Перейти к основному содержанию

9 сентябр соли 1991 ҳамчун саҳифаи тиллоӣ дар таърихи миллати тоҷик сабт гардидааст. Дар ҳамин рӯз Ҷумҳурии Тоҷикистон соҳиби истиқлолияти давлатӣ гардид ва миллати тоҷик баъди ҳазорсолаҳо орзуву ормони деринаро амалӣ намуда, тақдири худро ба дасти худ гирифт. Имсол мо сарбаландона 34-умин солгарди Истиқлолияти давлатиамонро бо ифтихору шукуҳи хосса таҷлил менамоем.

АЗ ОЗМОИШҲОИ АВВАЛ ТО СУЛҲУ СУБОТ

Солҳои аввали соҳибистиқлолӣ барои Тоҷикистони ҷавон сахту пурталотум буданд. Ҷанги шаҳрвандӣ (1992–1997) хатари аз байн рафтани давлатдории миллиро ба миён овард, иқтисод хароб гашт ва ҳазорон ҳамватанони мо аз макони зисти худ гуреза шуданд. Аммо бо иродаи қавии мардуми тоҷик сиёсати хирадмандонаву меҳандустонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, дар кишвар сулҳу суботи комилу сартосарӣ барқарор шуд.

Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ, ки 27 июни соли 1997 ба имзо расид, роҳи рушди устувори давлатро таъмин намуд ва Тоҷикистонро ҳамчун кишвари сулҳпарвар дар арсаи байналмилалӣ муаррифӣ кард.

ДАСТОВАРДҲОИ ДАВРОНИ ИСТИҚЛОЛИЯТ

Дар тӯли 34 соли соҳибистиқлолӣ Тоҷикистони азизу биҳиштосои мо дар самтҳои гуногун ба комёбиҳои назаррас ноил гардидааст:

1. СИЁСАТ ВА ДАВЛАТДОРӢ:

Қабули Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон (6 ноябри соли 1994), ки асоси давлати ҳуқуқбунёд ва демократиро муайян намуд;

Таҳкими пояҳои ҳокимияти давлатӣ ва рушди ниҳодҳои қонунгузориву судӣ.

2. ИҚТИСОД ВА ИНФРАСОХТОР:

Сохтмони садҳо километр роҳу пулҳои муҳими байналмилалӣ, ки Тоҷикистонро бо кишварҳои минтақа мепайванданд.

Ба истифода супоридани нерӯгоҳҳои барқӣ («Сангтӯда-1», «Сангтӯда-2») ва оғози сохтмони НБО “Роғун”, ки ҳамчун лоиҳаи аср маъруф аст.

Рушди бахшҳои кишоварзӣ ва саноатӣ, густариши бозори дохилӣ ва хориҷӣ.

3. ИЛМ, МАОРИФ ВА ТАНДУРУСТӢ:

Сохтмони ҳазорҳо муассисаи таълимӣ ва таҷдиди инфрасохтори мактабиву донишгоҳӣ.

Густариши барномаҳои давлатӣ оид ба дастгирии ҷавонон ва рушди илму технология.

Сохтмони бемористонҳои муосир ва марказҳои ташхиси тиббӣ дар тамоми кишвар.

4. СИЁСАТИ ХОРИҶӢ:

Тоҷикистон имрӯз узви фаъоли Созмони Милали Муттаҳид ва даҳҳо ташкилоти минтақавию байналмилалӣ мебошад.

Пешниҳод ва қабули Чор ташаббуси бузурги ҷаҳонии Тоҷикистон дар соҳаи ҳифзи захираҳои об, ки аз ҷониби ҷомеаи ҷаҳонӣ эътироф шудаанд.

5. ФАРҲАНГ ВА ХУДШИНОСӢ:

Эътирофи ҷаҳонӣ ёфтани «Шашмақом», «Фалак» ва «Оши палав» ҳамчун мероси ғайримоддии ЮНЕСКО.

Ҷашн гирифтани санаҳои бузурги миллӣ: 1100-солагии Давлати Сомониён, 2700-солагии Саразм, 3000-солагии Ҳисор, ки худшиносии миллиро таҳким бахшиданд.

ҶАВОНОН – ТАКЯГОҲИ УСТУВОРИ ДАВЛАТ

Истиқлолият заминаи фарох барои ташаккул ва рушду парвариши насли наврас ва ҷавон фароҳам овард. Имрӯз ҷавонони тоҷик дар соҳаҳои илм, варзиш, фарҳанг ва ихтироъгарӣ парчами Ватанро баланд бардоштаанд. Онҳо идомадиҳандагони ҳақиқии роҳи ободкоронаи давлат мебошанд.

34 соли Истиқлолияти давлатӣ барои миллати тоҷик 34 соли сабақ ва рушд, мубориза ва дастовардҳо мебошад. Имрӯз Тоҷикистон ҳамчун давлати соҳибистиқлол, сулҳпарвар ва рӯ ба тараққӣ дар арсаи байналмилалӣ шинохта шудааст.

Ҳифзу посдорӣ ва рушду такомули истиқлолият вазифаи муқаддаси ҳар як шаҳрванди кишвар аст. Маҳз истиқлолият омили асосии пойдории давлат ва ояндаи дурахшони Тоҷикистон мебошад.

Султонов Ҷасурбек Давлатбоевич - магистранти курси 1 уми ихтисоси идоракунии давлатии

Институти иқтисодиёт ва демографияи Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон