Skip to main content

Ихроҷи ҷунбиши «Толибон»[1]

аз рӯйхати созмонҳои террористӣ дар Россия ва пайомадҳои он

         Суди Олии Федератсияи Россия бо қарори худ аз 17 апрели соли 2025, дар асоси пешниҳоди Прокуратураи генералии ин кишвар, мамнуъияти фаъолияти Ҷунбиши «Толибон»-ро , ки қаблан дар феҳристи ягонаи созмонҳои террористӣ қарор дошт, ба ҳолати таълиқ даровард. Гарчанде  барои коршиносон ин тасмим ғайриинтизорӣ набуд ва барои қабули он аз дер боз корҳои омодагӣ ҷараён дошт, боз ҳам  дар фазои иттилоотии Россия ва берун аз он  ин қарори Суди Олӣ таваҷҷуҳи васеъро ҷалб намуд. Ҳанӯз як сол пеш, дар моҳи майи соли 2024 бо чунин пешниҳод ба Президенти ФР вазоратҳои корҳои хориҷӣ ва адлия муроҷиат карда буданд. Аммо, гуфта мешавад, ки то соли 2024 механизми ҳуқуқие, ки имкон медод «Толибон» аз рӯйхати созмонҳои террористӣ хориҷ шавад, вуҷуд надошт. Ин механизм бо дохил намудани тағйирот ба қонуни федералӣ “Дар бораи муқовимат ба терроризм” ба вуҷуд омад, ки мувофиқи он “мамнуъияти фаъолияти созмон аз рӯйхати террористӣ метавонад бо қарори суд боз дошта шавад, агар ба фаъолият дар самти таблиғ, ҳақ шуморидан ва дастгирии терроризм” хотима бахшад ва Кодекси ҷиноятиро  вайрон накунад”. Баъд аз қабули ин тағйирот дар қонун,31 марти соли 2025 Прокуратураи генералии Россия  ба Суди Олӣ пешниҳод ирсол намуд, ки ба фаъолияти «Толибон» дар кишвар иҷозат дода шавад.

Агар ба пешинаи муносибати Россия бо “Толибон” назар андозем, мебинем, ки муносибати Маскав бо «Толибон» аз рӯзи зуҳури расмии ин созмон фарозу нишебиҳои зиёд доштааст. Баъд аз тасарруфи шаҳри Кобул аз тарафи «Толибон» дар моҳи сентябри соли 1996  Россия чанд маротиба кӯшиш намуда буд, то  муносибати худро бо «Толибон» барқарор намояд, аммо он вақт «Толибон», ки  ҳоло пайомадҳои ҷанги Шуравиро дар Афғонистон фаромӯш накарда буданд, пешниҳодҳои намояндагони Россияро дар бораи барқарор намудани муносибатҳо напазируфтанд.

 Соли 2003, яъне баъд аз ду соли сарнагун гардидани Ҳукумати «Толибон» дар Афғонистон, Суди Олии ФР «Толибон»-ро ба “рӯйхати сиёҳ –рӯйхати ягонаи  созмонҳои террористии фаъолияташон дар Россия мамнуъ дохил намуд.

Дар бахши қарор оид ба ворид намудани ҷунбиши «Толибон»  ба рӯйхати созмонҳои  террористӣ, чунин омадааст: “Ҷунбиши «Толибон»  дар соли 1994 дар Афғонистон ҳамчун як ҷунбиши тундрави исломӣ ташкил шудааст. Бо гурӯҳҳои мусаллаҳи ғайриқонунӣ, ки дар қаламрави Ҷумҳурии Чеченистон амал мекунанд, робита дорад. Дар фаъолияти худ аз усулҳои террор истифода мекунад. Масалан, тирамоҳи соли 1995 ҳавопаймои ИЛ-76-и ширкати ҳавоии ТотористонАэростан”-ро рабуда, экипажро муддати тӯлонӣ гаравгон гирифтанд. Бо дастгирии Усома бини Лодан фурсат меҷуст, ки ҷунбишҳои исломӣ қудратро дар кишварҳои Осиёи Марказӣ, аз ҷумла Ӯзбекистон, Тоҷикистон ва Қирғизистон ба даст гиранд”.

Аввалин тамосҳои намояндагони Россия бо «Толибон» баъд аз сарнагун гардидани низоми «Толибон» мувофиқи баъзе маълумотҳо ба соли 2006 рост меояд. Гуфта мешавад, ки ин тамосҳо бо миѐнҷигарии афсарони ҷиноҳи «Халқ»-и Ҳизби демократии халқи Афғонистон (ҲДХА), ки замоне дар Шуравӣ таҳсил карда буданд ва ҳоло дар сафи «Толибон» қарор доштанд, сурат гирифтааст.

Зуҳури созмони террористии “Вилояти Хуросони ДИИШ”[2] дар соли 2014 ва болоравии хатару таҳдидҳо ба кишварҳои Осиёи Марказӣ ва Россия ин кишварро бо «Толибон» наздиктар сохт. Дар мавзеъгирии Русия ба манфиати «Толибон» ва эҷоди тарси бештар аз “Вилояти Хуросони ДИИШ” нақши собиқ раиси ҷумҳури Афғонистон Ҳомид Карзай назаррас аст. Дар сафарҳояш ба Маскав, аз ҷумла мулоқоташ бо президенти ФР В.В. Путин ӯ тавонист раҳбарони Россияро то ҷойе қонеъ кунад, ки робитаҳояшонро бо «Толибон» бояд таҳким бахшанд, зеро ба фикри Ҳ.Карзай,  “Вилояти Хуросони ДИИШ” ба Афғонистон ҳеҷ рабте надорад, ҷангҷӯѐни он афғон нестанд ва аз тарафи хориҷиҳо барои бесубот сохтани Осиѐи Марказӣ ва дигар минтақаҳои мусулмоннишини минтақа сохта шудаанд ва гузашта аз он, танҳо «Толибон» метавонанд бо “Вилояти Хуросони ДИИШ” самаранок мубориза намояд.

