(бахшида ба 80 солагии ғалаба дар Ҷанги бузурги Ватанӣ)
Шуҷоату диловарии фарзандони баору номуси мо дар солҳои Ҷанги бузурги Ватанӣ намунаи ибрати ватандӯстӣ ва сабақи беҳтарини мардонагиву ватандорӣ барои наслҳо имрӯзу оянда мебошад.
Эмомалӣ Раҳмон
Миллати тоҷик мудофиаи Ватанро муқаддас ва қарзи фарзандӣ мешуморидан, хизмат ба Ваатанро аз ҷумлаи имон медонанд. 8 майи соли 1945 германияи фашистӣ ба ҳуҷҷати таслимшавӣ имзо гузошт, ки 9 майи соли 1945 расман рӯзи ғалаба эълон гардид. Ин ғалаба бар фашизми лаъин ва ғалабаи ақлу хиради инсоният бар ҷаҳолат ҳисоб мешавад.
Ҷанги хонумонсузу даҳшатовар 1418 шабонарӯз (22 июни соли 1941 то 9 майи соли 1945) давом карда, 1770 посёлка, 70,000 кишлоқу деҳаҳо пурра сӯзонида шуданд, 65,000 км роҳи оҳан, 4100 истгоҳи роҳи оҳан, 98 колхозҳо, 1876 совхозҳо, 88,000 мактабҳо, 40,000 муассисаҳои тиббӣ, 43,000 китобхонаҳо ва 25 млн. аҳолӣ бе хону мон гаштаанд. Дар солҳои ҷанг ҳатто 5 млн 3 метр хоки сиёҳзамини Украинаро ба Германия бурданд. Дар китобчаи кисагии афсари немис фармони Адолф Гитлер чунин сабт шуда буд: “Ба хотири ғалаба кушед, сӯзонед, ғорат кунед. Барои ғалаба аз ҳеҷ чиз рӯ нагардонед”. Германияи фашистӣ 190 дивизия, ки 5,5 млн аскар, 47000 тупу минимёт, 4300 адад танк, 5000 таёраҳои ҷангӣ, 193 киштии ҳарбӣ бар зидди Иттифоқи советӣ сафарбар кард. Ба оташи ҷанг 72 давлат кашида шуда, амалётҳои ҳарбӣ дар 40 давлат мерафт.
Аз рӯзи аввали ҷанг Сарфармондеҳи Олии Қувваҳои мусаллаҳи ИҶШС И.В. Сталин ба халқ муроҷиат карда гуфт: “Гап дар бораи ҳаёт ва марги халқҳои ИҶШС, дар бораи озод будан ва ё зери асорат мондани халқҳои Иттифоқи советӣ меравад”. Бо даъвати И.В. Сталин 151 миллату халқиятҳои мамлакат, ки 34478000 нафарро дарбар мегирад, ки барои муҳофизати Ватан ба по бархестанд. Аз он 27 млн. нафар мардуми мо ҷони худро дар ҷанг аз даст доданд.
Миллати тоҷик низ аз ин иқдом дар канор намонд, 300,000 нафар сафарбар шуда, 92,000 нафар дар муҳорибаҳо ҳалок шуда, даҳҳо ҳазори дигар бе ному нишон гаштанд ва 60,000 нафар маъюб шуданд.
Миллати мо эҳсоси ватандӯстӣ ва озодихоҳиро дорост. Аз ин бармеояд, ки ҷавонмардони тоҷик Туйчи Эрҷигитов, Саидқул Турдиев, Домулло Азизов, Сафар Амиршоев, Чутоқ Уразов, Исмоил Ҳамзалиев, Ҳоди Кенҷаев, Исмат Шарифов, Амирали Саидбеков ва дигарон барои озод намудани Литва, Украина, Чехославакия ва дигар минтақаҳои хатарноки ҷаҳон ҷони худро дареғ надоштанд. Хотираҳои неки шаҳидони роҳи озодӣ аз ёд нахоҳад рафт. Дар инҷо мо бояд ғамхориҳои пайвастаи Пешвои миллатро нодида нагирем. Зеро аз соли 1997 то имрӯз муқаррар намудани иловапулӣ ба нафақаи маъюбон ва иштирокчиёни ҶБВ солҳои 1941-1945, дастгирии молиявии яквақтаина ба шахсоне, ки дар ақибгоҳ кор кардаанд, маъюбони ҷанги Авғонистон, маъюбони садамаи нерӯгоҳи барқӣ-атомии Чернобил, оилаҳои шахсоне, ки ҳангоми ҳимояи сохти конститутсионии ҶТ ҳалок гардидаанд, роҳандозӣ шудааст.
