
В условиях все более непредсказуемой ситуации современного мира, где вопрос обеспечение безопасности государства является приоритетом, Вооруженные силы рассматривается как важнейшее средство защиты Отечество от внешних угроз и имеет особый статус и значение в системе военной безопасности каждого государство.
Все государства мира имеют свою национальную армию. В их числе, независимый Таджикистан, который в трудных и неспокойных условиях переходного периода, после распада СССР и в первые годы преобретения независимости, когда в стране шла извне навязанная гражданская война, создал свою национальную армию. Новым независимым государствам которые имели или после преобретения независимости подченили себе военную инфраструктуру оставленным Советского Союза, было легко создать свою национальную армию. Молодой независимый Таджикистан ни имел никаких военных инфраструктур, ни материлаьно-технической базы или профессиональных военных кадров чтобы создать свою военную структуру-Министерство обороны.
Несмотря на условиях гражданской войны и тяжёлые финансово-экономические кризисы первой половины 90-х Председателем Верховного Совета Республики Таджикистан уважаемым Эмомали Рахмоновым 8 декабря 1992 года был подписан Указ “О создании Вооруженных Сил Республики Таджикистан” на основе “Народного фронта” и сил защитников Конституционного строя Республики Таджикистан. Следует отметить, что создания Вооруженных Сил Республики Таджикистан был одним из основных вопросов поставленная в повестки дня 16-ой Сессии Верховного Совета Республики Таджикистан.
По инициативе руководство страны 23-го февраля 1993 впервые был проведен первый военный парад Вооруженных Сил независимого Таджикистана. Тем временем, руководством страны было уделено особое внимание на преобразование военной инфраструктуры, создание войсковых частей и подразделений, обеспечение их военной техники и подготовки высококвалифицированных военных специалистов. Особо стоит ометить, что созданный в первые годы независимости Вооруженные Силы и силовые структуры, в период гражданской войны и в последующие года не жалея свою жизнь, смело защищали конституционный строй, добросовестно выполнили и до по сей день выполняют свой военный и патриотической долг в целях обеспечения мира и стабильности в стране, а также ликвидации террористических и экстремистских группировок, которые создают угрозы национальной безопасности Таджикистана.
Сегодня, благодаря мудрой и миролюбивой политики Основателя мира и национального единства – Лидера нации, уважаемого Президента страны Эмомали Рахмона вся военная инфраструктура страны переобразована и оснащена современными военно-техническими оборудованиями и экипировками. Следовательно, развитие и укрепление Вооруженных Сил Таджикистана с первых дней независимости считается главной опорой правление государством, и политика проводимая государством и правительством страны направлена на усовершенствование национальной Армии в плане обеспечения их современной военной техникой и снаряжением, обучение и подготовки высококвалифицированных военных кадров, обеспечение достойной социально-бытовой обстановкой солдат и офицеров.
Воспитание высокого чувство патриотизма и укрепление национального самосознания рассматривается как неотъемлемая часть воспитательного и образовательного процесса, которое направляет нынешнее поколение на путь преданности Родине, уважения национальным ценностям, самосознания и высокой гражданской ответственности. Сегодняшняя молодежь в Таджикистане является мощной силой, бесспорными защитниками Родины. Служба в Вооруженных Силах Республики Таджикистан, защита границ страны, обеспечение мира и спокойствия в обществе свидетельствует о неопровержимой чувство патриотизма и национального самосознания граждан страны.
Вся мировое сообщество осознала, что высокое чувство патриотизма является одним из столпов древней национальной идентичности таджикского народа, и сегодня оно считается главным фактором защиты общества от угроз современной эпохи.
С уверенностью можно подчеркнуть, что, защитники Отечество, с их безграничной преданностью государству и таджикскому народу, и впредь будут стремиться к укреплению воинской дисциплины, обеспечению законности, правопорядка, повышению военной мощи и обороноспособности страны, которые с гордостью выполнят свой патриотический долг перед народом и государством Таджикистана.
Салимов Акбар - Старший научный сотрудник Отдела СНГ Института изучения проблем стран Азии и Европы НАНТ
ОЛИМОНИ АКАДЕМИЯИ ИЛМҲО ВАЗИФАДОРАНД, КИ ДАР ИҶРОИ СЕ ҲАДАФИ СТРАТЕГИИ ДАВЛАТ – ТАЪМИНИ ИСТИҚЛОЛИЯТИ ЭНЕРГЕТИКӢ, РАҲОӢ АЗ БУНБАСТИ КОММУНИКАТСИОНӢ ВА ҲИФЗИ АМНИЯТИ ОЗУҚАВОРИИ МАМЛАКАТ НАҚШИ ФАЪОЛОНА ДОШТА БОШАНД.
