об (марти соли 2022, Сенегал), Саммити 4-уми оби Осиё ва уқёнуси Ором (апрели соли 2022, Ҷопон), Конфронси дуюми Душанбе оид ба Даҳсолаи об (июни соли 2022), Конфронси 27-уми ҷонибҳои Конвенсияи СММ оид ба тағйироти иқлим (ноябри соли 2022, Миср).
Дар доираи омодагиҳо ба Конфронси мазкур баргузории Марафони глобалӣ бо ширкати давандаи машҳури австралиягӣ хонум Мина Гули оғоз гардид, ки он аз 22 марти соли 2022 то 22 марти соли 2023 давом мекунад. Дар ин давра, дар маҷмуъ, 200 марафон дар мавзеъҳо ва кишварҳои гуногуни ҷаҳон ташкил шуда, дар доираи он ҷалби беш аз 200 миллион нафар ва гирифтани уҳдадорӣ аз ҷониби 200 ширкати хусусӣ оид ба татбиқи амалҳо дар соҳаи об дар назар аст. Тавре маълум аст, хонум Мина Гули дар ҳошияи Конфронси дуюми Душанбе оид ба даҳсолаи об (6-9 июни соли 2022) чунин марафонро дар кишвари мо низ баргузор намуд. Дар намоишгоҳи махсус, ки дар ҳошияи Конфронси СММ-2023 дар Ню-Йорк доир мегардад, натиҷаҳои Марафони байналмилалӣ тавассути аксу видеонаворҳо ба маърази тамошобинон гузошта мешавад.
Дар ҷараёни Конфронси оби СММ-2023 қарор аст, дар баробари дигар мушкилоти марбут ба захираҳои об, ба рушди устувор ва мудирияти ҳамаҷонибаи захираҳои обӣ ҷиҳати ноил гардидан ба ҳадафҳои иқтисодию иҷтимоӣ ва муҳити зист, татбиқу тарғиби барномаву тарҳҳои марбута, инчунин таҳкими ҳамкорӣ, шарокат дар ҳама сатҳҳо ба манзури мусоидат ба татбиқи ҳадафу вазифаҳои марбут ба захираҳои обӣ, аз ҷумла ҳадафҳое, ки дар Рӯзномаи СММ оид ба рушди устувор барои давраи то соли 2030 бозтоб ёфтаанд, таваҷҷуҳи бештар зоҳир шавад. Мо умед дорем, ки баргузории нишасти мазкур дар сатҳи олӣ рӯйдоди муҳими таърихӣ дар раванди амалисозии ҳадафҳои Даҳсолаи байналмилалии амал “Об барои рушди устувор 2018-2028” хоҳад гашт. Ин дар ҳолест, ки интизориҳои ҷомеаи ҷаҳонӣ аз ин ҳамоиши таърихӣ хеле зиёд аст ва кишвари мо тавассути омодагии фарогиру ҳамаҷониба саъй мекунад, то Конфронси мазкурро дарвоқеъ, натиҷаовар гардонад. Дар ин росто, Тоҷикистону Нидерланд ҳамчун мизбонони ин ҳамоиш ба манзури муваффақ арзёбӣ шудани Конфронс, ҷалби бештари таваҷҷуҳ ва маблағгузорӣ ба соҳаи об, аз кишварҳои узви СММ ва дигар ҷонибҳои манфиатдор даъват ба амал меоранд, ки дар баробари иштироки фаъол дар кори Конфронс, инчунин уҳдадориҳои ихтиёрии худро оид ба суръатбахшӣ ба амалҳо ҷиҳати ноил гардидан ба ҳадафҳои рушди марбут ба об, эълон намоянд.
Нуруллозода Ҳангомаи Мирзошариф- раиси олимони ҷавони Институти таърих, бостоншиносӣ ва мардумшиносии ба номи А.Дониш АМИТ
Ба истиқболи 16 ноябр - Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон
Мардуми кишварамон нисбат ба Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон маҳбубияти бепоён доранд. Ин гуна муносибати самимона пеш аз ҳама натиҷаи хизматҳои наҷиби анҷомдодаи Сарвари давлат дар ростои истиқрори сулҳу ваҳдат, таҳкими истиқлолият ва давлатдории миллӣ, ободӣ ва беҳбуди зиндагии мардум кишвар мебошад. Муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар замоне (моҳи ноябри соли 1992) раҳбарии Тоҷикистонро ба ӯҳда гирифтанд, ки дар кишвар сохти конститутсионӣ комилан фалаҷ шуда буд ва ҷанги дохилӣ бо шиддат ҷараён дошт, ҳазорон нафар кушта ва гуреза шуда буданд, иқтисоду саноат нобуд гардида, сохтор ва дастгоҳи давлатӣ пурра аз байн бурда шуда буд. Дар хазинаи давлат, яъне дар собиқ сандуқи Бонки давлатӣ ҳамагӣ як доллари амрикоӣ маҳфуз буду халос Тоҷикистон ҳамчун давлат дар вартаи нобудшавӣ қарор дошт ва дар ҷомеа нобоварию ихтилоф ҷойи ваҳдату ҳамдигарфаҳмиро гирифта буд.
Ҳамин тавр, вазифаи Раҳбари ҷавони нав интихобшуда дар охири соли 1992 нигоҳ доштани Тоҷикистон аз нобудшавӣ ва муҳимтар аз ҳама гирифтани пеши роҳи хунрезӣ буд. Дар давоми солҳои 1990 то 1992 мардуми кишвар аллакай Эмомалӣ Раҳмонро, ки вакили Парлумонӣ буданд, ҳамчун сиёсатмадори дилсӯз, шуҷоъ ва дорои афкори созанда шинохта буданд. Аз ин рӯ, мардум бо чашми умед ба ӯ менигарист ва интизор дошт, ки ин фарзанди далери миллат Ватанро аз бадбахтиҳо наҷот хоҳад дод. Албатта Сарвари давлат ин умеду орзуи мардумро амалӣ карданд ва Тоҷикистон аз гирдоби бало наҷот ёфт.
Дар яке аз аввалин суханрониҳои худ Эмомалӣ Раҳмон ба мардуми кишвар муроҷиат карда, гуфта буданд, ки «Ман ба шумо сулҳ меорам» ва таъкид карда буданд, ки барои ба Ватан баргардондани тамоми ҳамватанони гуреза ва дар ғарибӣ қарор дошта кӯшиш мекунанд. Сарвари давлат ба ваъдаи худ ҷавонмардона вафо карданд, яъне сулҳ оварданд ва он тоҷикистониҳоеро, ки ба сифати муҳоҷирони иҷборӣ дар кишварҳои хориҷӣ, хусусан дар Афғонистон қарор доштанд, ба Ватан баргардонданд. Дар соли ниҳоят душвори 1993-юм бо вуҷуди мавҷудияти монеаҳои зиёд пеши роҳи хунрезиҳо гирифта шуд, Раҳбари кишвар тавонистанд, ки муҳоҷирони иҷбориро баргардонда, амният ва зиндагии осудаи онҳоро таъмин намоянд. Ҳамзамон, сохти конститутсионӣ, фаъолияти сохторҳои давлатӣ ва корхонаву муассисаҳо барқарор гардид, артиши миллӣ ва дигар ниҳодҳои зарурии давлатдорӣ ташкил дода шуданд.
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Тоҷикистонро дар Созмони Миллали Муттаҳид, муаррифӣ карданд ва кишварамон ба сифати давлати мустақил мавқеи арзандаи худро дар арсаи байналхалқӣ ишғол намуд. Аммо пеш аз ҳама зеҳни Сарвари давлатро он замон иҷрои вазифаҳои муҳимтарин: таъмини ваҳдату амнияти мардум, фароҳам овардани оромиши иҷтимоӣ, ҳалли масоили иқтисодӣ ва суботи сиёсӣ банд карда буд. Албатта дар натиҷаи кушишу ғайрат ва шуҷоати нотакрори Сарвари давлат ин вазифаҳои аввалиндараҷа ба иҷро расиданд. Ҳамин буд, ки дар соли 1994 мардуми кишвар тавассути раъйпурсии умумихалқӣ Эмомалӣ Раҳмонро Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб намуданд. Ҳамзамон, Конститутсияи давлати навбунёди мо қабул гардид. Ба сифати Президенти кишвар интихоб гардидани Эмомалӣ Раҳмон дар соли 1994, ин интихоби роҳи тараққии демократӣ, дунявӣ, озодию ободӣ ва сулҳу созандагӣ буд. Раъйи мардум ва интихоби мазкур бо гузаштани солҳо дурустии худро нишон дод. Фазои озодию мардумсолорӣ, ҳуқуқбунёдию дунявият ва тараққиписандӣ дар кишварамон устувор гардид ва ин роҳи муваффақ то имрӯз Тоҷикистонро ҳамсафар аст.