Китоби полковники мустаъфӣ Сафаров Раҳмон (ҷилди 1) соли 1995 бо номи “Ҳазору як корнома” сарредасияи илмии Энсиклопедияҳои Тоҷикистон аз чоп бароварда аст, дар бораи ҷанговароне, ки дар набардҳои қаҳрамононаи ҶБВ (солҳои 1941-1945) шаҳид шудаанд, ҷанговароне, ки аз теғи марг наҷот ёфта саломат ба зодгоҳашон баргаштанд ва давлати пирӣ меронанд ба қалам оварда шудааст.
Китоб аз қиссаҳо ва корномаҳои ҷанговарони тоҷике, ки дар ҷабҳаҳои Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ иштирок кардаанд, иборат аст. Муаллиф ду гурӯҳи асосиро мавриди таваҷҷуҳ қарор додааст:
1. Шаҳидони набардҳо: Онҳое, ки дар майдонҳои ҷанг ҷони худро фидо карда, бо номи қаҳрамон дар таърихи миллат сабт шудаанд ва ёди онҳо дар дили мо ҷовидонист. Ин қисмат эҳтиром ва ёдбуди ин абадан зиндагонро таъкид мекунад.
2. Бозгаштагон аз ҷанг: Ҷанговароне, ки аз теғи марг наҷот ёфта, то охири умрашон дар зодгоҳашон зиндагӣ кардаанд дар барқарорсозии кишвари худ саҳми худро гузоштаанд.
Сафаров Раҳмон дар ин асар кӯшиш намудааст, ки ба наслҳои оянда аз мардонагию фидокориҳои ҷавонмардони тоҷик ёдрас созад. Китоб бо забоне сода, вале пур аз эҳсосот навишта шудааст, ҳамчун як манбаи муҳими таърихӣ барои омӯзиш ва саҳми мардуми Тоҷикистон дар пирӯзии бар фашизм хизмат мекунад.
“Ҳазору як корнома” бо услуби ҳикоятӣ ва хронологӣ навишта шуда, аз ҳикояҳои алоҳидаи ҷанговарон иборат аст. Ҳар як ҳикоя эҳтимолан ҷузъиёти зиндагӣ, шароити ҷангӣ ва таъсири он ба хонавода ва ҷомеаро дар бар мегирад. Номи китоб рамзист, ки ба шумораи зиёди корнамоиҳои ҷанговарон ишора мекунад, монанди афсонаҳои “Ҳазору як шаб” мебошад.
Ҷанги бузурги Ватанӣ барои мардуми Тоҷикистон, ки дар он замон ҷузъи Иттиҳоди Шӯравӣ буд, як имиҳони бузурги мардонагӣ ҳисоб мешуд. Ҳазорон ҷавонони тоҷик ба фронт рафта, дар муҳорибаҳои муҳим, аз ҷумла дар Сталинград, Курск ва Берлин иштирок карда, агар қисми зиёде дар ҷанг ҳалок шуда бошанд, ҳам қисми дигаре бо ордену медалҳо сарфароз гардиданд.
“Ҳазору як корнома” дар соли 1995 дар давраи пас аз истиқлолияти Ҷумҳурии Тоҷикистон нашр шуда, аҳамияти бузурги таърихӣ дорад, чунки дар он солҳо Тоҷикистон акнун аз ҷанги шаҳрвандӣ оҳиста оҳиста баромада (1992-1997) ба зиндагии осуда қадам мезад ва чунин асарҳо барои баланд бардоштани рӯҳияи ватандӯстӣ, эҳёи худшиносӣ ва ваҳдати миллӣ нақши муҳим бозидааст. Китоб барои наслҳои ҷавон ҳамчун як дарси мардонагиро нишон дода, арзишҳои ватандӯстӣ ва фидокориро талқин менамояд. Нашри китоб таҳти сарпарастии илмии Энсиклопедияҳои Тоҷикистон, ки ин муассиса дар он замон яке аз марказҳои муҳими илмӣ ва фарҳангии Тоҷикистон ба шумор мерафт ва ба нашри асарҳои арзишманд машғул буд.