Навид
Categories
Наворҳои видеоӣ


Имрӯз, 23 апрел президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, узви вобастаи АМИТ Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт аз гармхонаи Институти ботаника, физиалогия ва генетикаи растании Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон боздид намуданд.
Зимни боздид ба роҳбарияти академия иттилоъ дода шуд, ки таъмири гармхона тавассути лоиҳаи Хизматрасонӣ дар самти обу ҳаво ва иқлим (ХООИ), ки аз ҷониби Каритас Швейтсария ва Агентии Швейтсария оид ба ҳамкорӣ ва рушд (SDC) маблағгузорӣ шудааст, дастгирӣ гардид.
Таъкид гардид, ки дар ин гармхона барои барқарор намудани чарогоҳи зерҳадафи ноҳияи Рашт тавассути парвариши зиёда аз 20 намуди тухмиҳои бутта ва дарахтони ба шароити маҳал устувор парвариш карда мешавад. Тухмиҳои бутта ва дарахтони маҳаллӣ аз минтақаҳои гуногуни Тоҷикистон барои мутобиқгардонӣ дар шароити чарогоҳҳои минтақаи Рашт аз ҷониби кормандони Каритас Швейтсария ҷамъоварӣ карда шудааст.
Гармхона ҳамчун парваришгоҳи ниҳолҳо дар ҳамкорӣ бо мутахассисони Институт барои барқарор намудани чарогоҳҳои таназзулёфтаи минтақаи Рашт истифода бурда мешавад.
ЁДДОШТИ ТАФОҲУМ БАЙНИ АКАДЕМИЯИ МИЛЛИИ ИЛМҲОИ ТОҶИКИСТОН ВА БОЙГОНИИ АПОСТОЛИИ ВАТИКАН ВА КИТОБХОНАИ АПОСТОЛИИ ВАТИКАН
Имрӯз, 23 апрел президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон узви вобастаи АМИТ Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт бо намояндагони Бойгонии Апостолии Ватикан ва китобхонаи Апостолии Ватикан мулоқот анҷом дод.
Дар мулоқот ҷонибҳо Ёддошти тафоҳум байни Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон ва Бойгонии Апостолии Ватикан ва Китобхонаи Апостолии Ватиканро ба имзо расониданд, ки минбаъд дар доираи ин ёддошт мероси таърихию фарҳангии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки дар маҷмӯаҳои Трат муқаддас маҳфузанд мавриди омӯзиш қарор дода мешаванд.
Зимни мулоқот қайд гардид, ки бойгониҳои Апостолии Ватикан, ки ҳуҷҷатҳои бебаҳои марбут ба ҳукумати Калисои умумиҷаҳонӣ ва Китобхонаи Апостолии Ватикан, ки мероси бойю ғании китобҳои илмию санъатро маҳфуз медоранд, ба ихтиёри олимону муҳаққиқони тоҷик гузошта, барои пешбурди корҳои илмию таҳқиқотӣ ва омӯзишро дар ин самт ба роҳ монанд.
Гуфта шуд, ки Бойгонии Апостолии Ватикан ва Китобхонаи апостолии Ватикан дар доираи ин ёддошти тафоҳум саъй хоҳанд кард, ки ба Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон ҷиҳати пешбурди лоиҳаи таҳқиқотӣ кумак расонида, ҳамзамон дар таълифи силсилаи китобҳои “Мероси фарҳангии Хуросони бузург”, ки ба ҷашни 35- солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон бахшида мешавад, саҳми худро хоҳанд гузошт.
Дар идомаи мулоқот ҷонибҳо дар доираи ин созишнома барои пешбурди корҳои илмию таҳқиқотии олимони Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон дар Бойгонии апостолии Ватикан ва Китобхонаи Апостолии Ватикан ба мувофиқа омаданд.
Имрӯз, 22 апрел дар толори Раёсати Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон бахшида ба 1190- солагии гиромидошти асосгузори мактаби классикии шеър-мусиқии замони Сомониён Абулаббоси Бахтиёр (834-920) Симпозиуми байналмилалии илмӣ баргузор гардид.