Ба шарофати сиёсати хирадмандонаи Сарвари давлат дар як муддати кутоҳи таърихӣ афкори сиёсӣ, мафкуравӣ ва фарҳанги мардум дар Тоҷикистон тағйир ёфт ва ин фазои ба вуҷуд омада имкон дод, ки решаҳои ҷангу низоъҳои дохилӣ барканда шаванд ва фазои муътадили корию созандагӣ дар пойтахт ва манотиқи дигари кишвар ҳукмфармо гардад. Муҳимтар аз ҳама дар натиҷаи ҷаҳду талошҳои ҷонфидоёнаи Сарвари давлат ва азму иродаи қавии мардуми кишвар ҷанги дохилӣ, ки дар натиҷаи он бештар аз 150 ҳазор нафар ҳамватанонамон ҳалок шуда буданд, хотима дода шуд. Дар Тоҷикистон сулҳу субот ва оромию ваҳдати миллӣ ҳукмфармо гардид.
Ҷуръат, ҷасорат, масъулият, донишу хирад ва инсондӯстии Пешвои миллат муҳтарам, Эмомалӣ Раҳмон имкон дод, ки ӯ мардумро дар атрофи сиёсати созандаи худ муттаҳид созад ва дар муқобили душманону бадхоҳон манфиатҳои миллии давлати ҷавони Тоҷикистонро ҳифз намояд. Саъю талошҳои фаровони Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар он замони ҳассос натиҷа оварданд ва Тоҷикистон ба марҳилаи сулҳу субот, ваҳдати миллӣ ва рушду пешрафт расид. Бояд таъкид кард, ки марҳилаи барқарории сулҳ ва созиши миллӣ дар таърихи муосир ҳодисаи фаромушнашаванда маҳсуб меёбад. Дар ин марҳила нақши Сарвари давлат бузургу нотакрор аст. Маҳз кушишҳои ҳамешагии муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва матонату ватандӯстии ӯ буд, ки ба сулҳу ваҳдати миллӣ расидем ва Тоҷикистон аз вартаи нобудшавӣ наҷот ёфт.
Бешубҳа, мактаби сулҳпарвару созандаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва таҷрибаи сулҳи тоҷикон нодиру нотакрор буда, шоистаи омӯзиш ва истифодаи ҷаҳониён мебошад. Дар ҷаҳони муосир ҷангу низоъҳои зиёде мавҷуданд, ки мутаассифона ҳал карданашон муяссар намегардад. Бо таваҷҷуҳ ба ин, таҷрибаи сулҳу ваҳдати миллии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои минтақа ва ҷаҳон дар ҳалли муноқишоту низоъҳо дар ҳар шакле омӯзанда аст. Танҳо як иқдоми ҳадафмандона ва пайгиронаи Сарвари давлат, ки тамомияти арзӣ ва ризоияту ҳамдигарфаҳмии миллиро тавассути сулҳу ваҳдат таъмин намудаанд, басанда аст, то номашон дар таърих бо ҳарфҳои заррин абадан сабт гардад.
Имрӯз хеле осону роҳат дар бораи раванди музокироти сулҳи тоҷикон ва мушкилоти ба он марбут ҳарф мезанем, аммо набояд аз хотир фаромуш кард, ки ибтидои солҳои навадуми садаи бистум вазъи номусоиди амниятию сиёсӣ ва иҷтимоӣ мардуми кишвар ва ҷомеаи тоҷиконро ба гирдоби ноумедию дилсардӣ гирифтор карда буд. Ин аст, ки ҳар кас дар он вазъи харобу валангор масъулият ва рисолати раҳбариро бар уҳда намегирифт.
Ба дараҷаи Пешвои миллӣ сабзидану расидан донишу хирад, маҳорат, таҷриба ва ҷуръату масъулияти фавқулоддаро тақозо менамояд. Раҳонидани Тоҷикистон аз вартаи ҷанги шаҳрвандӣ, аз нобудию завол, хунсо кардани нақшаҳои шуми душманон, барқарор кардани хоҷагии халқи ҷумҳурӣ, ки дар ҳоли варшикастагӣ ва нобудӣ қарор дошт, сохтани давлати миллӣ ва соири иқдомоте, ки муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон тули раҳбарӣ анҷом додааст, мақоми арзандаи Пешвои миллатро ба ӯ ато фармудааст.
Имрӯз низ сиёсати давлатӣ, ки таҳти раҳбарии Пешвои миллат ҷараён дорад, муваффақ ва созанда буда, пеш аз ҳама ба беҳбудии зиндагии мардум ва ҳифзи манофеи миллӣ равона гардидааст. Бунёди НБО Роғун ва дигар иншооти энергетикию саноатӣ, роҳҳою нақбҳои сатҳи байналмилалӣ аз дастовардҳои ин сиёсат мебошанд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам, Эмомалӣ Раҳмонро ҳамеша бо мардум будан, аз инсонияту шарофат ҳарф задан, аз илтифоту самимият дар ҳар замоне кор гирифтан, ба дилу дидаи мардум наздик будан, ба ятимону дармондагон дасти кумак дароз кардан, аз аҳволи бепарасторон бархӯрдор будан, авлавияти сиёсати давлатиро ба самти маориф ва фарҳанг додан, амният ва манофеи миллиро саргаҳи кори давлатӣ донистан дар байни аҳолӣ соҳибмақом ва пурэҳтиром гардонидааст. Сарвари давлат новобаста аз масруфиятҳо ҳамеша бо мардуми манотиқи гуногуни Тоҷикистон мулоқот мекунанд, аз ҷараёни зиндагии аҳолӣ бархурдор мегарданд, бо халқ қарину ҳамнафас ҳастанд. Зеро аз миёни мардум баромадаанд ва рисолати худро қабл аз ҳама хидмат ба мардум ва амнияту осоиштагии ҷомеа меҳисобанд.
Аз ҳама муҳимтар, оромиш, субот ва амнияте, ки дар Тоҷикистон ҳукмфармост, далели дурустию хирадмандона будани сиёсати Пешвои миллат мебошад. Маҳз ба шарофати ин сиёсат мо фазои орому зиндагии обод дорем ва кишварамон дар ҳоли рушд кардан мебошад. Маъмулан, ҳар замон, ки мардум ва ҷомеаро хатарҳои гуногун таҳдид мекунанд, шахсияти варзидае рўйи кор меояд, ки миёни омма аз маҳбубияти вижа бархурдор буда, бо донишу хирад, маҳорату таҷрибаи сиёсӣ ҷомеаро дунболи худ бурда, кишварро ба роҳи сулҳу тарақиёт раҳнамои менамояд.
Муҳтарам, Эмомалӣ Раҳмон айнан чунин шахсият ҳастанд ва ҳамчун Пешвои миллӣ мардумро дар атрофи худ муттаҳид сохта, дар масири ҳифзу тараққии кишвар муваффақ гардидаанд.
Аз ин лиҳоз, дар марҳилаи кунунии созандагии кишвар мардуми Тоҷикистон ба шахсияти Пешвои миллат – Эмомалӣ Раҳмон ниёз дорад, то таҳти раҳбарии ӯ фазои сулҳу амният, ваҳдату ягонагии миллӣ ҳифз гардида, рушду пешрафти Ватанамон таъмин гардад.