Бешубҳа, нақши намояндаи хоси В.В. Путин дар умури Афғонистон Замир Кабулов дар густариши робитаҳои Маскав бо «Толибон» хеле зиёд аст. Дар ибтидо Замир Кабулов аз шинохте, ки аз «Толибон» ва мулоқоташ бо раҳбари «Толибон» Мулло Умар доштааст муътақид будки «Толибон» дар пайи ташкили  Хилофати исломӣ аст. Аммо ба тадриҷ ақидаи ӯ тағйир ёфт. З. Кабулов бо гузашти чанд сол ба ин хулоса расидааст, ки «Толибон» тағйир ѐфтаанд, зеро аз он сиёсати пешинаашон зиён дидаанд ва акнун ба ҳалли масоили дохилӣ машғул буда, бо «ҷиҳоди глобалӣ» робита надоранд. Албатта ин ақидаи З. Кобулов ба тағйири сиёсати Маскав нисбат ба «Толибон» таъсир гузоштааст.

 Аз охири соли 2016 сару садоҳо дар бораи тамосҳо ва ҳатто музокироти пинҳонии намояндагони Россия ва «Толибон» афзоиш ѐфтаанд. Сару садоҳо баъд аз чанд изҳороти намояндаи хоси президенти Россия дар умури Афғонистон Замир Кабулов, ки манфиати Россия бо «Толибон»-ро «муштарак» хонд, шиддати бештар гирифтанд.

Ҳамзамон, дар ҳамин давра дипломатияи Россия барои ба сари мизи музокирот кашонидани «Толибон» фаъол гардид ва ниҳоят “Формати Маскав”-и раванди сулҳ шакл гирифт, дар доираи он намояндагони баландпояи «Толибон» чандин бор ба Маскав сафар намуданд ва бо намояндагони Ҳукумати Россия мулоқот намуданд.  Гуфта мешавад Россия  аз музокироти байниафғонӣ бо он далел низ ҷонибдорӣ менамуд, ки аз идомаи ҳузури неруҳои НАТО ва махсусан эҳтимоли таъсиси пойгоҳҳои доимии низомии ИМА дар Афғонистон бисёр нигарон буд.

Баъди  дубора  зери назорат гирифтани Кобул ва  тамоми ҳудуди Афғонистон аз тарафи «Толибон»  дар моҳи августи соли 2021 то имрӯз ҳеҷ яке аз давлатҳо ҳукумати худхондаи «Толибон»-ро ба расмият нашинохтааст ва он де-юре машруъияти байналмилалӣ надорад. Бо вуҷуди ин,             бисёре аз  кишварҳо де-факто ё амалан бо «Толибон» равобит барқарор намудаанд  ва ё чуноне гуфта мешавад дар таомул қарор доранд.Сафоратҳои Афғонистон дар баъзе аз ин ин давлатҳо ба ихтиёри «Толибон» гузошта шудааст, рафту омадҳо ва музокироту ҳамкориҳо идома доранд.

 Дар маҷмуъ, дар чанд соли охир мушоҳида мешавад, ки дар кишварҳои пешрафта усул ва қоидаҳои сиёсати зиддитеррористӣ, риояи меъёрҳои ҳуқуқи байналмилалӣ ва ба назар гирифтани афкори омма дар ин масъала ба шиддат дар ҳоли тағйирёбӣ мебошанд. Бо баъзе аз гурӯҳҳои террористӣ на танҳо таомул, балки муомила сурат мегирад, аз гурӯҳҳои террористӣ ҳамчун неруи ниёбатӣ истифода мешавад.

 Таҷрубаи Афғонистон нишон медиҳад, ки бо оғози музокироти «Толибон» ва ИМА дар Давҳа аз тариқи расонаҳо ва мусоҳибаю суханрониҳои намояндагони давлатӣ  ва баъзе аз расонаҳо  як сиёсати қабоҳатзудоӣ нисбат ба «Толибон», сохтани чеҳраи нави толиб пеш гирифта шуд. Ҳайатҳои «Толибон» акнун дар сатҳи баланд дар кишварҳои хориҷӣ пазируфта мешуданд, дар миёни ин кишварҳо барои даъвати «Толибон» ва баргузор намудани даври музокироти навбатӣ   ҳатто як навъ рақобат оғоз гардида буд. Намояндагони олирутбаи баъзе кишварҳо (ба истиснои Тоҷикистон) ба Давҳа сафар намуда, бо ҳайати «Толибон» музокира анҷом медоданд. ИМА ҳам ба таври ҷиддӣ кӯшиш накард, то музокира бо «Толибон»-ро машрут ба ҷалби ҳукумати расмии Афғонистон ба ин гуфтугӯҳои сулҳ созад- ин корро ба марҳилаи баъдӣ гузошт. Аммо бо имзои Созишномаи Давҳа ва хуруҷи неруҳои НАТО аз Афғонистон «Толибон» ба музокира бо давлати қонунии ин кишвар дигар ниёз надошт ва ба зудӣ артиши руҳиябохтаи Ҷумҳурии Исломии Афғонистонро шикаст дода, тамоми ҳудуди кишварро тасарруф намуданд. Акнун «Толибон» дар бисёре аз кишварҳо дигар таҳдид маҳсуб намешаванд ва гузашта аз он«Толибон»”-ро дар мубориза бо терроризм шарики худ мехонанд. Гарчанде нигаронии ҳамсояҳо  мисли пештара боқист. Зеро даҳҳо созмони террористӣ ба шумулиВилояти Хуросони ДИИШ”, Ал-Қоида[3], Ансорулло[4] ва ғайра то имрӯз дар Афғонистон ҳузур доранд ва барои кишварҳои ҳамсоя таҳдид ҳисобида мешаванд. Президенти Ҷумҳури Ӯзбекистон Ш.М. Мирзиёев дар ҷараёни мулоқоти “Осиёи Марказӣ - Иттиҳоди Аврупо” дар Самарқанд “бо таассуфи амиқ изҳор намуд, ки  ҷомеаи ҷаҳонӣ тамоми таҳдидотеро, ки аз   Афғонистон сар мезанад дасти кам мегирад”.

Дар шароите, ки Россия бо «Толибон» дар сатҳи баланд таомулу равобитро барқарор намудааст, табодули сафиру сафорат кардаанд де-факто барои Россия он созмони террористӣ маҳсуб намешуд.  Суди Олии ФР  ҳамин де-факторо ба де-юре табдил дод, то зиддияти  ҳуқуқиро аз байн бардорад ва роҳро барои ҳамкориҳои васеътар ҳамвор созад.