Ба кори ҳамоиш ноиби президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон Муҳаммаддовуд Саломиён ҳусни оғоз бахшида, доир ба муҳтавои ҳамоиш ва мавқеи илму адаб ва фарҳангу мусиқӣ дар замони давлатдории Сомониён ибрози андеша намуд.
Дар идома президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, узви вобастаи АМИТ Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт дар сухани муқаддимавии хеш таъкид дошт, ки Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар бораи нақш ва ҷойгоҳи аввалин давлати миллии тоҷикон Сомониён дар таърихи тамаддуни башарӣ чунин ибрози андеша намуданд:”Воқеан давраи маданият, фарҳанг, рушди илму адабиёт, шукӯҳу иқтидори давлати тоҷикон ба аҳди Сомониён, хусусан шоҳ Исмоили Сомонӣ марбут аст.
Ин давронро метавон марҳилаи дурахшону пурифтихори тамаддуни миллӣ ва авҷи камолоти давлатдорӣ, ташаккули шахсиятҳои барӯманд, олимону, шоирон, симоҳои намоёни давлатӣ номид”.
Дар ҳақиқат осори тамаддуни моддӣ ва маънавии замони Сомониён дар таърихи тамаддуни ҷаҳонӣ ҷойгоҳи хоса дошта, симоҳои дурахшони он Ҳаким Тирмизӣ, Абулаббоси Бахтиёр, Абулаббоси Сарахсӣ, Рӯдакӣ, Абумансури Дақиқӣ, Фирдавсӣ, Абуалӣ ибни Сино, Абурайҳони Берунӣ ва дигарон дар ташаккул, рушди тамаддуни башарӣ саҳми арзанда гузошта, осори офаридаашон ба ҷараёни таърихи ташаккули мероси таърихӣ, илмӣ, фалсафӣ, адабӣ, сарвати бебаҳои бадеии тоҷик ва мардумони эронӣ иртиботи ногусастанӣ доранд. Дар замони Сомониён таърих, илм, забону адабиёт, мусиқии илмию амалӣ, ҳунарҳои бадеӣ бовусъат пешрафт намуда, намояндагони эҷодии ин асри заррин фазои васеи адабию таърихӣ, илмӣ, фалсафӣ, бадеию эҷодии усулан классикию мондагорро дар тамаддуни башарӣ рӯи саҳна овардаанд.
Гуфта шуд, ки офаридаҳои симоҳои эҷодию илмии замони Сомониён, аз ҷумла замони фаъолияти илмию идории чеҳраи барҷаста, асосгузори мактаби классикӣ ва фарҳангӣ Абулаббоси Бахтиёр марҳалаи басо шукуфоии таърих, миллат, забон ва Эҳёи тамаддуни тоҷикон ва мардумони Осиёи Марказӣ, Шарқи Миёнаю Наздик аст.
Намояндагони эҷодкори замони Сомониён давлатсозу фарҳангсоз баъди вуруди ислом дар таърихи Шарқ буда, дар сохти идории бонизоми давлатӣ на фақат низому анаъанаи дерини имперотурҳои ориёиро бо усули созандагӣ аз нав падид оварданд, инчунин фазои мусоиди бунёдкориро ба пешрафти иқтисоду тиҷорат, илму маориф, санъат такони пурвусъати пешрафтро рӯи саҳна овард.
Дар идомаи ҳамоиш дар баробари муҳаққиқони тоҷик, ҳамчунин донишмандону ҳунармандон аз давлатҳои Амрико, Фаронса, Канада, Ҳиндустон, Ӯзбекистон дар шакли ҳузурӣ ва ғайриҳузурӣ иштирок ва суханронӣ намуда, масоили мубраму камтаҳқиқшудаи таърих ва тамаддуни аввалин давлати муттамаркази тоҷикон-Сомониён ва намояндаи барҷастаи он, донишманди варзида, поягузори мактаби классикии шеъру мусиқӣ ва фарҳанги замони Сомониён Абулаббоси Бахтиёр ва замони ӯро мавриди баррасӣ қарор доданд.
22 апрел Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон кадрҳои ба вазифаҳои роҳбарӣ дар сохторҳои Вазорати корҳои дохилӣ таъиншавандаро барои суҳбат ба ҳузур пазируфтанд.