Хулоса, бунёдкориву хирадмандии Сарвари давлат дили мо, ҷавононро дар самти ватандўстиву меҳанпарастӣ рӯҳу тавони тозае бахшид. Ҳар як ҷавон бояд ба монанди Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, ҳисси ватандӯстиву ватанпарастии худро дар назди Миллат, Ватан ва Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон, барои ободиву осоиштагии кишвари азизамон бо кору пайкори созанда собит намояд.
Аз фурсати муносиб истифода бурда кули ҳамватаноро ба муносибати рӯзи Президенти кишвар табрик мегуям.
Хоҷаев Ҳикматулло Ҳимматович Муовини директори Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон
(бардошт аз сафар ба ноҳияи Данғара ҷиҳати иштирок дар ҳамоиши илмӣ бахшида ба рӯзи Президент ва баргузории Иҷлосияи таърихииXVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дидан намудан аз осорхонаи Пешвои миллат).
Дар пайравӣ аз сиёсати ҷавонпарваронаи Ҳукумати Ҷумҳуриии Тоҷикистон, хусусан Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо ташаббуси Президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, узви вобастаи АМИТ доктори илмҳои иқтисодӣ, профессор Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт иқдоми наҷибе дар шакли сафар ба маконҳои илҳомбахшу таърихӣ ба роҳ монда мешавад.
Мардуми тамаддунофари тоҷик ҳамасола 16-ҳуми ноябрро ҳамчун рӯзи таърихӣ ва ҷашни фархундаву рӯзафзун яъне"Рӯзи Президент"-ро бо шукуҳу шаҳомати хосса ва баргузории конфронсу ҳамоишҳои гуногуни илмӣ ҷашн мегиранд.
Бо ин мақсадба хотири арҷ гузоштан ба хизматҳои мондагори Пешвои миллaт муҳтaрaм Эмомaлӣ Рaҳмон бо ташббуси Институти фалсафа, сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқи ба номи А. Баҳовиддинови Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон дар толори Қасри фарҳанги ноҳияи Данғара бахшида ба 16- ноябр Рӯзи Президент ва баргузории Иҷлосияи таърихии XVI Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамоиши илмӣ назариявӣ доир гардид.
Ҳамоиши иилмиро Директори Муассисаи давлатии "Қасри ҷумҳуриявии фарҳанги ноҳияи Данғара Муродализода Ҷамшед ҳусни оғоз бахшида, иштирокдоронро ба муносибати ин санаҳои муҳимми таърихиву тақдирсоз самимона табрику таҳният намуданд.
Зимни суханрони Директори Муассисаи давлатии "Қасри ҷумҳуриявии фарҳанги ноҳияи Данғара Муродализода Ҷамшед қайд намуданд, ки барои мардуми сарбаланди тоҷик бахти бузургест, ки дар даврони рӯзгори нобасомон ва шикастаруҳӣ тақдир башорати баргузории Иҷлосияи шонздаҳуми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистонро аз ҷониби фарзанди фарзонаи халқ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун ҳадяи таърих ва пайки наҷот муяссар гардонид.
Инчунин дар рафти ҳамоиш муовини Директори Институти фалсафа, сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқи АМИТ Маҳманазари Ҳотам ва як гуруҳ намояндагони Институт баромад намуда, иброз доштанд, ки Ҷумҳурии Тоҷикистон дар солҳои соҳибистиқлолӣ таҳти роҳбарии оқилонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар тамоми соҳаҳои ҳаёти хоҷагии халқи мамлакат ба дастовардҳои назаррас мушарраф гардид.
Ин марди хирад ҳамчун Роҳбари фозил давлатро аз фаноёбӣ наҷот дода, мардумро муттаҳид намуда, ба қалби онҳо шуълаи умедро бедор ва бо қадамҳои устувор ба сулҳу осоиш, рушду суботи минбаъда ҳидоят намуданд.
Бунёди ҷомеаи пешрафта ва давлати аз лиҳози сиёсиву иқтисодӣ устувор мароми ҳар як кишвар буда, он дар сурати ҳукмфармо будани сулҳу субот, ваҳдати миллӣ, амнияти ҷомеа, тарҳрезӣ ва амалӣ намудани корҳои бузурги созандагиву ободкорӣ имконпазир аст.
Рӯзи Президент дар қатори дигар ҷашну рӯзҳои ифтихориамон бо корнамоиҳои Пешвои миллат алоқамандии зич дошта, муқаррар шудани ин рӯз чун ҷашни алоҳида шаҳодати эҳтирому эътимоди мардуми кишвар ба шахсияти Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошад.
Ин рӯзи тaърихиро миллaти тоҷик бaрои сaҳми бузургу шоёни Пешвои миллaт муҳтaрaм Эмомaлӣ Рaҳмон дaр тaшaккули дaвлaтдории нaвини кишвaр, эҳёи дaвлaтдории миллӣ, тaъмини сулҳу субот вa бо ҳисси бaлaнди ифтихору сaдоқaт тaҷлил менaмояд. Бигзор, кишвари азизи мо таҳти роҳбарии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон боз ҳам хурраму зеботар гардад.
Иштирокдорони ҳамоиш иброз доштанд, ки бо дарки баланди масъулиятшиносӣ ва ватандӯстӣ баҳри амалӣ намудани сиёсати дурандешона, инсонпарварона ва муваффақонаи Сарвари давлат, ки рамзи иттиҳоду сарҷамъӣ ва саодату осудагии ҳар як сокини кишвар мебошад, баҳри пешрафту ободии Ватани маҳбуб заҳмати пурсамар хоҳанд гузошт.
Дар фарҷоми чорабини бо мақсади баланд бардоштани донишҳои сиёсии докторантон ва магистрантони Иниститут тарбияи онҳо дар рӯҳияи худшиносии миллӣ ва шинос намудан бо фаъолияти фарзонафарзанди миллат – Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз Осорхонаи Пешвои миллат дидан намуданд.
Аз дидан намудани Осорхонаи Пешвои миллат олимони ҷавон бо худ як ҷаҳон таассурот бардошта, маълумотҳои заруриро бо худ гирифтанд.
Мо олимони ҷавони Институти фалсафа, сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқи ба номи А. Баҳовиддинови Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон ҷавобан ба ин ҳама ғамхориҳо миннатдории самимонаи хешро ба Президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, узви вобастаи АМИТ доктори илмҳои иқтисодӣ, профессор Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт мерасонем, ки барои мо олимони ҷавон чунин шароитҳоро муҳайё месозанд.
Юсуфзода Шодоб Хӯҷамқул - Раиси Шӯрои олимони ҷавони Институти фаслафа сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқи АМИТ
Дар ҳама гушаҳои ҷаҳон, хоҳ Амрикову Африқо ва ё Аврупову Осиё бо шаклҳои гуногун рӯзи шахсияти аввали сиёсии кишвар ба таври гуногун таҷлил карда мешавад. Аввалин маротиба "Рӯзи Президент" ҳамчун ид дар штати Вирҷинаи Иёлоти Муттаҳидаи Амрико соли 1782 ба таври оммавӣ ба ифтихори Ҷорҷ Вашингтон - қаҳрамони ҷанг барои истиқлолият ва президенти якуми ИМА, ки ба муносибати рӯзи таваллудаш (22.02.1732) буд, таҷлил карда шуд. Соли 1855 бошад ин ҷашн ҳамчун иди умумимиллӣ эълон карда шуд. Дар кишварҳои дигар аз қабили Исландия, Британияи Кабир, Ҳолландия, Қазоқистон ва ғайра ин гуна ҷашн бо шаклҳои гуногун таҷлил карда мешавад.
Боиси зикр аст, ки ҷашни мазкур аз маҳбубияти ҳар як президент ё шахси сиёсии кишвар сарчашма мегирад. Ҷоннисориву заҳматҳои бепоёни Пешвои миллат баҳри Ватани аҷдодии худ буд, ки мардуми шарифи Тоҷикистон бо ӯ муттаҳид шуда, барои тай намудани роҳӣ душвори миллатсозӣ ӯро ҳамроҳи намуда ҳамчун шахсияти дорои асолати миллӣ дошта эътироф намуд. Аз ин рӯ дар ҷумҳурии мо низ мутобиқи моддаи 2 Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи рӯзҳои ид» рӯзи 16 ноябр ҳамчун «Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон» ҷашн гирифта мешавад.
Маҳз дар ҳамин санаи таърихӣ, яъне 16 ноябри соли 1994 Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бори нахуст ҳамчун Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар назди халқу Ватан савганд ёд карданд. Ҷумҳурии Тоҷикистон шакли идоракунии ҷумҳуриявиро касб намуда рӯ ба тараққӣ дар самтҳои гуногун намуд. Ин аст, ки ҳамасола рӯзи 16 ноябр ҳамчун "Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон" ҷашн гирифта мешавад.
Буҳрони шaдиди сиёсӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ вa ғоявию мaънaвии солҳои 70-ум вa миёнaи солҳои 80-уми асри гузашта боис гaрдид, ки Иттиҳоди Шӯрaвӣ – ин дaвлaти aбaрқудрaт пош хӯрaд. Мо низ дaр рaдифи дигaр дaвлaтҳои тобеъ бaъди пошхӯрии Иттиҳоди Шӯрaвӣ соҳибистиқлолу озод гaрдидем. Бa тaври дигaр, интиҳои қaрни ХХ вa оғози aсри ХХI бaрои миллaти тоҷик мaрҳилaи сaрнaвиштсоз бa ҳисоб мерaвaд. Мутaaссифонa, шикaст вa пошхӯрии шӯрaвӣ сaбaби гусaстa гaрдидaни робитaҳои иқтисодӣ, зиддиятҳои сиёсӣ, душвор шудaни вaзъи иҷтимоӣ гaрдид. Хусусaн, кӯшиши ғaйриқонунӣ бa дaст овaрдaни ҳокимият, гирдиҳaмоиҳои ҳaррӯзa aз ҷониби ҳизбу ҳaрaкaтҳои нaвтaъсис дaр кишвaр, ки ахиран бa ҷaнги шaҳрвaндии тaҳмилӣ овaрдa рaсониданд, вазъиятро пурпечутоб намуд.
Ҷойи инкор нест, ки дар тaърих баъзе шахсиятҳое мебароянд, ки бо заковаташон ба рушди зиндагии навини ҷомеа таъсир мерасонанд. Тaқдири дaвлaти соҳибистиқлоли Тоҷикистон низ бa сaрнaвишти як шaхсияти тaърихӣ, ки номаш вирди забонҳо гаштааст, сахт вобaстaгӣ дорaд. Бале, тамоми дастовардҳои миллату давлатро aз охирҳои қaрни XX то имрӯз ба номи Сарвари маҳбуби кишвар метавонем рабт диҳем. Aбaрмaрде чун Aсосгузори сулҳу вaҳдaти миллӣ - Пешвои миллaт, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтaрaм Эмомaлӣ Рaҳмон аз зумраи фарзонафарзандони миллатанд, ки номи тоҷику Тоҷикистонро баланд бардошта тавонистанд.
Ҳамагон шоҳиданд, ки ҷaнги шaҳрвaндӣ миллaти моро бa нестӣ вa дaвлaтaмонро бa фaношaвӣ рӯ бa рӯ нaмудa буд. Тaқдир бaшорaти роҳбареро бо бaргузории Иҷлосияи шонздaҳуми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳaмчун ҳaдия вa пaйки нaҷот бa миллaти тоҷик aто намуд. Дaр он рӯзҳои бaсо мушкил бaрои мaрдуми тоҷик Пешвои миллaт муҳтaрaм Эмомaлӣ Рaҳмон мaсъулияти роҳбaриро бa дӯш гирифтa, дaр дили мaрдум умед вa бовaриро бa сулҳу вaҳдaт вa ояндaи нек ҷо нaмудaнд.
Сaрвaри дaвлaт муҳтaрaм Эмомaлӣ Рaҳмон ҳaмчун мaрди оқилу дурaндеш вa роҳбaри фозилу хирaдмaнд дaвлaтро aз фaноёбӣ вa миллaтро aз нестшaвӣ нaҷот додa, мaрдумро aтрофaш муттaҳид вa бa қaлби онҳо шуълaи умедро бедор вa бо қaдaмҳои қaтъӣ бa сулҳу осоиш, рушду суботи минбaъдa ҳидоят нaмуд. Яъне, меъмори дaвлaт вa зуҳури дуборaи мо ҳaмчун миллaти соҳибтaмaддун бa номи Пешвои миллaт тaвъaм мебошaд. Гузаштa aз ин, Пешвои миллaт муҳтaрaм Эмомaлӣ Рaҳмон дaр aрсaи бaйнaлмилaлӣ ҳaмчун шaхси сулҳофaру сулҳпaрвaр, сaрҷaмъкунaндaи миллaт, aмaлисозaндaи зaҳмaтҳои ояндaбинонa бaҳри рушду нумуъ вa ободии Вaтaну фaроҳaм овaрдaни шaроити aрзaндa бaрои мaрдуми кишвaр, тaшaббускори ҳaлли мaсъaлaҳои глобaлӣ шинохтa шудaни Сaрвaри дaвлaти тоҷикон Эмомaлӣ Рaҳмонро нa тaнҳо сокинони кишвaр, инчунин ҷaҳониён эътироф нaмудaaнд вa гуфтaҳоро сиёсaтмaдорони сaршиноси олaм тaсдиқ нaмудaнд. Aз ҷумлa, бa тaъкиди Влaдимир Путин, Президенти Федерaтсияи Русия: “Эмомaлӣ Рaҳмон яке aз симоҳои бaрҷaстa будa, бaйни сиёсaтмaдорони Иттиҳоди Дaвлaтҳои Мустaқил мaвқеи нaмоёнро ишғол мекунaд. Ин беҳудa нест. Тaмоми ҷидду ҷaҳди ӯ aз он шaҳодaт медиҳaд, ки дaр Тоҷикистон рaвaнди сулҳ тaвре пойдор aст, ки нaзирaш дaр ҳеҷ як мaмлaкaте, ки чунин вaзъияти мутaшaнниҷ дошт, дидa нaмешуд. Ҳaр он чӣ оид бa ин мaсъaлa дaр Тоҷикистон aмaлӣ гaрдидaaст, мисоли хубест бaрои бисёр хaлқҳову мaмолики дигaр”. Бa нaзaри Aлексaндр Лукaшенко, Президенти Ҷумҳурии Белорус бошaд: “Меҳнaти фидокоронaи чaндинсолaи Эмомaлӣ Рaҳмон, ки бa тaҳкими сулҳу субот, бaлaнд бaрдоштaни некуaҳволии хaлқи тоҷик вa пойдории нуфузи Ҷумҳурии Тоҷикистон дaр aрсaи бaйнaлмилaлӣ рaвонa гaрдидaaст, сaзовори эҳтироми ниҳоят бaлaнд мебошaд”. Кочерил Рaмaн Нaрaянaн, Президенти собиқи Ҳиндустон бошaд, тaъкид мекунaд, ки: “Моро кӯшишҳои хaстaнопaзири Ҷaноби Олӣ Президент Эмомaлӣ Рaҳмон ҷиҳaти бaрқaрорсозии сулҳ, оштии миллӣ вa рaвaнди созaндa дaр Тоҷикистон, ки ҷомеaи муосири озод месозaд, бa ҳaйрaт гузошт. Бовaр дорем, ки ин кӯшишҳои хaлқи боистеъдод вa меҳнaтдӯсти Тоҷикистон сaмaри нек хоҳaнд овaрд”.
Бинобар ин аз фурсати муносиб истифода намуда ин санаи таърихии фархундаро ба ҳар як тоҷику тоҷикистонӣ самимона шодбош мегӯем. Худо кунад, ки ба бахти мо сулҳи сартосарӣ, ваҳдати миллӣ ва суботи сиёсӣ дар зери сояи Президенти маҳбуби кишварамон - Эмомалӣ Раҳмон доимо пойдор бошад.