Таҷрибаи баъдӣ нишон хоҳад дод, то кадом дараҷа Маскав ба ҳадафҳои стратегии худ дар самти Афғонистон ноил мегардад. Аммо як чиз мусаллам аст, ки Россия бо ин иқдоми худ боз як қадами муҳим дар роҳи машруъият бахшидан ба «Толибон» гузошт ва ҳатман пайомадҳое хоҳад дошт. Ба ақидаи коршиносон, аслан вазъияти баамаломада падидаи камназири таърихӣ мебошад. «Толибон» аввалин ҷунбиши ҷиҳодие мебошад, ки на танҳо пирӯзӣ ба даст овард, балки дар сатҳи ниҳодҳои давлатӣ зоҳиран  эътироф гардид. Ин барои гурӯҳҳои дигари ҷиҳодӣ намуна ва дар даст ёфтан ба ҳадафҳои худ илҳом мебахшад.

Баъд аз ба қудрат расидани «Толибон» дар Афғонистон коршиносон пешгӯйи мекарданд, ки  таҷрибаи Афғонистон  гурӯҳҳои террористиро рӯҳбаланд ва ҳастаҳои хуфтаи террористиро дар дигар кишварҳо бедор хоҳад кард. Баъд аз се сол ин таҷруба дар  Сурия истифода шуд ва давлати Башор Асад сарнагун гардида, қудрати сиёсӣ ба ташкилоти Ҳайат Таҳрир аш Шом”  (ҲТШ, дар як қатор кишварҳо ташкилоти террористӣ эътироф шудааст ) бо роҳбарии Аҳмад ал-Шараа, ки бо тахаллуси Абу-Муҳаммад ал-Ҷулонӣ машҳур буд, дода шуд. Асоси ин созмонро ҷангҷӯёни  созмони дигари террористии «Ҷабҳат ан-Нусра» («Ҷабҳаи ғалаба»)[5] ташкил доданд, ки ба он  Ахмад ал-Шараа  роҳбарӣ мекард. Ахмад ал-Шараа аз соли 2003 узви “Ал-Қоида” буд ва соли 2005 ба маҳбаси амрикоии «Кэмп-Букка»  афтид. Дар ҳамон ҷо бо роҳбари ояндаи Давлати исломии Ироқу Шом ( ДИИШ)[6] Абубакр ал Бағдодӣ  шинос шуд ва бо ҳидояти ӯ соли 2011  Ҷабҳат ан Нусра” –ро ташкил намудааст.

Ҳамин тавр, баъд аз Сурия эҳтимол дорад дар  кишвар  ва ё кишварҳои дигаре таҷрубаи Сурия ва Афғонистон такрор ёбад. Агар кор аз рӯйи  ин  сенария идома пайдо кунад ва манфиати абарқудратҳо тақозо намояд, дар оянда эҳтимол  муносибат ҳатто бо “Вилояти Хуросони  ДИИШ” ё баъзе дигар созмонҳои хатарноки террористӣ ҳам тағйир ёбад. Дар ин сурат кишварҳое, ки вобаста ба манфиатҳои миллии худ стратегияҳои миёнамуҳлату дарозмуҳлати мубориза бо терроризм ва экстремизм  ва ё ҳифзи манфиатҳои миллии худро қабул кардаанд, дар шароити  душвор қарор мегиранд. 

 Баъд аз хатми даргириҳо дар Сурия ин интернатсионали террористӣ”, ки дар миёни онҳо шаҳрвандони кишварҳои Осиёи Марказӣ кам нестанд, ба ҷойи дигар интиқол дода мешавад. Ҳамин ҳоло иттилоот дар бораи пайдо шудани ячейкаҳо ҲТШ дар Афғонистон интишор мешавад. Бар асоси гузориши "Economic Times" чопи Ҳиндустон, ҳоло дар Афғонистон исломгароёни сурии зодаи Осиёи Марказӣ, ки қаблан дар даргириҳои Сурия ширкат доштанд, шиносоӣ шудаанд ва ин мавзуъ нигарониҳои «Толибон», кишварҳои Осиёи Марказӣ ва Ҳиндро ба бор овардааст. Ба қавли ин рӯзнома “ин исломгароён дар вилоятҳои Бадахшон, Бағлон ва Ҳирот мустақар буда, ба амнияти маҳаллӣ таҳдид мекунанд ва эҳтимол дорад, ки паёмадҳои манфии онҳо ба Тоҷикистон, Узбекистон ва Ҳинд бирасад”.                                                                                                              Дар шароити ҳозира як вазъияти зиду нақиз ба вуҷуд омадааст: ҳеҷ як кишвар «Толибон»-ро ба расмият намешиносад. Аммо танҳо дар СММ (аз соли 1999 зери таҳримҳои Шурои Амнияти СММ қарор дорад) ва дар се кишвар (Тоҷикистон, Туркия ва Канада) «Толибон» дар рӯйхати созмонҳои террористӣ боқӣ мондааст. Инчунин нисбати «Толибон» ва роҳбарону шохаҳои алоҳидаи он дар Иёлоти Муттаҳидаи Амрико, Иттиҳодияи Аврупо ва як қатор мақомоти ҳуқуқии  дигар чораҳои маҳдудкунанда андешида шудаанд. Дар рӯйхати миллии созмонҳои террористӣ қарор надоштани «Толибон» ба ҳар як кишвар имкон медиҳад, то бо вуҷуди расман эътироф накардани он, роҳи таомул ва ҳамкориро пеш  бигирад .

Дар ҷаласаи Шурои Амнияти СММ 7 феврали соли 2022 вазъияти ба вуҷуд омада дар Афғонистон мавриди баҳс қарор гирифта буд. Дар ҷаласа аз ҷумла қайд гардид, ки дар гузашта низомҳои мавҷудаи таҳримӣ бо назардошти мақоми ғайриқонунии «Толибон» қобили пазириш буданд. Аммо ҳоло ғасби қудрат «Толибон»-ро  ба асоси қудрати сиёсӣ дар Афғонистон табдил додааст. Ин маънои онро дорад, ки чораҳои маҳдудкунанда алайҳи «Толибон» имрӯз, дар маҷмуъ, ба тамоми кишвар таъсир мерасонанд. Ҳама гуна муомилоти иқтисодӣ бо ин кишвари таҳти раҳбарии «Толибон» зери чораҳои васеи маҳдудкунанда қарор мегирад. Чунин вазъият метавонад тамоми робитаҳои расмии иқтисодиро бо Афғонистон  фалаҷ кунад ва онҳоро ба соҳаи ғайриқонунӣ тела диҳад. Зарари башардӯстона ба аҳолии кишвар дар баробари душвориҳои ҷанг метавонад хеле бузург бошад.