“Ҳазору як корнома” на танҳо як китоби таърихӣ, балки як ёдгории адабӣ ва фарҳангист, ки корнамоиҳои ҷанговарони тоҷикро ҷовидона нигоҳ медорад. Ин асар барои омӯзиши таърихи Ҷанги бузурги Ватанӣ, саҳми мардуми Тоҷикистон дар ҷанг ва ба тарбияи наслҳои нав дар рӯҳияи ватандӯстӣ, худшиносӣ аҳамияти бузург дорад. Он як ҳуҷҷати зиндаест, ки садои қаҳрамонони гузаштаро то ба имрӯз мерасонад.
Мундариҷаи китоб аз қисматҳои зерин иборат аст:
1. Қаҳрамонони Тоҷикистон солҳои 1941-1945, иборат аз 18 нафар: Азизов Домулло, Амиршоев Сафар, Атоев Пӯлод, Аҳмадов Фатҳулло, Кенҷаев Ҳодӣ, Мирзоев Тухтасин, Назаров Тӯйчӣ, Раҳимов Азим, Раҳматов Раҳимбой, Саидбеков Амиралӣ, Турдиев Саидқул, Шарифов Исмат, Шарифов Эргаш, Қарабоев Неъмат, Қосимов Ҳайдар, Ҳабиев Вилдан, Ҳакимов Олим, Ҳамзалиев Исмоил.
1.1. Ҷанговароне, ки баъди ҷанг соҳиби рутбаи генералӣ гардиданд, аз 3 нафар иборат аст: Маҳмадов Валӣ, Тошмуҳмадов Мастибек, Юсуфов Абдураззоқ.
1.2. Ҷанговароне, ки баъди ҷанг сазовори унвони Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ гардиданд, иборат аст аз 5 нафар: Абдулвосиев Абдулло, Абдуллоев Давлат, Алексеевский Евгений, Аҳмадов Раҳматулло, Охунов Барот.
1.3. Ҷанговароне, ки баъди ҷанг сазовори Ордени Ленин гардиданд, иборат аст аз 4 нафар: Иброҳимов Исмоил, Иброҳимов Муҳаммад, Умаров Саидқул, Ғафуров Болта.
1.4. Ҷанговарон – намояндагони Тоҷикистон, ки барои озодии Ватан ҷон фидо карда, бо унвони Қаҳрамони Иттифоқи Советӣ пешниҳод шуданд, иборат аз 9 нафар: Бердиев Тӯйчӣ, Бобоҷонов Мирзо, Каримов Саидаҳмад, Калимбетов Бердӣ, Козловский Михаил, Ниёзов Ғозӣ, Самодуров Николай, Юнусов Юнус, Ғуломшоев Гулмамад, Ҳайит Қаландар.
2. Иштирокчиёни ҶБВ солҳои 1941-1945. Шумораи намояндагони халқҳо ва миллатҳои ИҶШС, ки дар майдони ҶБВ корнамоӣ нишон доданд ва сазовори ордену медалҳо гардиданд 9284199 нафарро ташкил медиҳад, ки шумораи тоҷикон аз 13997 нафар иборат аст.
Дар ин қисмати китоб муаллиф муфасал тарҷумаи ҳол ва корнамоиҳои иштирокчиёни ҷангро аз Аббосов Амирҷон то Ашӯров Мелик сабт намудааст (ҷилди 1).
Дар ин мақола мо аз қаҳрамонии як тан ҷанговари тоҷик иқтибос меорем: Амиршоев Сафар, таваллудаш 15.12.1919, зодаи деҳаи Заргари Совети қишлоқи Садайбардаи ноҳияи Балҷувони вилояти Кӯлоб, миллаташ тоҷик. Декабри 1941 ба ҷанг рафта, дар фронт аввал дар ҳайати батареяи 5-уми дивизионии полки 206-уми артилляи дивизиии 8-уми захираҳои сарфармондеҳи олии фронтҳои Ҷанубу Ғарбӣ ва Воронеж, сипас дар корпуса 5-уми армии 5-уми Белоруссия ба сифати командири дастаи тӯпчиён ба муқобили фашистҳои истилогар қаҳрамонона ҷангидааст. Аҷоибаш ин аст, ки падараш Амиршо Қосимов дар деҳаи Заргар дар синни 41-солагӣ вафот карда, модараш Оим Мамадаминова дар синни 33-солагӣ рӯзи ба хок супоридани шавҳараш фавтидааст.