Бо қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон Вализода Илҳомиддин Муовини вазири корҳои дохилӣ таъин карда шуд.
Мутобиқи моддаи 9-уми Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи милитсия” дар мувофиқа бо Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ба вазифаҳои роҳбарӣ дар як қатор раёсатҳои дастгоҳи марказии Вазорати корҳои дохилӣ, раёсату шуъбаҳои он дар вилоятҳо ва шаҳру ноҳияҳои гуногун кадрҳои соҳибтаҷриба ва ҷавону варзида таъин карда шуданд. Сардорони шӯъбаҳои Вазорати корҳои дохилӣ дар шаҳрҳои Турсунзода, Ҳисор, Ваҳдат, Панҷакент, Гулистон, Конибодом, Левакант, ноҳияҳои Муминобод, Данғара, Хуросон, Шаҳритус, Ёвон, Балҷувон, Спитамен, Мастчоҳ, Айнӣ, Ванҷ, Фирдавсӣ ва Шоҳмансур аз ҳисоби мутахассисони варзида таъин гардиданд.
Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон кадрҳои ба вазифаҳои пурмасъулият таъиншударо ба хизмати софдилонаю содиқона ба давлат ва мардуми Тоҷикистон ҳидоят намуда, ба онҳо доир ба таъмини ҳифзи ҳуқуқу тартибот, волоияти қонун ва иҷрои босифати вазифаҳои хизматӣ дар асоси савганди садоқати худ ва қонунгузории кишвар дастуру тавсияҳои мушаххас доданд.
Таъкид гардид, ки ба одоби муошират бо мардум, омӯзиши забонҳои байналмилалӣ ва истифодаи техникаю технологияҳои муосири иттилооотӣ дар иҷрои вазифаҳои хизматӣ, назорати татбиқи ҳамаҷонибаи талаботи нави қонунгузорӣ дар истифодаи дурусти неруи барқ, аз раванди таълиму тарбия дур намондани насли наврас ва ба хусус ба тарбия ва забономӯзии кадрҳои ҷавон дар сохторҳои Вазорати корҳои дохилӣ таваҷҷуҳи ҷиддӣ зоҳир намоянд.
Имрӯз, 21 апрел бо ташаббуси Маркази меросии хаттии назди Раёсати Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон маҳфили рӯнамоии китоб баргузор гардид. Дар баргузории маҳфил китоби тозанашри доктор Соҳибназар Муродӣ “Тоҷикони Хуросон: таърих фарҳанг ва сарнавишт” рӯнамоӣ карда шуд.
Ба кори маҳфил саркотиби илмии Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон доктори илмҳои таърих, профессор Қосимшо Искандаров ҳусни оғоз бахшида, муҳтавои маҳфилро ба ҳозирин фаҳмонида сухани муқаддимавиро ба президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, узви вобастаи АМИТ Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт вогузор намуданд.
Зимни баромади хеш президенти Аккадемияи миллии илмҳои Тоҷикистон, узви вобастаи АМИТ Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт иброз дошт, ки китоби доктор Соҳибназар Муродӣ “Тоҷикони Хуросон: таърих, фарҳанг ва сарнавишт”, ки дар дар се ҷилд аз тарафи интишороти “Бадахшон” ба нашр расидааст, самимона табрик мегӯям.
Гуфта шуд, ки нашри ҳама гуна натиҷаи таҳқиқоти илмии вобаста ба таърих, фарҳанг ва сарнавишти таърихии тоҷикон воқеаи бисёр муҳимми илмию фарҳангӣ маҳсуб мешавад. Эҳёи суннатҳои давлатдории миллӣ, эҳтиром ва арҷгузорӣ ба таърих, забон, фарҳанг ва дигар арзишҳои миллӣ ба хотири таҳкими истиқлолияти кишвари соҳибистиқлоли мо, боло бурдани сатҳи маънавиёти қишрҳои гуногуни аҳолӣ дар меҳвари сиёсати Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳатарм Эмомалӣ Раҳмон қарор дорад.
Таъкид гардид, ки Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон дар заминаи таҳқиқи таърихи пурифтихор ва фарҳанги оламшумули халқи тоҷик корҳои зиёдро анҷом додааст ва дар оянда анҷом хоҳад дод. Тибқи Нақша - чорабиниҳо оид ба амалисозии Стратегияи Ҷумҳурии Тоҷикистон дар соҳаи илм, технология ва инноватсия барои давраи то соли 2030 дар ин давра дар Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон китобҳои бунёдӣ дар соҳаи таърихи халқи тоҷик, бостоншиносӣ ва мардумшиносӣ ба нашр мерасанд.