 Ин аст, ки аксари давлатҳо новобаста аз он ки ҳукумати «Толибон»-ро ба расмият намешиносанд, кӯшиш доранд бо  Кобул ҳамкориҳоро ба роҳ монанд ва инро сиёсати амалгаро ё прагматикӣ меноманд. Гарчанде ба назар мерасад, бисёре аз ин давлатҳо ба хотири манофеии иқтисодии худ бо «Толибон» таомул ва ҳамкориро ба роҳ мондаанд ва барои бозорҳои Афғонистон як навъ рақобат байни ин кишварҳо ҷараён дорад.

Ҷумҳурии Тоҷикистон бо вуҷуди надоштани равобити расмии сиёсӣ бо «Толибон» ба хотири расонидани кумаки башарӣ ба минтақаҳои наздисарҳадӣ ва бароварда сохтани эҳтиёҷоти рӯзмарраи онҳо бозорҳои сарҳадиро дубора боз намуд, неруи барқ ба ин кишвар  интиқол мешавад, гузаргоҳи Панҷи Поён барои транзити молу коло боз нигоҳ дошта мешавад.

Сиёсати Пешвои миллат, Президенти Љумњурии Тољикистон, муњтарам Эмомалї Рањмон нисбат ба ќазияи Афѓонистон њамеша сиёсати бисёр равшан, якранг, шаффоф ва устувор будааст.

            Муҳимтарин асли сиёсати Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ин аст, ки буҳрони Афғонистон бояд ва ҳатман аз роҳи мусолиматомез ва сиёсӣ ҳал гардад. Дар тӯли ин солҳо пайваста аз минбари созмонҳои бонуфузи байналмилалӣ ва дар мулоқот бо сарони кишварҳо ин андешаро баён намудааст ва имрӯз ҳам сайъ менамояд, то мушкили мавҷуд дар Афғонистон бо назардошти ҳифзи ҳуқуқи тамоми ақвоми он кишвар аз роҳи музокирот ва мусолиматомез ва ташкили ҳукумати фарогир ҳаллу фасл гардад. Пешвои миллат ҳамеша сиёсатҳои дугонаи баъзе кишварҳоро дар баробари терроризм ва экстремизм сахт интиқод ва маҳкум намуда ва даъват менамояд, ки ба масъалаи пайомадҳои фаъолияти созмонҳои экстремистию террористӣ дар Афғонистон, таваҷчуҳи ҷиддӣ шавад.

 Қ.Искандаров, сарходими илмии

Институти омӯзиши масъалаҳои

 давлатҳои Осиё ва  Аврупои АМИТ

 

[1]  «Ҷунбиши Толибон»-ташкилот, ки террористӣ ва экстремистӣ эътироф шудааст (қарори Суди Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон  аз  30 марти соли  2006 ).

[2] «Вилояти Хуросони ДИИШ»-ташкилот, ки террористӣ ва экстремистӣ эътироф шудааст (қарори Суди Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон  аз  14 апрели  соли  2015 ).

[3] «Ал-Қоида» - ташкилот, ки террористӣ ва экстремистӣ эътироф шудааст (қарори Суди Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон  аз  30 марти соли  2006 ).

[4] «Ҷамоати Ансорулло»- ташкилот, ки экстремистӣ ва террористӣ эътироф шудаст(қарори Суди Олии ҶТ аз 3 майи соли 2012). 

[5] «Ҷабҳат ан Нусра» ташкилот, ки террористӣ ва экстремистӣ эътироф шудааст (қарори Суди Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз  14 апрели соли  2015 ).

[6] «Давлати исломии Ироқу Шом» -ташкилот, ки террористӣ ва экстремистӣ эътироф шудааст (қарори Суди Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон  аз  14 апрели соли 2015 ).

 

Ҳамасола дар Тоҷикистон рӯзи “Иди Ғалаба” бо тантана ва тариқи хосси мардуми тоҷик ҷашн гирифта мешавад. Зеро тоҷикон аз мардумони ҷанговару фидоӣ буда, ба арзишҳои миллӣ арҷ мегузоранд. Бинобар ин саҳми тоҷикон дар ин Рӯзи Ғалаба бо ёдбуди гузаштагон ва қурбониёну иштироккунандагони миллати худро пос медоранд.

Мо тоҷикон аз хурдсолӣ дар вохӯриҳову ҷашвораҳои ин рӯзи таърихӣ аз нақлҳои падарам, ки бевосита дар Ҷанги Бузурги Ватанӣ иштирок намудаанд, иштирок доштем. Баъди аз анҷоми Ҷанги Бузурги Ватанӣ падарам борҳо бо мукофоту медалҳо сарфароз гардонида шудаанд. Ва ҳар сол аз тарафи ҳукуматдории Вилояти Суғд қадршиносӣ карда мешуданд. Дар умум дар вилояти Суғди Тоҷикистон 20 ҳазор нафар собиқадорони ҷанг бо ордену медалҳо мукофотонида шудаанд. Аз ҷумла онҳо дар гурӯҳҳои партизанӣ 49 нафар, дар ботлоқҳои Беларусия 7 нафар, дар ҷанубу ғарбии Россия 3 нафар, Лаҳистон 7, Югославия 4, Италия 2 ва Франсия 4 нафар ширкат варзида буданд.

Махсусан тоҷикон, барои озод намудани кишварҳои аврупоӣ, аз қабили Лаҳистон, Чехия, Словакия, Руминия, Маҷористон, Булгория, Югославия ва Утриш, яъне дар умум 15 ҳазор нафар саҳм гузошта ва бо ордени медал барои шуҷоъат мукофонида шудаанд.

Муаллимони Донишгоҳи Хуҷанд ба номи Бобрҷон Ғафуров зиёиёну устодони Донишгоҳ ва аъзоёни ҳизби коммунистӣ ихтиёран ба комиссариатҳои ҳарбии Тоҷикистон ба сафи Артиши Сурх дохил шуда ба майдони ҷанг сафарбар карда мешуданд. Аз миёни онҳо метавон исми Муҳаммад Осимӣ, Аслиддин Осимӣ ва ду бародари дигарашон ба ҷанг рафта дигар бар нагаштанд, ёдовар шавем. Махсусан падари бузургворам Комилов Абдулвоҳид дар миёни ин набардҳо бештар дар набардҳои Курская Дуга ва набардҳои Сталинград иштироки фаъолона дошта, ҳикояҳои ҳассосро ба мо нақл мекарданд.

Мардумон бо шиорҳои “Зинда бод Сталин, Зинда бод Иттиҳоди Шуравӣ”, барои озодии кишварҳои Иттиҳоди собиқи Шӯравӣ хизмат карда ҷони худро дареғ намедоштанд.

Неъмат Қарабоев аввалин қаҳрамони тоҷик худро бо маводи тарканда ҳамҷун сипар дар муқобили танк душман қурбон карда, ҷони дигаронро наҷот додааст. Ӯ аввалин тоҷикест, ки ба унвони Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ мушарраф гардидааст.

Вақте ки ҷанги Шӯравӣ ва Финляндия оғоз шуд, ӯ дар сафи Артиши Сурх буд, иштирокчии ҷанг шуд. Ба Неъмат Карабоев барои шуҷоати дар муҳорибаҳо нишондодааш дар моҳи марти соли 1941 рутбаи баланд дода шуд. Дар муҳорибаҳо барои Москов ва дигар амалиётҳо иштирок кардааст. Ӯ моҳи январи соли 1943 ҳангоми гузаштан аз дарёи Дон ҳалок гардид.

Сержанти хурд Исмоил Ҳамзаалиев пеш аз ҷанг муаллим шуда кор мекард. Ӯ командири экипажи тирандозии баталиони артиллерии зиддитанкии бригадаи танкии 79-уми фронти марказӣ буд. 8 июли соли 1943 ҳангоми баргардондани ҳуҷуми немисҳо ба Курск, дар шимоли деҳаи Молотичи тупчиён кушта шуд. И. Ҳамзалиев шахсан 3 танки душманро зада нобуд кард. Рӯзи 10 июл дар набард барои баландии стратегии муҳим яке аз снарядҳои душман таппончаи Ҳамзалиевро аз байн бурд. Ӯ дар рафти ҷанг сахт ярадор шуд, вале ҷангро давом дода, тирпарронӣ кард ва боз 2 танки душман, аз ҷумла яке аз навтарин танки «Паланг»-ро корношоям кард. 16 августи соли 1943 аз захмҳо вафот кард. 8 сентябри соли 1943 ба Исмоил Ҳамзаалиев баъди марг унвони Каҳрамони Иттифоқи Советӣ дода шуд.

Дар муҳорибаи назди Сталинград тоҷикон ҳам ҳамроҳи тамоми халқи советӣ мардонагӣ ва диловарии бемислу монанд нишон доданд. 7 ҳазор нафар сарбозоне, ки аз Тоҷикистон ба фронт даъват шудаанд, бо медали «Барои мудофиаи Сталинград» мукофотонида шуданд.

Яке аз кӯчаҳои шаҳри Волгоград «Тоҷик» ном дорад ва дар лавҳаи мармарии ба «Хонаи Павлов»-и машҳур гузошташуда номи тоҷик Аҳмад Турдиев навишта шудааст, ки ҳамроҳи хамсафони 11 миллат ба душманон монеъ шуда буд.

Бояд гуфт, ки пирӯзӣ бар фашизм ба ивази ҷони даҳҳо миллион нафар сарбозону афсарон, аз ҷумла фарзандони Тоҷикистон, аҳолии осоиштаи дар минтақаҳои таҳти амалиёти ҷангӣ ва ақибгоҳ қарордошта, маъюб шудани миллионҳо нафари дигар ва гуруснагиву маҳрумиятҳои гӯшношунид ба даст омадааст.

Дар ақибгоҳ ҳам мардум барои дастгирӣ кардани ҷанговарон ду маротиба зиёд кор карда ба ҷангварон либосҳои гарм ва меваҳои хушк омода мекарданд

Дар фабрикаи дӯзандагии 50-солагии октябр занон ва мардони маъюб дар 24 соат кору фаъолият карда ба ҷанговарон либосҳои гарм, ҷуробҳо, мӯзаҳои пашмӣ ва меваҳои хушк мефиристонданд. Ҳамзамон дуредгарон сандуқҳои барои ҷойгир кардани тиру туфанг омода мекарданд. Дар Вилояти Суғди Тоҷикистон барои коркарди металҳои ранга кони Чорух-Дайрон, Такели, Майхура, Адрасман, Такоб ва дигар маводҳои консентратӣ ба артиш мефиристонданд. Ҳамзамон офандагон маводи парашют, абрешими тиббӣ ва дигар лавозимоти ҷангӣ тайёр мекарданд.

Барои сохтани танкҳо занони тоҷик ориоишҳои тиллову нуқраи худро ҳадя мекарданд то, ки аскарони мо пешсафу пирӯз гарданд.

Дар ин рӯзҳои пуртазоди геосиёсиву геостратегии ҷаҳон мо бояд ба қадри сулҳу субот бирасем. Ба маврид ва саривақти будани ташаббуси Пешвои Миллат, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ Президенти Тоҷикистон муҳтарам Эмомали Раҳмон “Даҳсоли сулҳ барои наслҳои оянда”, ки аз тарафи СММ пазируфта шудааст. Мо тоҷикон имрӯзҳо ба қадри сулҳу суботу оромиши кишвар бирасем ва ба арзишҳои миллӣ арҷгузор бошем, сулҳу суботро чун гавҳараки чашм нигоҳ дорем.

Воҳидова Санавбарбону, мудири шӯъбаи Аврупои Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, доктори илмҳои таърих, профессор

Тағйирёбии иқлим яке аз ҷанбаҳои муҳими мушкилоти глобалӣ буда, дар назди инсоният масъалаҳои наверо гузошта истодааст, ки ҳалли оқилонаи онҳо аз талоши муштараки ҳамаи кишварҳои ҷаҳон вобастагии калон дорад. Яке аз пайомадҳои тағйирёбии глобалии иқлим обшавии босуръати пиряхҳо ба ҳисоб меравад.

Ҳалли масъалаи обшавии босуръати пиряхҳо сиёсати ҳадафманду мушаххасеро тақозо менамояд, ки ба инобат гирифтани шароити хоси экологӣ ва мавқеи ҷуғрофии ҳар як кишварро тақозо менамояд. Ҷумҳурии Тоҷикистон низ аз тағирёбии иқлим осеб дида, бо мушкилоти мухталифи экологӣ рӯбарӯ аст. Ҷумҳурии мо барои коҳиш додани пайомадҳои манфии тағйироти иқлим ташаббусҳо ва стратегияҳои мушаххасро таҳия ва амалӣ менамояд.

Мавриди зикр аст, ки обшавии пиряхҳо яке аз мушкилоти экологӣ ба ҳисоб меравад, махусус барои кишварҳое, ки рушду некуаҳволиашон аз оби пиряхҳо вобастаанд. Тоҷикистон, ки дар қаламрави худ пиряхҳои зиёд дорад, масоили обшавии босуръати пиряхҳоро як хатари ҷиддӣ барои бақодории манобеи обии худ дар дурнамои миёнаю дарозмуҳлат медонад. Тоҷикистон захираҳои обро, ки аз пиряхҳо сарчашма мегиранд, ҳамчун манбаи нерӯи барқи барқароршаванда мавриди истифода қарор медиҳад. Тақрибан 98% неруи барқи кишвар дар неругоҳҳои барқи обӣ истеҳсол мешавад, ки ин омил Тоҷикистонро дар соҳаи энергетикаи сабз пешсаф кардааст. Тоҷикистон аз нигоҳи захираҳои об бой буда, қариб 7000 пирях, 155 кӯли гуногунҳаҷм, даҳҳо ҳазор чашмаоби одию маъданӣ дорад. Перомуни ин масъала Президенти мамлакат, Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон чунин изҳор доштанд, ки “Тоҷикистон, дар ҳақиқат, як неъмати худодод, як муъҷизаи табиат, як пора биҳишти рӯйи Замин аст. Мисли сарзамини мо табиати нотакрор, оби софу зулол, чашмаҳои ширин, кӯҳҳои зебову сарбаланди дорои сарватҳои бойи зеризаминӣ дар ягон гӯшаи олам вуҷуд надорад. Пас месазад, ки бо чунин диёри зебоманзар ифтихор намоем ва шукри ҳар пора замину ҳар қатра обаш бикунем, ин ҳама дороиашро, ки сарчашмаи ҳаёти мост, тозаю озода нигаҳбон бошем”[2. С-2].

Бояд қайд кард, ки соли 2024 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар суханрониашон дар маросими ифтитоҳи Конфронси сеюми байналмилалӣ оид ба Даҳсолаи байналмилалии амал “Об барои рушди устувор, 2018-2028” оид ба масъалаи мубрами ҷаҳонӣ, яъне обшавии босуръати пиряхҳо, чунин қайд намуда буданд:“Мехоҳам таваҷҷуҳи шуморо ба дигар масъалаи рӯзмарра, яъне мушкилоти пиряхҳо, ки яке аз сарчашмаҳои асосии оби тоза мебошанд, ҷалб намоям. Дар баробари афзоиши бесобиқаи талабот ба об, ки ба зиёдшавии аҳолӣ ва рушди иқтисод вобаста мебошад, обшавии босуръати пиряхҳо ва коҳиши захираҳои онҳо боиси нигаронии амиқи ҷомеаи ҷаҳонӣ гардидааст. Ин раванд дар Ҷумҳурии Тоҷикистон баръало мушоҳида мегардад. Тайи чанд даҳсолаи охир аз 14 ҳазор пиряхи кишвари мо, ки манбаи асосии ташаккул ёфтани то 60 фоизи захираҳои оби Осиёи Марказиро ташкил медиҳад, як ҳазор адади он пурра об шудааст”[11]. Аз соли 1930 инҷониб пиряхҳо дар Тоҷикистон тақрибан 30% коҳиш ёфтаанд[1]. Аз ҳудуди Тоҷикистон калонтарин дарёҳои Осиёи Марказӣ–Ому, Сир, Зарафшон-ҷорӣ мешаванд. Ҳавзаи дарёи Ому бузургтарин дар минтақа буда, аксари дарёю рудҳои хурди Тоҷикистон ба ин ҳавза тааллуқ доранд. Масоҳати ин ҳавза ба 227 ҳазор километри мураббаъ расида, сарҳади он дар шимол бо қаторкӯҳҳои Олою Туркистон, дар шарқ бо кӯҳҳои Сарикӯл ва дар ҷануб то кӯҳҳои Ҳиндукуш мерасад ва, агар ин раванд идома ёбад, метавонад дар 30-40 соли оянда бисёре аз пиряхҳои хурд аз байн раванд ва ба ҷараёни дарёҳои бузурге таъсир расонад. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон роҷеъ ба вазъи имрӯзаи пиряхҳои Тоҷикистон таъкид менамоянд, ки вазъи ба ин монанд дар пиряхҳои Помир низ ба вуҷуд омада истодааст. Обшавии бузургтарин пиряхи воқеъ дар хушкӣ – пиряхи Ванҷях (собиқ Федченко) дар Тоҷикистон, - ки зиёда аз 75 километр дарозӣ дорад, намунаи возеҳи ин гуфтаҳо мебошад. Пажуҳишҳо нишон медиҳанд, ки фақат дар тайи 70-80 соли охир пиряхи Ванҷях (Федченко) зиёда аз як километр ақиб рафта, майдони он то 44 километри мураббаъ кам шуда истодааст. Зиёда аз ин, ҳаҷми он 15 километри мукааб ихтисор гардида, суръати миёнаи ақибравии нӯги пирях дар як сол 16 метрро ташкил медиҳад[2.C-3].