Дар вақти адои хизмати ҳарбӣ Сафаров ҳамчун аскари фаъол ба сафи комсомол қабул гардид. Сафар хабари саршавии ҷангро дар деҳаи Даҳан шунид ва саросемавор роҳи Комиссарияти ҳарбии вилояти Кулобро пеш гирифт. Дар Комисарияти ҳарбӣ ӯро ҳамчун шахсе, ки тактикаи ҷангиро медонад ба машқ додани навхизматон таъин намуданд. Дивизияи савораи куҳгарди тоҷик, ки Сафар ба онҳо машқи тайёрии ҳарбиро мегузашт барои ба фронт рафтан фармони махсус гирифтанд.
Дар ҷанг Сафар Амиршоев командири дастаи тупчиёни взводи якуми дивизияи 5-ум таъин шуд. 1 майи соли 1943 барои зада гардонидани ҳуҷумҳои душаман бо мукофоти давлатӣ “Медал барои шуҷоат” мукофотонида шудааст. Командири дастаи тупчиён Сафар Амиршоев аввалин шуда 17 танки дӯшманро оташ зад. Дастаи тӯпчиёни Сафар Амиршоев дар ин муҳориаби шадид маҷрӯҳ гардиданд, худи ӯ аз сараш тир хурд. Ҷасорату мардонагии ӯ рӯҳияи ҷанговарони батареияи 5-умро баланд бардошт ва боз 4 танки душманро оташ заданд. Як дастаи тӯпчиёни Амиршоев як взводи аскарони пиёдагарди душамнро нест карданд. Аз дур дӯшман рост нуқтаи оташфишонии Амиршоеро ба нишон гирифт ва ҳадафи тири худ қарор кард. Чун ҷанговари шуҷо Сафар Амиршоев қаҳрамонона шаҳид шуд.
Аз 17.06.1944 командири полки 213 артилерияи гвардигӣ полковник Чигир чунин менависад: “Ба мукофоти давлатӣ –ордени Ленин, медали Ситораи калон, Қаҳрамони иттифоқи советӣ пешбари мекунам”.
Дар асоси Укази Президуми совети олии СССР аз 25 сентябри соли 1944 ба Сафар Амиршоев баъди маргаш унвони олӣ - Қаҳрамони Иттифоқи Советӣ дода шуд. Ҳамяроқонаш ҷасади сафар Амиршоеро дар қабристони деҳаи Жежморияйи Ҷумҳурии Литва ба хок супоридаанд. Дар рӯи қабраш чун рамзи ғалаба тӯпи ӯ гузошта шудааст.
Модарон то ҳол мепоянд роҳи аскарон,
Охирин умеди ин умедворон зинда бод.
Инчунин ҳазорҳо корнамоии ҷавонмардони тоҷикро мисол оварда метавонем:
1. Дар набардҳои Украина, соли 1943 Неъмат Қаробоев ҳамчун фармондеҳи взвод дар муҳофизати мавқеи стратегӣ дар наздикии шаҳри Киев нақши муҳим бозида аст. Вай бо гурӯҳи хурди ҷанговаронаш ба муқобили ҳамлаи бузурги танкҳои душман истодагарӣ карда, бо истифода аз гранатаҳо ду танки фашистонро нобуд сохт. Сарфи назар аз захмҳои вазнин, ӯ то омадани кӯмаки иловагӣ мавқеъро нигоҳ дошт ва барои ин корнамоияш бо унвони Қаҳрамони Иттифоқи Советӣ сарфароз гардид.
2. Дар набарди Сталинград, соли 1942, Тӯйчӣ Эрҷигитов ҳамчун тирандози пулемёт дар муҳофизати бинои стратегӣ, ки баъдтар бо номи «Хонаи Павлов» машҳур шуд, иштирок кардааст. Вай дар тӯли чанд рӯз зери тирборони шадиди душман мавқеъро нигоҳ дошта, даҳҳо фашистноро нобуд карда аст. Ин корнамоии ӯ ба ғалаба дар яке аз муҳимтарин набардҳои ҷанг мусоидат кард ва ӯро ба унвони Қаҳрамони Иттифоқи Советӣ сазовор донистаанд.