Бешубҳа, ҳама гуна таҳқиқот дар бораи таърих ва фарҳанги халқи тоҷик дар кадом кишваре, ки таҳия ва нашр нашуда бошад, бояд муаррифӣ ва нақд шавад, тақризҳо шаванд, то аҳли илму дониш иттилои бештаре пайдо намоянд. Боиси хурсандист, ки мо имрӯз чунин як китоби сеҷилдаи калоҳаҷмро дар бораи таърихи тоҷикони Хуросон - ро муаррифӣ мекунем.
Бояд гуфт, ки китоби “Тоҷикони Хуросон” китоби ҷомеъ ва аз назари хронологӣ аз замонҳои қадим то ба имрӯзро дар бар мегирад. Китоб дар маҷмуъ аз 15 фасл иборат аст ва тамоми паҳлуҳои зиндагии тоҷиконро дар бар гирифтааст. Хонандаи ин асар аз таърих, ҷуғрофиё, забон, адабиёт, фарҳанг, вазъи иҷтимоию иқтисодӣ, тарзи давлатдорӣ ва тамаддунофарии тоҷикон, мушкилоти тоҷикон дар тӯли таърих ва садҳо масъалаи дигари ҳаёти тоҷикон огоҳӣ меёбад. Дар китоб муаллиф аз манобеи хеле зиёд, адабиёти таҳқиқӣ ба забонҳои гуногун истифода намудааст, ки бешубҳа, арзиши китобро боло бурдааст.
Дар идомаи маҳфил як зумра олимону муҳаққиқон оид ба китоби тозанашр ибрози ақида намуда, ҷонибдорӣ намуданд.
Имрӯз, 21 апрел бахшида ба Рӯзи пойтахти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон чорабинии рангини фарҳанги бо иштироки президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, узви вобастаи АМИТ Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт, муовини якуми Раиси Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон Неъматзода Маликшо Маҳмадшо ва дигар олимону кормандон баргузор гардид.
Қабл аз оғози чорабинии фарҳангӣ роҳбарият ва меҳмонон аз гушаи ҳунарҳои мардумӣ, ки аз ҷониби масъулини муассисаҳои илмӣ таҳқиқотӣ ороста гардида буд боздид намуданд.
Дар идома ҳунармандони шинохтаи ҷумҳурӣ бо суруду таронаҳои ҷаззоби хеш ба фазои идонаи Рӯзи пойтахт дар Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон ҳусни дигар бахшиданд.
Имрӯз, 21 апрел дар толори Раёсати Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон бахшида ба Рӯзи пойтахти Ҷумҳурии Тоҷикистон шаҳри Душанбе ҳамоиши илмӣ-фарҳангӣ таҳти унвони “Душанбе-сарзамини тахти воло” баргузор гардид.
Ба кори ҳамоиш ноиби президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон Муҳаммаддовуд Саломиён ҳусни оғоз бахшида, ташрифи меҳмононро ба ин даргоҳи илму маърифат хайрамақдам гуфт.
Дар идома президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, узви вобастаи АМИТ Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт дар сухани муқадимавии хеш ҳозиринро ба муносибати Рӯзи пойтахти маҳбубамон шаҳри Душанбе табрику таҳният хонда, иброз намуд, ки имрӯз Душанбе, пойтахти Тоҷикистони соҳибистиқлол, ба як маркази бузурги илмӣ ва баргузории чорабиниҳои илмии миқёси байналмилалӣ ва ҷумҳуриявӣ табдил ёфтааст. Омилҳое, ки ба ин мусоидат намудаанд, қабл аз ҳама, бо фаъолияти шабонарӯзии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар самти ободонии пойтахти кишвар ва кулли Тоҷикистон алоқаманданд. Ҳамзамон, фаъолияти роҳбарияти худи шаҳр низ тайи чанд соли охир барои рушди пойтахт имкониятҳои заруриро барои банақшагирӣ ва баргузории чорабиниҳои гуногуни илмӣ тақвият бахшидааст.