Сиёсати Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба ҳалли мушкилоти обшавии босуръати пиряхҳо чунин ҷанбаҳоро фарогир аст:

Якум, ташаббусҳои байналмилалии он оид ба ҳифзи пиряхҳо мебошад, ки дар саросари ҷаҳон вобаста ба шароити тағйирёбии иқлим пеш аз ҳама аз обу иқлим ва обшавии бесобиқаи пиряхҳо пуштибони намуда истодааст. Дар доираи ин ташаббусҳо вобаста ба масъалаи обу иқлим, ҷомеаи ҷаҳонӣ барои татбиқи пешниҳоди Президенти Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон оид ба эълони кардани соли ҳифзи пиряхҳо 14-уми декабри соли 2022 СММ қабули қатъномаро бо мазмуни зайл қабул кард:

-Эълон гардидани 21 март ҳамчун Рӯзи байналмилалии ҳифзи пиряхҳо;

-Эълон шудани соли 2025 ҳамчун Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо;

-Дар назди СММ таъсис додани Фонди боварии байналмилалӣ барои саҳмгузорӣ ба ҳифзи пиряхҳо;

-Дар соли 2025 доир намудани Конфронси байналмилалӣ оид ба ҳифзи пиряхҳо дар шаҳри Душанбе [5.С-6] .

Дар заминаи ин қатъномаи Созмони Милали Муттаҳид маълум карда шуд, ки соли 2025 пас аз оғози рӯзи ҷаҳонии ҳифзи пиряхҳо, солҳои қаблӣ рӯзи байналмилалии ҳифзи пиряхҳо ҷашн гирифта мешавад. Кишвар ғояҳои ҳифзи пиряхҳоро дар арсаи байналмилалӣ, аз ҷумла пешниҳоди эълони соли Байналмилалии ҳифзи пиряхҳоро фаъолона таблиғ мекунад. Дар Душанбе баргузории конфронси байналмилалӣ оид ба ин масъала ба нақша гирифта шудааст.

Дуюм, қабули Қонун оид ба ҳифзи пиряхҳо мебошад. Тоҷикистон қонуне қабул намуд, ки асосҳои ҳуқуқӣ, иқтисодӣ ва ташкилии ҳифзи пиряхҳоро ҳамчун объекти муҳити зист ва манбаъҳои стратегии захираҳои об муайян менамояд. 3 январи соли 2024 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи ҳифзи пиряхҳо” имзо гузоштанд. Ин қонун дар ҳамоҳангӣ бо дигар қонунҳои амалкунандаи Ҷумҳурии Тоҷикистон самтҳои фаъолияти сохторҳои давлатиро оид ба мониторинги пиряхҳо, омӯзиш ва аз ҷиҳати илми бунёдӣ пешниҳод намудани роҳҳои пешгирӣ намудани коҳиши пиряхҳо муайян менамояд. Инчунин қонун бевосита гузаронидани чорабиниҳо оид ба ҳифзи пиряхҳо ва оқилона истифода бурдани обҳоеро, ки аз пиряхҳо ҷорӣ мешаванд, ба таври мушаххас муайян менамояд. Мутобиқи моддаи 3-юм сиёсати давлатӣ оид ба ҳифзи пиряхҳо дарҷ ёфтааст. Сиёсати давлатӣ оид ба ҳифзи пиряхҳо маҷмуи тадбирҳои ҳуқуқӣ, ташкилӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ, илмӣ ва фарҳангию маърифатиро дар бар мегирад. Сиёсати давлатӣ оид ба ҳифзи пиряхҳо ба ҳифз ва нигоҳдории пиряхҳо ҳамчун манбаъҳои стратегии захираҳои об барои манфиатҳои аҳолӣ, соҳаҳои иқтисодиёт, таъмини тавозуни устувори экологӣ, нигоҳдории макони зисти намудҳои нодир ва зери хатари нобудшавӣ қарордоштаи олами наботот ва ҳайвонот равона карда шудааст[8]. Таъсиси Фонди байналмилалии ҳифзи пиряхҳо яке аз воситаҳои асосии иқтисодии мутобиқшавӣ ба тағйирёбии иқлим, маблағгузории лоиҳаҳои нигоҳдории пиряхҳо мебошад. Омӯзиш ва ҳифзи пиряхҳо ҳамчун яке аз афзалиятҳои гузариш ба рушди устувор муайян карда шудааст. Таваҷҷӯҳи махсуси Фонди байналмилалии ҳифзи пиряхҳо ба лоиҳаҳои ҳифз ва мониторинги вазъи пиряхҳо дар минтақаҳои кӯҳии ҷаҳон равона карда мешавад[2].

Сеюм, таҳқиқот ва мониторинги илмӣ буда, Тоҷикистон фаъолона бо таҳқиқоти илмӣ ва мониторинги ҳолати пиряхҳо машғул мебошад ва бо созмонҳо ва кишварҳои байналмилалӣ барои арзёбии тағйирот ва таҳияи стратегияҳои ҳифзи онҳо ҳамкорӣ менамояд. Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи ҳифзи пиряхҳо» мавқеъ ва фаъолияти мақомоти давлатиро дар соҳаи ҳифзи пиряхҳо, танзими истифодаи захираҳои обиро ба таври мушаххас ва саҳҳеҳ муайян карда, ҳамзамон гузаронидани таҳқиқоти илмиро муайян намуда, инчунин таҳқиқоти илмиро ба эътидол оварда, маълумоти мухталифи ба ҳам муқобилро тамоман аз байн мебарад, ки ин имкон медиҳад дурбиниҳо ва стратегияҳои давлатӣ дар асоси маълумотҳои илмӣ-бунёдӣ коркард шаванд. Инчунин қонун таҳқиқоти илмӣ-бунёдӣ ва ҳамзамон гузаронидани мониторинги пиряхҳоро низ ба таври мушаххас муайян намудааст. Ҳамзамон дар боби 3-и қонуни мазкур ба таҳқиқоти илмӣ ва мониторинги пиряхҳо бахшида шудааст, ки тибқи банди 1 ва 2-юми он таҳқиқоти илмии пиряхҳо аз ҷониби муассисаҳои илмиии таҳқиқотӣ амалӣ карда мешаванд[7]. Муассисаи давлатии илмии "Маркази омӯзиши пиряхҳои Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон" фаъолият дорад. Марказ фаъолияти худро дар ҳамкорӣ бо сохторҳои дахлдори давлатии вазорату муассисаҳо, мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатӣ, ташкилотҳои ҷамъиятӣ, шарикони рушди устувор ва дигар сохтору ташкилотҳои байналмилалӣ дар самтҳои зерин амалӣ менамояд:

-гузаронидани корҳои илмии бунедӣ оид ба омӯзиши пиряхҳо ва пӯшиши барф;

-муайян кардани изотопҳо дар озмоишгоҳ;

-омӯзиши изотопҳо дар пиряхҳо ва қабати барф;

-ташкил ва гузаронидани корҳои экспедитсионӣ бо шарикони хориҷӣ;

-мониторинг ва арзёбии баландии қабати барф ва эҳтимоли рахна шудани кӯлҳои хатарноки пиряхӣ[9].