Раҳмонов Раҳмон Охонович – д.и.х., муовини директор оид ба илм ва таълими Институти кимиёи ба номи В.И. Никитини АМИТ
Таърихи кӯҳандиёри тоҷикон саршор аз воқеаҳои бузурги сиёсӣ ва иҷтимоӣ аст, ки дар сарнавишти халқи мо нақши тақдирсоз бозидаанд. Ҳамасола дар ҷумҳурии азизамон ҳамоишҳову ҷашнвораҳо дар робита ба эҳёи бузургони гузаштаи халқамон ва пос доштани арзишҳои миллиамон таҷлил карда мешаванд, ки ин нишонаи олии арҷгузорӣ ба гузашта, имрӯза ва ояндаи миллати шарафманди тоҷик дар тули асрҳо мебошад.
Сарнавишти миллати тоҷик дар давоми асрҳо чун дигар қавмҳои ориёинажод бисёр ҳам печ дар печ буда, халқи тоҷик дар мубориза барои озодӣ ва эҳёи давлатдорӣ дар масири таърих ҷоннисориҳои зиёде кардааст.
Ватани ҳамаи тоҷикони дунё Тоҷикистон аст. Аз ин лиҳоз нигоҳдошт ва ҳифзи он вазифаи муқаддас ва қарзи виҷдонии ҳар як тоҷику тоҷикистонӣ мебошад.
Боиси зикр аст, ки 16-уми ноябри соли 2024 аз гузашти Иҷлосияи XVI – уми Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон 32-соли рассо пур мешавад. Мардуми шарифи Тоҷикистон ҳамасола ин саннаи муҳими тақдирсозро дар фазои танинандози сулҳу ваҳдати миллӣ таҷлил менамоянд. Зеро маҳз 32 сол муқаддам бо иштироки вакилони халқ, баҳри ба як низоми муайян овардани авзои сиёсии ҷомеа дар шаҳри бостонии Хуҷанд Иҷлосияи XVI – уми Шурои Олӣ баргузор гардид. Вақте сухан аз Иҷлосияи XVI – уми Шурои Олӣ, даъвати XII меравад, ёдовар мешавем, ки то расидан ба ин айём чӣ мушкилотро аз сар гузаронидем ва ниҳоят ба ҳадаф расидем.
Дар меҳвари Маҷлиси машваратӣ бештар аз ҳама доир ба эътидол овардани вазъи сиёсӣ, қабули конститутсияи нав, барқарор намудани ҳокимияти конститутсионӣ ва интихоби роҳбарияти нави сиёсӣ, ҳалли масъалаи фирориён, ҳолати вазнини иқтисодию иҷтимоии ҷумҳурӣ садо дод ва аз Шурои Олӣ талаб гардид, ки оид ба ин ва дигар масоили мубрам қарорҳои дахлдор ва созанда қабул намояд.
Масъалаи муҳим ва мубрами Иҷлосия интихоби роҳбари нави ҷумҳурӣ маҳсуб меёфт. Ҳамин тавр, баррасии масоили интихоби Раиси нави Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон мавриди муҳокима қарор гирифт. Намояндаи халқ Мирзоев А. аз ҳавзаи интихоботии № 47, аз номи намояндагони шаҳри Турсунзода ва ноҳияҳои Ҳисору Шаҳринав сухан намуда, номзадии вакили халқ Эмомалӣ Шарифович Раҳмоновро аз ҳавзаи интихоботии Данғара ба вазифаи Раиси Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон пешниҳод намуд. Дар натиҷаи овоздиҳии пинҳонӣ аз 197 вакили халқ, ки дар Иҷлосия ширкат меварзиданд, 186 нафар ба тарафдории Эмомалӣ Раҳмонов овоз доданд. Тибқи Қарори Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон 19 – уми ноябри соли 1992 Эмомалӣ Шарифович Раҳмонов ба вазифаи Раиси Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардид. Эмомалӣ Раҳмон бо як ҷасорату мардонагӣ савганд ёд намуд, ки дар хидмати мардуми Тоҷикистон қарор хоҳад дошт ва ба Конститутсия, Парчаму Нишони давлатӣ ҳамеша содиқ мемонад, инчунин қайд намуд, ки «Ман кори худро аз сулҳ оғоз хоҳам кард. Ман тарафдори давлати демократӣ ва ҳуқуқбунёд мебошам. Мо ҳама бояд ёру бародар бошем, то ки вазъиятро ором намоем…»
Маҳз бо туфайли амалӣ гардидани ҳамон қарору қонунҳои Иҷлосия XVI-уми Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон имрӯзҳо кишвари азизамон Тоҷикистони биҳиштосо тавонист, дар фазои сулҳу оромӣ, дустӣ, эҳтиром ва эътирофи якдигар рушду равнақ намояд.
Солҳои охир гулгашту хиёбонҳои пойтахти азизамон таҳти сарварии Пешвои муаззами миллат ва ҷидду ҷаҳди бевоситаи Раиси шаҳри Душанбе Рустами Эмомалӣ ободтару зеботар гашта, маҳбуби дили сокинони пойтахту кишвари азизамон ва меҳмонони шаҳрамон гаштаанд. Бунёди пайкараи аввалин давлатдории тоҷикон Исмоили Сомонӣ, барафрохтани Парчами миллӣ, китобхонаи миллӣ, осорхонаи миллӣ, театр, сохтмони садҳо биноҳои баландошёна давлати моро дар қатори кишварҳои пешрафта қарор додааст. Сокинону меҳмонон бо завқ дар пойтахти мамлакатамон сайру гашт намуда, сайёҳони хориҷӣ шаҳри Душанберо «Шаҳри гулҳо» ном гузоштаанд. Пешрафти иқтисодиёт ва таъмини амнияти шаҳрвандон боис гашт, ки ҳамасола ба Тоҷикистон ҳазорон сайёҳони хориҷӣ ташриф оранд. Тоҷикистон дар қатори даҳгонаи давлатҳои амнтарини ҷаҳон дохил гардид.
Имрӯзҳо бояд ҳар як тоҷику тоҷикистонӣ аз як гиребон сар бароварда, сиёсати сулҳҷӯёнаю созандаи Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро дар амал татбиқ намуда, насли наврасро дар руҳияи ватандӯстӣ, худогоҳиву худшиносӣ ва арҷгузорӣ ба муқаддасоти миллӣ тарбия намояд.
Достиева Дилафруз - лаборанти калони Шуъбаи Шарқи Миёна ва Наздики Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои АМИТ
16 - уми ноябр Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон
Пурнур шаҳчароғӣ, эй раҳнамои миллат,
Раҳҷӯйи бахти халқӣ, эй раҳкушои миллат.
(Низом Қосим)
Мусаллам аст, ки ҳар як давру замон хоҳ - нохоҳ дар арсаи сиёсат калидвожаҳо ва ҳамзамон аз нигоҳи мантиқӣ Лидери миллӣ, Роҳбар ё ин ки ба ибораи дигар гӯем Пешвои сиёсии худро дорад. Доштани раҳнамои сиёсӣ, ин пеш аз ҳама рамзи шукуҳу шаҳомати давлату миллати соҳибиқболу соҳибистиқлол ва мутараққӣ маҳсуб меёбад.
Бояд қайд кард, ки доштани Роҳбари сиёсӣ ва ё худ Лидери миллӣ дар радифи ба дӯш доштани вазифаву масъулияти зиёди сиёсӣ ва инчунин пешбурди корҳои давлатдорӣ, ҳамзамон кафили сулҳу субот, оромию амният ва инчунин муҳофизу нигаҳдории марзу буми аҷдодӣ ва халқу Ватани худ будан аст. Зеро бе мавҷудияти Роҳбари донову тавоно ва соҳибхираду закӣ ва чеҳраи маъруф ҳеҷ як нияти ормонҳои миллӣ амалӣ нахоҳанд шуд.
Лозим ба тазаккур аст, ки ба дараҷаи Пешвою раҳнаварди сиёсӣ ва ниҳоятан ҳамчун Лидери миллӣ сабзидан хоҳ - нохоҳ доштани саъю талош , дӯст доштани марзу буми аҷдодӣ, маҳорати фавқулодаи табиӣ, ҳисси баланди масъулият, нотарсию шуҷоат, сиёсатмадори варзида будан ва ҳамзамон ҷуръату масъулияти фавқулодаро тақозо менамояд.