Гуфта шуд, ки марказҳои бузургтарини илмӣ-таҳқиқотии ҷумҳурӣ, аз ҷумла Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, академияҳои соҳавӣ ва бонуфузтарин муассисаҳои таҳсилоти олии касбии ҷумҳурӣ ва филиалҳои ин гуна муассисаҳо аз кишварҳои хориҷӣ маҳз дар пойтахт ҷойгир буда, ҳамаи онҳо дорои кадрҳо ва инфрасохтори зарурӣ барои баргузории симпозиум, конфронсҳо, семинарҳо ва дигар чорабиниҳои илмӣ мебошанд.
Дар баробари ин, шаҳри Душанбе имрӯз инфрасохтори рушдёбанда дошта, толорҳои нави муосир барои конференсияҳо ва меҳмонхонаҳо барои ширкаткунандагони онҳо рӯз ба рӯз ташкилкунандагони чорабиниҳои илмии байналмилалию ҷумҳуриявиро бештар ҷалб месозад. Инчунин, пайваста тақвият ёфтани имконияти пайвастшавӣ ба шабакаҳои байналмилалии алоқа ва рушди нақлиёти ҳавоӣ шаҳри Душанберо барои баргузории чорабиниҳое, ки олимонро аз кишварҳои гуногун ҷамъ меоранд, ба майдони муносиби ташкили чорабиниҳои илмӣ табдил додаанд.
Сипас, муовини якуми Раиси Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон Неъматзода Маликшо Маҳмадшо доир ба рушду пешрафти шаҳри Душанбе ва заҳмату талошҳои Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ суханронӣ намуда, зимнан аз сиёсати ҷавонпарварони Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ёдовар гардид. Гуфта шуд, ки имрӯз зери зиёсати бунёдкоронаи Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва бо ташабусҳои ободкоронаи Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ шаҳри Душанбе симои худро куллан тағйир дода, ба шаҳри орзуҳо табдил ёфтааст. Дар маҷмуъ пойтахти Тоҷикистон – шаҳри Душанбе оинаи таъриху зиндагии миллати тоҷик ва давлати тоҷикон аст.
Дар идомаи ҳамоиш олимону кормандони муассисаҳои илмӣ-таҳқиқотӣ дар маърузаҳои хеш аз таърихи пайдоиш ва рушду пешрафти шаҳри Душанбе дар замони муосир сухан гуфтанд.
Тавре иттилоъ дорем дар таърихи 15.04.2025 соати 23:14:03.0 бо вақти ҷаҳонӣ ва 16.04.2025 соати 04:14:03.0 бо вақти маҳаллӣ заминҷунбӣ ба амал омад, ки мутобиқи додаҳои пойгоҳҳои сейсмикии Роғун ва Институти геология, сохтмони ба заминҷунбӣ тобовар ва сейсмологияи АМИТ заминҷунбӣ дар ҳудуди Ҷумҳурии исломии Афғонистон (координат 36.56 N 70.17 E) бо магнитудаи 6,0 дар жарфи 102 км рух дод.
Пас аз ба вуқӯъ пайвастани зилзила дар водии Рашт аз ҷониби Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон хосатан Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ситоди махсус барои бартараф намудани оқибатҳои заминларза таъсис дода шуд. Дар заминаи ин бо ташаббуси президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, узви вобастаи АМИТ Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт ба ҳайати комиссияи мазкур роҳбарияти Институти геология, сохтмони ба заминҷунбӣ тобовар ва сейсмологияи АМИТ ворид гардид, ки дар доираи ин масъулин ба минтақаи Рашт сафарбар гардида, аз мавзеи бавуқӯъ пайвастаи заминлараза дидан намуданд.
Имрӯз, 19 апрел дар доираи ин зимни машварати корӣ бо иштироки президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, узви вобастаи АМИТ Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт ва ҳайати олимону кормандон масъалаи оқибатҳои заминларза дар водии Раштро натиҷагирӣ намуданд. Дар оғоз директори Институти геология, сохтмони ба заминҷунбӣ тобовар ва сейсмологияи Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон Носир Сафарализода доир ба вақт ва макони ба вуқӯъ пайвастаи заминларза ва оқибатҳои ногувори он ҳисоботи муфассал ироа намуд.
Дар идома президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, узви вобастаи АМИТ Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт доир ба беҳтар намудани фаъолияти пойгоҳҳои сейсмологӣ ва саривақт додани маълумот доир ба заминларза ба масъулин дастуру супоришҳои мушаххас доданд.