Истиқлолияти миллӣ барои мардуми Тоҷикистон нисбатан осон ба даст омад чӣ тавре, ки Президенти кишвар Эмомалӣ Раҳмон таъкид намудааст: «Ин истиқлолият ҳадяи бебаҳои таърих ва тақдир буда, устувору пойдор нигоҳ дошта тавонистани он масъулияти таърихии наслҳои имрӯз ва фардо мебошад». Аз ин рӯ вазифаи муҳимтарин ва асосии ҳар давлат дар шароити кунунии ҷаҳони имӯрза ҳифзи истиқлолияти давлатӣ мебошад. Ҳифзи истиқлолияти давлатӣ дар меҳвари асосии фаъолияти сиёсӣ ва ҳуқуқии Президенти кишвар дар тамоми ҷараёни давлатсозӣ, давлатдории навини тоҷикон қарор дорад.
Ҷумҳурии Тоҷикистон дар давоми 34 соли даврони мубораки Истиқлоли давлатӣ дастовардҳои зиёде дорад, аммо муҳимтарин ва бузургтаринаш ҳамоно дарёфти сулҳу оштӣ мебошад. Зиндагии осудаву ороми ҳар як оила, амалӣ гардидани нияту орзуи ҳар як шаҳрванд, ободии Ватан ва пешрафти давлат танҳо дар сурати пойдор будани сулҳу суботи комил имкон дорад. Гузашта аз ин, бисёре аз комёбиҳои он маҳз аз баракати ҳамин сулҳу оштӣ аст. Зӯри мо, шаъну шараф ва обрӯву эътибори мо дар дохили кишвар ва хориҷи он дар ваҳдати мо, дар якпорчагиву ягонагии тамоми маҳаллу минтақаҳои мо, қавму миллатҳои муқими Тоҷикистон, неруҳои сиёсиву иҷтимоӣ ва диниву мазҳабии мост. Дар ин раванд пеш аз ҳама Президенти кишварамонро, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ мешуморем.
Бо хизматҳои шабонарӯзии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷкистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар як муддати кӯтоҳ харобаҳо ба ободӣ табдил ёфта, иншооти азим қомат афрохтанд. Барои ба ҳам пайвастани тамоми гӯшаву канори мамлакат шоҳроҳи ваҳдат ва барои иртиботи мустақим бо кишварҳои дуру наздик нақбҳо, пулҳо ва роҳҳои бузурги мошингард сохта, силсилаи неругоҳҳои барқӣ ва корхонаҳои азими саноатӣ бунёд карда шуданд.
Имрӯз, Ҷумҳурии Тоҷкистон узви комилҳуқуқи ҷомеаи ҷаҳонӣ маҳсуб мешавад ва мо тоҷикон низ наметавонем худро аз ин оилаи бузурги ҷаҳонӣ дар канор бигузорем. Вазъияти имрӯзаи ҷаҳон мо тоҷиконро низ бетараф намегузорад ва чӣ бихоҳем ва чӣ нахоҳем ҳамчун узви комилҳуқуқи ҷомеаи ҷаҳонӣ ҳастем. Бинобар ин дар чунин вазъияти ҳассосу пурталотуми ҷаҳонӣ ягона наҷоти мо танҳо омӯзиши илму дониш ва баҳрабардорӣ аз технологияи нави замонавӣ хоҳад буд. Чуноне, ки олими Франсавӣ Луи Пастер нисбати илм гуфтааст: “Илм бояд балантарин пайкари Ватан бошад чун, ки аз ҳамаи халқҳо афзалятарин он халқе хоҳад шуд, ки дигаронро дар соҳаи таффакур ва фаъолияти ақли ҳукумфармо бошад”. Аз ин сабаб ҳар нафари моро лозим аст, ки баҳри омӯзиши илму дониш пайваста талош намоем ва дар тарбияи насли наврас бетараф набошем, зеро ояндаи мо ҷавонон мебошанд.
Холов Алимаҳмад - мудири лабораторияи физикаи кристаллҳо,
Институти физикаю техникаи ба номи С.У.Умаров