Чунки дар як вазъи басо ҳам муташанниҷу душвор кишвари ба коми оташ фурӯ рафтаву дар натоиҷи манфиатҷӯйии душманони дохилӣ ва хориҷӣ ба гирдоби ҷанги таҳмилии шаҳрвандӣ гирифтор шударо, ки хавфу хатари аз байн рафтанаш ба вуқуъ пайвастаро наҷот додану ба сулҳу суботу ваҳдати воқеан ҳам миллӣ ва инчунин ба ҳамдигарфаҳмию бахшиш ҳидоят кардан ва ташкили оши оштӣ дар шаҳри бостонии Хуҷанд дар он айёми дар вазъи ногувору басо ҳам муташанниҷ қарор доштан, ба пиндори мо кори саҳлу осоне набуд.
Лозим ба тазаккур аст, ки давлатсозӣ дар ҳеҷ як давру замон кори осоне набуд ва ҳам давлатмарди асили миллат будан ва ба халқ ҳамчун Пешвои сиёсӣ роҳбарӣ кардану ҳукм фармудан низ осон нест.
Аммо Пешвои муаззаму раҳнамои мо - муҳтарам Ҷаноби Олӣ Эмомалӣ Раҳмон ҳанӯз аз рӯзҳои нахустини ба арсаи сиёсӣ вуруд гардидани худ бо дарки баланди ҳисси масъулият, кордонию маҳорат, истифодаю такя намудан аз донишҳои муваффақи мактаби сиёсию давлатдории башарӣ дар заминаи сиёсатҳои бузурги минтақавӣ ва ҷаҳонӣ дар мизони манофеи миллӣ андозагирӣ намуда, дар як муддати кӯтоҳи таърихӣ муҳимтарин дастоварди башарӣ - Сулҳу ваҳдат, амнияту ҳамдигарбахшӣ, ҳамзамон ҳамдигарфаҳмию ҳамбастагӣ ва оромиши миллиро ниҳоятан дар сартосари кишварамон таъмин намуданд ва шароити мусоид фароҳам оварданд.
Пешвои миллат - муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон - тимсоли меъмори сулҳу ваҳдати миллие ҳастанд, ки бо азму иродаи қавӣ аз хиштпораҳои шикаставу барҷоймонда дар сарзамини тоҷикнишин Қасри сулҳу ваҳдати миллиеро бунёд гузоштанд, ки он ба пиндори мо ҳамчун як шоҳкории ҷаҳон маҳсуб меёбад.
Ин кохи баланду бегазандест, ки дар вуҷуди он Сулҳу ваҳдати миллӣ, Истиқлоли устувори давлатӣ, эътимоду саодати миллат, илму хирад ва фарҳангу тамаддун ва шоҳкитоби Ваҳдати миллати бузурги тоҷик аст.
Агар ҳамин гуна кӯшишҳои пайваста ва талошу заҳматҳои ин абармарди арсаи сиёсат намебуданд, шояд мо ин гуна рӯзҳо накӯ комёб намешудем ва балки тимсоли қаламрави ҷумҳурии ҳамсояамон -Афғонистони ҷангзада ба майдони тохтутозҳои худхоҳону бегонагон мубаддал мегардидем.
Сад шукри ин марди набард ва сиёсатмадори номдори ориёитабор, ки ҳамчун фариштаи наҷотбахше ба бахти халқу меҳан падид омадаву дар рӯзҳои сахту мудҳишу душвор сафинаи шикастаю дар гирдоби фалокат ғарқшудаю фурӯрафтаи миллати тоҷикро аз баҳри жарфи бесару бесомониҳо ва фитнаю дасисаҳо раҳо бахшид ва ҳамзамон наҷот дод.
Ҳамин тариқ, ба хулосаи камина кору аъмоли накӯи далерона ва хирадсолоронаи Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон шоҳкитобест, ки бояд бо мурури замон ва гузашти солҳои зиёде ба кулли сиёсатмадорон мавриди омӯзиш ва баррасӣ қарор гирад.
Чунки маҳз ин марди некном ва диловармарди арсаи сиёсат буд, ки Тоҷикистони офатзадаро аз вартаи ҳалокат ба пуррагӣ раҳоӣ бахшид ва сулҳу ваҳдату якдигарфаҳмӣ ва инчунин сарҷамъии миллатро пурра таъмин карда аз харобот ба кишвари обод мубаддал сохтаву дар натиҷа шиори доимиашро “Тоҷикистон ба пеш!”, номид, ки сад ҳазорон аҳсану офаринаш бод!
Алишер РАҲИМЗОДА, директори Институти математикаи Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон
Ҳамасола рӯзи 16-уми ноябр мувофиқи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи рӯзҳои ид» ҳамчун Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷашн гирифта мешавад. Паёми нахустини мавсуф аз Иҷлосияи тақдирсози XVI Шӯрои Олии Тоҷикистон, ки 19-уми ноябри соли 1992 дар Қасри Арбоби шаҳри бостонии Хуҷанд барпо гардида буд, сарҷамъсозии миллат ва берун овардани Тоҷикистон аз ҷанги шаҳрвандӣ буд. Мардуми кишварамон суханони таърихии Эмомалӣ Раҳмонро, ки гуфта буд: “Ман барои Шумо сулҳ меоварам”, «То вақте ки як фарди миллат дур аз Ватан ва дар ғурбат қарор дорад, ман худро орому хотирҷамъ намеҳисобам», “То ки бошам барои миллатам, барои халқам, барои давлатам хизмат мекунам” хуб дар хотир доранд.
Баробари истиқлолият Худованд ба халқи мо роҳбареро насиб гардонид, ки бо кирдору амалҳои некаш тавонист мардуми парешонро муттаҳид, дар кишвар сулҳу ваҳдатро пойдор ва ба ҷанги бемантиқ хотима дод. Дар натиҷаи заҳмату талошҳои Сарвари давлат ва Пешвои миллатамон дар тӯли солҳои гузашта тамоми рукнҳои давлатдорӣ барқарор шуда, сулҳ ва ваҳдати комили миллӣ пойдор, рушди устувори иқтисодиву иҷтимоӣ таъмин, худшуносиву худогоҳӣ таҳким, ҳисси ватандӯстии тамоми табақаҳои ҷомеа афзуд. Ба ҳамаи ин дастовардҳои беназир мо тавассути роҳбарии оқилонаи Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, хиради халқи сулҳпарвар, меҳнатдӯсту соҳибмаърифатамон ноил шудем.
Бузургон фармудаанд: «Қудрати роҳбарӣ ва малакаи пешоҳангии халқ як имтиёзест, ки Офаридгор онро на ба ҳар кас ато мекунад.
Аммо шахсиятҳои қудратманд ва ба қавле, назаркардаҳои Эзид, ба пиндору гуфтору рафтор ва дигар зарфиятҳои феълӣ аз дигарон ба куллӣ фарқ мекунанд ва кору пайкори онҳо аз ҷониби омма қобили муҳокима нест».
Тақдир ин ниёзи миллиро дар шахсияти барҷаста, фарзанди фарзонаи миллат Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ато кард.
Ин шахсияти таърихсозу тақдирсоз дар муддати кӯтоҳи роҳбарӣ ду рисолати таърихиро ба ҷо овард, ки он дар таърихи навини тоҷикон нигошта хоҳад шуд: яке бунёди давлати миллӣ ва дигаре тафаккури нави миллӣ. Ин рисолати таърихии сулҳофарӣ дар арсаи байналмилалӣ аз ҷониби сиёсатмадорону доираҳои илмии сатҳи ҷаҳонӣ мавриди омӯзиш қарор гирифта, чун падидаи нодиру боарзиш дар таърихи сулҳсолории оламиён пазируфта шудааст.
Собиқ Дабири кулли Созмони Милали Муттаҳид Кофи Аннан бо назардошти хизматҳои таърихии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон гуфта буд: «Тоҷикистон барои бисёр мамлакатҳои дигар дар ҳалли муноқишаҳои дохилӣ сабақи беназир дорад».
Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ дар ҳаёти сиёсӣ, иҷтимоӣ, иқтисодӣ ва фарҳангию маънавии халқи тоҷик тозатарин сафҳаи таърихӣ ва гардиши куллиро оғоз бахшид ва он нахустин татбиқи ормони миллӣ дар оғози асри нав буд.