3. Дар соли 1944 ҳангоми озодкунии Полша Сафар Амиршоев ҳамчун разведкачии ҳарбӣ амалиёти муҳимро анҷом дод. Вай ба ақибгоҳи душман ворид шуда, иттилооти муҳим дар бораи ҷойгиршавии қувваҳои фашистиро ба даст овард. Ҳангоми бозгашт ӯ зери тирборони душман қарор гирифт, аммо бо вуҷуди захмҳо иттилоотро ба фармондеҳони худ расонд, ки ин ба шикасти душман дар он минтақа мусоидат кард. Ин далерӣ ӯро ба унвони қаҳрамонӣ ноил гардонд.
4. Дар набардҳои Белоруссия, соли 1944, Ҳодӣ Кенҷаев ҳамчун фармондеҳи рота дар амалиёти озодсозии шаҳри Минск иштирок кардааст. Вай бо ротаи худ зери тирборони шадид пулеро, ки барои гузаштани қувваҳои шӯравӣ муҳим буд, муҳофизат кард. Сарфи назар аз талафоти вазнин, ӯ мавқеъро нигоҳ дошт ва барои ин фидокорӣ бо унвони Қаҳрамони Иттифоқи Советӣ мукофотонида шуд.
5. Дар соли 1945 ҳангоми ҳамла ба Берлин, Ҳайдар Қосимов дар амалиёти забт кардани бинои Рейхстаг иштирок карда, бо гурӯҳи хурди ҷанговарон зери тирборони шадид ба бино ворид шуд ва дар муҳофизати он то омадани қувваҳои асосии шӯравӣ саҳм гузошт. Ин корнамоии ӯ яке аз рамзҳои пирӯзии ниҳоӣ дар ҷанг буд.
Ин мисолҳо танҳо як қисме аз корнамоиҳои ҷанговарони тоҷикро нишон медиҳад, ки бо далерӣ ва фидокории худ дар ғалаба бар фашизм нақши муҳим бозидаанд.
Ҷанговарони тоҷик дар набарди Сталинград, Курск, дар озодкунии шаҳрҳои Киев, Минск, Варшава ва Берлин бо далерӣ, мардонагӣ ва фидокориҳои худ ғалаба бар фашизмро тезониданд. Ин корнамоиҳо на танҳо дар Иттиҳод Ин корнамоиҳо на танҳо дар Иттиҳоди Шӯравӣ, балки дар Аврупо низ эътироф шуданд.
Ҳар кӣ дар ҳифзи ватан ҷон медиҳад, қурбони ӯ,
Ҷони ман қурбони ӯ, то он ки бошад ҷони ӯ.
Баҳри сулҳу ҳам суботу ҳам наҷоти зиндагӣ,
Пок бояд дошт, азму иззату виҷдони ӯ.
Гар ба виҷону вуҷуду аҳд бошад тоҷике,
Метавон бахшид ҷонро дар бари домони ӯ.
Тоҷике аз будани худ гар намояд ифтихор,
Чарх бояд гирд гардад, зери сад фармони ӯ.
Сарсупориҳои тоҷик, Тоҷикистонсозӣ шуд,
Моҳу Хуршед бин, ки инак, дар бари айвони ӯ.
Муҳри тақдири азал бар коми тоҷик сикка зад,
Ранг гирад шамси ховар аз рухи тобони ӯ.
Ҷонфидоиҳои Сарвар халқро гирд оварид,
Сад ташаккур, бар сару бар сояву сомони ӯ.
ШИРИН ҚУРБОНОВА, сарходими илмии Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои АМИТ, доктори илмҳои таърих.
ДОНИЁР САНГИНЗОДА, муовини директори Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои АМИТ, доктори илмҳои ҳуқуқшиносӣ, профессор.
ОЛИМОНИ АКАДЕМИЯИ ИЛМҲО ВАЗИФАДОРАНД, КИ ДАР ИҶРОИ СЕ ҲАДАФИ СТРАТЕГИИ ДАВЛАТ – ТАЪМИНИ ИСТИҚЛОЛИЯТИ ЭНЕРГЕТИКӢ, РАҲОӢ АЗ БУНБАСТИ КОММУНИКАТСИОНӢ ВА ҲИФЗИ АМНИЯТИ ОЗУҚАВОРИИ МАМЛАКАТ НАҚШИ ФАЪОЛОНА ДОШТА БОШАНД.