Пажӯҳишгари олмонӣ Карл Ясперс гуфтааст: «Таърих бо зуҳури симоҳо ва шахсиятҳо оғоз меёбад ва маҳз шахсияту симоҳои абарқудрат созандагони таъриханд». Корномаи Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон далели равшани андешаи бузургон аст.
Мо эътимоди комил дорем, ки кормандони соҳаи илм, ҷавонони бо ору номуси кишвар бо Ватани соҳибистиқлол, бо Сарвари маҳбуб ва Пешвои миллат – Президенти Ҷумҳурии Точикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ифтихор карда, бо меҳнати ҳалол, дар рушду нумуъ ва шукуфоии Ватани азиз саҳм хоҳем гузошт.
Норов Исроил – ходими илмии Маркази таҳқиқоти технологияҳои инноватсионии АМИТ
Ҷумҳурии Тоҷикистон диёри зебоманзару кӯҳсор ва дорои захираҳои ғании энергетикӣ ба ҳисоб меравад. Ин имконоти бузурги энергетикӣ мета-ваонад ояндаи Тоҷикистонро нурафшон созад.
Бо талошу заҳмат ва дастуру ҳидоятҳои созандаи Пешвои муаззами миллат, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Президенти Ҷумҳурии Тоҷики-стон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сохтмони НБО-«Роғун» сурат гирифт. НБО “Роғун” яке аз бузургтарин иншооти аср маҳсуб меёбад. Ин нерӯгоҳ дар дарёи Вахш ҷой гирифта, аз 6 чарха иборат мебошад ва иқтидори ҳар кадомашон 600 МВт-ро ташкил медиҳад. Баъди ба охир расидани корҳои сохтмонӣ баландии сарбанди Неругоҳи барқии обии «Роғун» 335 метрро ташкил хоҳад дод ва иқтидори он ба 3600 МВт мерасад, ки дар Осиёи мар-казӣ калонтарин нерӯгоҳи барқӣ ба шумор меравад. Хушбахтона, чархаи якуми Неругоҳи барқии Роғун 16 ноябри соли 2018 ва чархаи дуюми он 9 сентябри соли 2019 бо иштироки Пешвои муаззами миллат, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба кор дарвоарда шуд.
Ин иншооти муҳими стратегӣ барои зиндагии сазовори наслҳои имрӯзу ояндаи кишвари азизамон асрҳо хизмат хоҳад кард. Он баҳри рушди иқтисодиёт ва дар маҷмӯъ барои пешрафти тамоми соҳаҳои хоҷагии халқи мамлакат заминаи мусоид фароҳам меорад. Дар натиҷаи пурра ба истифода додани Неругоҳи барқии обии Роғун даҳҳо корхонаҳои нави саноатӣ мавриди баҳрабардорӣ қарор гирифта, тамоми хоҷагии халқи мамлакат бо пурагӣ бо барқ таъмин мегарданд.
Илова бар ин, баъди ба охир расидани сохтмон ин иншооти бузурги аср Ҷумҳурии Тоҷикистон метавонад, пурра ба истиқлолияти энергетикӣ дастёб гардида, ҳамчун давлати транзитӣ ба содироти қувваи барқ барои минтақа ва Осиёи Марказӣ саҳмгузор бошад, ки ин ба рушди иқтисодиёти мамлакат бетаъсир нахоҳад монд.
Бо пайгирӣ аз сиёсати оқилонаву хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти мамалакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳар як шаҳрванди худшинос ва бо нангу номуси кишварро зарур аст, ки баҳри ободию созандагӣ ва гул-гулшукуфоии ва-тани азизамон – Тоҷикистони соҳибистиқлол саҳми босазои худро гузорад.
Хурсанд Илолов-директори Филиали Агентии амнияти ХБРЯ-и АМИТ дар ВМКБ
Бардошт аз дидори НБО-и Роғун,01 ноябри 2024
Нерӯгоҳи барқи обии Роғун (НБО Роғун) аз замони саршавии сохтмонаш дар авоили солҳои 2000-ум таваҷҷуҳи матбуоти ҷаҳониро ба худ ҷалб кардааст. Васоити ахбори оммаи кишварҳои гуногун таваҷҷуҳи худро ба миқёс ва ҳадафи ин лоиҳа, бахусус бо назардошти аҳамияти эҳтимолии он барои амнияти энергетикии Осиёи Марказӣ ва тамоми ҷаҳон равона кардаанд. Аксари нашрияҳои байналмилалӣ таъсири мусбати неругоҳи барқи обии Роғунро ба манзараи энергетикии минтақа, иқтидори иқтисодӣ ва аҳамияти он барои устувории неруи ҷаҳонӣ таъкид мекунанд. Вақте ки нерӯгоҳи Роғун таваҷҷуҳи расонаҳои ҷаҳониро ба худ ҷалб кард, он ба зудӣ рамзи муҳими лоиҳаҳои бузурги энергетикӣ дар кишварҳои рӯ ба тараққӣ гардид. Матбуоти ҷаҳонӣ онро яке аз бузургтарин ва муҳимтарин тарҳҳои гидроэнергетикӣ, ки метавонад ба манзараи энергетикии минтақа ва ҳатто ҷаҳонӣ таъсири ҷиддӣ расонад, пӯшиш додаанд.
Бо вуҷуди ин, расонаҳои байналмилалӣ ҷанбаҳои мураккаби марбут ба лоиҳаро низ қайд карданд. Инҳо масъалаҳои экологӣ, аз қабили таъсири эҳтимолӣ ба захираҳои об ва экосистемаҳои минтақа, инчунин масъалаҳои марбут ба кӯчонидани одамон аз минтақаҳои сохтмонӣ ва бунёди инфрасохтори навро дар бар мегиранд. Нигарониҳо дар бораи он ки ин тарҳ чӣ гуна метавонад ба равобит бо кишварҳои ҳамсоя, бахусус Узбакистон, таъсир расонад, ки нигарониҳо дар бораи таъсири эҳтимолӣ ба манобеъи оби аз Вахш ба Амударё ҷорӣшударо ба миён овардааст. Бо вуҷуди ин, таъсири мусбати неругоҳи барқи обии Роғун ба амнияти энергетикӣ ва рушди иқтисодии Осиёи Марказӣ аз ҷониби коршиносони ҷаҳонӣ эътироф гардид. Аз ҷумла, лоиҳа дар заминаи устувории системаи энергетикии ҷаҳонӣ бо дарназардошти афзоиши талабот ба энергияи барқароршаванда ва таваҷҷӯҳи афзоянда ба гидроэнергетика ҳамчун як роҳи ҳалли тоза ва дарозмуддат баҳои баланд дода шуд.
Агентии байналмиллалӣ Рейтер (Reuters) дар гузоришҳои худ оид ба сохтмони неругоҳи барқи обии Роғун (2018) қайд мекунад, ки лоиҳа «на танҳо як таҷзияи иқтисодӣ, балки як меҳвари муҳими геополитикӣ барои Осиёи Марказӣ» хоҳад шуд. Таваҷҷуҳи махсус ба оқибатҳои эҳтимолии мусбат барои шабакаҳои энергетикии кишварҳои минтақа дода шуд. «Бо анҷоми сохтмони нерӯгоҳи Роғун Тоҷикистон метавонад вобастагии худро аз воридоти нерӯи барқ ба таври қобили мулоҳиза коҳиш диҳад ва амнияти энергетикии тамоми Осиёи Марказиро таҳким бахшад», - омадааст дар ин нашрия. Дар як матлаби дигари агентӣ, ки соли 2020 нашр шуд, таъкид шудааст, ки:“Иқтидори нерӯгоҳи Роғун устувории интиқоли нерӯи барқро дар кишвар таъмин намуда, ба ҷалби сармояи иловагӣ ба бахшҳои дигари иқтисод мусоидат мекунад”. Коршиносони нашрия ҳамчунин таъкид мекунад, ки лоиҳа инфрасохтори иҷтимоӣ, таъсиси ҷойҳои корӣ ва рушди соҳаҳои марбут ба монанди сохтмон ва нақлиётро рушд медиҳад.
«The New York Times» (ИМА) (2019) дар яке аз маводи худ қайд кардааст: «НБО Роғун як қадами муҳим дар таъмини амнияти энергетикии Тоҷикистон мебошад, ки кишварро аз мушкилоти гидроэнергетика вобаста ба таъмини нокифояи нерӯи барқ раҳоӣ мебахшад. Он на танҳо як лоиҳа аст, балки стратегияи бузурги энергетикии ояндаи Тоҷикистон ҳамчунин рамзи истиқлолияти энергетикии ин кишвар мебошад». Дар матлаб таъкид шудааст, ки Неругоҳҳои барқи обии Роғун ба Тоҷикистон имкон медиҳад, ки на танҳо ниёзи дохилиро ба нерӯи барқ қонеъ кунад, балки ба содиркунандаи қобили мулоҳизаи энергия ба кишварҳои ҳамсоя, аз қабили Афғонистон ва Покистон табдил ёбад.
Пойгоҳи хабарии машҳури ҷаҳон Би-би-сӣ (BBC news)- дар соли 2019 дар гузориши худ дар бораи тарҳи нерӯгоҳи барқи обии Роғун навиштааст, ки: “Тоҷикистон ҷасурона ба сохтани яке аз сарбандҳои баландтарин дар ҷаҳон иқдом кард. НБО-и Роғун барои Тоҷикистон як рамзи истиқлолияти даврони нав аст, ки дар рушди он пояи мустаҳкаме мегузорад. Бахши энергетикаи кишвар бо дарназардошти тамоюлҳои ҷаҳонӣ ба ниёзи афзоянда ба энергияи тоза бо ин сохтумон ҳалли бедаранги худро меёбад. Коршиносоне, ки бо Би-би-сӣ дар ин мавзуъ мусоҳиба кардаанд, қайд намудаанд, ки истифодаи манобеъи гидроэнергетикии минтақа ба коҳиши партобҳои карбон мувофиқи стандартҳои байналмилалии муҳити зист ва ҳадафҳои тағирёбии иқлим мусоидат мекунад. Дар гузориш ҳамчунин таъкид шудааст, ки нерӯгоҳи барқи обии Роғун на танҳо мӯъҷизаи технологӣ, балки тарҳеест, ки бо вуҷуди мушкилоти густурдааш метавонад барои дигар кишварҳои рӯ ба тараққӣ, ки барои истиқлолияти энергетикӣ талош мекунанд, намуна бошад.
Дар яке аз маводи таҳлилии Financial Times (2020) омадааст: «НБО-и Роғун як лоиҳаи азимест, ки дар оянда харитаи энергетикии Осиёи Марказиро тағйир медиҳад дар лоиҳа ва миқёси он онро ба яке аз муҳимтарин лоиҳаҳои энергетикӣ дар минтақа дар даҳсолаҳои охир табдил медиҳад. Ин нашрияииқтисодӣ таъкид мекунад, ки муваффақияти лоиҳа метавонад сармоягузории иловагии хориҷиро ба инфрасохтор ҳавасманд гардонад ва инчунин рушди устувори саноати энергетикаро таъмин намояд. Мусоҳибони ин хабаргузорӣ бар ин назаранд, ки анҷоми нерӯгоҳи барқи обии Роғун равобити иқтисодӣ бо кишварҳои ҳамсоя, таҳкими равобити байнидавлатӣ тавассути табодули манобеъи обу энергетикаро беҳтар хоҳад кард. Дар матолиб қайд карда мешавад, ки лоиҳаи мазкур намунаи равшани он аст, ки чӣ тавр инфрасохтори энергетикӣ на танҳо ба манфиатҳои иқтисодӣ, балки ба ҳадафҳои стратегӣ дар арсаи байналмилалӣ низ хизмат карда метавонад.
Нашрияи «The Guardian» (Британияи Кабир) чанд матлабро дар шумораҳои гуногунаш доир ба Неругоҳи барқи обии Роғун нашр карда, ба ҷанбаи экологии лоиҳа таваҷҷӯҳ намудааст. Дар як мақолае, ки соли 2021 нашр шудааст, қайд гардидааст: «Тарҳи нерӯгоҳи барқи обии Роғун намунаи он аст, ки чӣ гуна лоиҳаҳои бузурги гидроэнергетикӣ метавонанд ба кишварҳои рӯ ба тараққӣ кам кардани таъсири экологӣ ва баланд бардоштани устувории иқтисодӣ кӯмак расонанд». Дар мақолаҳо ёддошт дар бораи оқибатҳои эҳтимолии экологии сохтмон, аз қабили тағйирот дар экосистемаҳои дарёҳо ва хатарҳои эҳтимолии экологӣ низ мавҷуд аст, аммо аксари коршиносон таъкид мекунанд, ки лоиҳа бо назардошти меъёрҳои муосири экологӣ тарҳрезӣ шудааст. Нашрия бо истинод ба назари коршиносон овардааст, ки истифодаи манобеъи об дар минтақа бо дарназардошти манофеи тамоми кишварҳои Осиёи Марказӣ ба танзим дароварда мешавад, ки имконияти ҳамзистии осоиштаро дар оянда бештар афзоиш хоҳад дод.
Аз гузориши нашрияҳо ва пойгоҳҳои хабарии ҷаҳонӣ, нашрияҳои байналмилалӣ ва назари коршиносон нисбат ба мавзуъ метавон чунин хулосабарорӣ кард:
Истиқлолияти энергетикӣ: Нерӯгоҳи барқи обии Роғун ба беҳбуди назарраси вазъи энергетикии Тоҷикистон ва дигар кишварҳои Осиёи Марказӣ мусоидат мекунад. Ин вобастагӣ аз нерӯи барқро коҳиш медиҳад ва амнияти энергетикиро афзоиш медиҳад.
Рушди иқтисодӣ: Лоиҳа дорои потенсиали бузурги ҳавасмандгардонии рушди иқтисодӣ дар минтақа мебошад. Дар назар дошта шудааст, ки ҳазорҳо ҷои кор, инчунин тараққӣ додани соҳаҳои ба ҳам алоқаманди иқтисодӣ, монанди сохтмон, нақлиёт ва истеҳсоли масолеҳро метавон тавассути ин лоиҳа амалӣ кард.
Устувории экологӣ: Гарчанде ки масъалаҳои экологӣ муҳим боқӣ мемонанд, коршиносон эътироф мекунанд, ки лоиҳа бо назардошти стандартҳои экологӣ тарҳрезӣ шудааст.НБО-и Роғун яке аз тозатарин шаклҳои энергия маҳсуб мешавад, ки ба ҳадафҳои байналмилалӣ оид ба коҳиш додани партовҳои карбон ҷавобгӯ мебошад.
Аҳамияти геополитикӣ: Нерӯгоҳи барқи обии Роғун ба беҳбуди ҳамгироии энергетикии Осиёи Марказӣ, таҳкими робитаҳои иқтисодӣ ва сиёсии кишварҳои минтақа мусоидат хоҳад кард. Ин метавонад нофаҳмиҳои байнидавлатиро коҳиш диҳад ва барои ҳамкорӣ имкониятҳои нав ба вуҷуд орад.
Хулоса Нерӯгоҳи барқи обии Роғун на танҳо як лоиҳаи муҳим барои Тоҷикистон, балки як ҷузъи муҳими сиёсати ҷаҳонии энергетикӣ мебошад. Нуфузи он аз Осиёи Марказӣ хеле фаротар аст ва лоиҳа ҳамчун рамзи ташаббусҳои пурқуввати энергетикӣ дар кишварҳои рӯ ба тараққӣ таваҷҷӯҳи матбуоти ҷаҳонро ҷалб мекунад. Дар сурати бомуваффақият анҷом ёфтани лоиҳа, НБО-и Роғун дар рушди инфрасохтори устувори энергетикӣ ҳам дар минтақа ва чӣ дар сатҳи ҷаҳонӣ саҳми муҳим хоҳад дошт.
Гулҳаё Мадимарова- ходими пешбари илмии шуъбаи Аврупои Институти омузиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, номзади илмҳои филологӣ