Гузаронидани таҳқиқоти бунёдӣ ва илмӣ-амалӣ, ки ба стандартҳои ҷаҳонӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон мувофиқанд ва таъсиси инфрасохтори илмию технологӣ бо мақсади ноил шудан ба рушди инноватсионӣ дар соҳаи технологияҳои баланди криосфера, глятсиология ва гидрометеорология вазифаҳои асосии Марказ мебошанд, ки татбиқи онҳо ба омӯзиши пиряхҳо ва манбаъҳои асосии захираҳои об дар Ҷумҳурии Тоҷикистон мусоидат мекунад. Бахшида ба эълон гардидани соли 2025 - ҳамчун соли ҳифзи пиряхҳо дар назди Муассисаи давлатии илмии “Маркази омӯзиши пиряхҳои Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон озмоишгоҳи байналмилалӣ оид ба омӯзиши изотопҳо дар пиряхҳо ва қабати ях ба фаъолият шуруъ намуд.

Чорум, Ҷумҳурии Тоҷикистон 30 сентябри соли 2022 “Стратегияи рушди “иқтисоди сабз” барои солҳои 2023-2037”-ро қабул кард. Ҳадаф аз қабули гузаронидани ислоҳоти дастурӣ, таъмини истифодаи самараноки сармояи табиӣ, ҷалби сармоягузорӣ, роҳандозии технологияи муосиру инноватсионӣ ва таҳкими ҳамкории байналмилалӣ дар самти “иқтисоди сабз” мебошад. Амалӣ намудани Стратегияи мазкур ба таъмини рушди устувор дар соҳаҳои иқтисодиёт, суботи иҷтимоӣ, мувозинати экологӣ ва баланд бардоштани сатҳи некуаҳволии мардуми Тоҷикистон мусоидат менамояд[6]. Дар ин раванд дар Ҷумҳурии Тоҷикистон се самти имконияти ташаккули иқтисоди “сабз”-ро ҷудо кардан мумкин аст:

–самти иқтисодӣ, ки дар он бо мақсади пешбурди иқтисодиёти босамар ва камкарбон, аввалан истифодабарӣ аз чораҳои маъмурии маҳдудкунии ҳаҷми ихроҷҳо ба атмосфера ва дуюм аз воситаҳои иқтисодӣ, ки асоси онҳоро андозбандии “сабз”, пардохтҳои экологӣ ва субсидияҳои “сабз” ташкил медиҳанд; сеюм чораҳои ихтиёриро дар бар мегирад, ки ташкили махзани маълумоти дахлдор ва низоми идоракунии ба шарикии давлату бахши хусусӣ тақозо мекунад;

–самти иҷтимоии иқтисоди “сабз” аз ҳисоби мусоидат ба сармоягузории «сабз» ба технологияҳо, сайёҳии экологӣ, маориф ва илм, афзоиши даромад ва шуғли аҳолӣ, кам кардани ихроҷи гази карбон ва ифлосшавии муҳити зистро таъмин менамояд ва ба баланд бардоштани самарабахшии энергия ва захираҳо ташаккул хоҳад ёфт;

–самти экологии иқтисоди “сабз” тақозо менамояд, ки манбаъҳои маъданӣ (зеризаминӣ)-и энергияи тамомшаванда самаранок истифода шавад, чунончи истифодабарии бошиддати онҳо аз як тараф ба иқлим таъсири манфӣ расонад, аз тарафи дигар боиси маҳдудияти заҳираҳои табиӣ барои наслҳои оянда мегардад.

Аз ин рӯ, асоси ин самти иқтисоди “сабз” ё ба таври дигар иқтисоди пасткарбониро он принсипҳои таъмини боэътимоди энергия ташкил медиҳанд, ки ба сарфаи энергия, самаранокии он ва гузариш ба манбаъҳои барқароршавандаи энергия такя мекунанд[10].

Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон қонун ва стратегия ва барномаҳои давлатиро дар самти обу иқлим ва ҳифзи пиряхҳоро ва рушди зеҳни сунъӣ таҳия ва қабул намудааст:

✓ Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи ҳифзи пиряхҳо”;

-Барномаи давлатии омӯзиш ва ҳифзи пиряхҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон барои солҳои 2010-2030;

✓ Стратегияи рушди иқтисоди сабз дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои солҳои 2023-2037;

✓ Барномаи давлатии кабудизоркунии Ҷумҳурии Тоҷикистон то соли 2040;

✓ Стратегияи миллии оби Ҷумҳурии Тоҷикистон барои давраи то соли 2040;

✓ Стратегияи рушди зеҳни сунъӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои давраи то соли 2040;

✓ Даҳсолаи илмӣ Криосфера барои солҳои 2025-2034;

✓ Солҳои 2025-2030 «Солҳои рушди иқтисоди рақамӣ ва инноватсия».

Хулоса, ҳалли тағйироти иқлим, аз ҷумла обшавии пиряхҳо дар сиёсати Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон қарор дорад ва вобаста ба таҳдидҳои глабалии он ба ҷомеа ҷаҳонӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон чунин иброз карда буданд: “Обшавии босуръати пиряхҳо ва ҳамчунин афзоиши масрафи об вобаста ба афзоиши аҳолӣ ва рушди иқтисодӣ ба ҳаёт ва некӯаҳволии садҳо миллион нафар одамон таҳдид мекунад”. Воқеан, дар симои Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон кишвари мо ҳамчун иштирокчии комилҳуқуқи ҷомеаи байналмилалӣ ва поягузори иқдомҳои байналмилалӣ дар соҳаи об ва ҳифзи пиряхҳо аз ҷониби ҷомеаи байналмилалӣ шинохта шуд ва боиси болоравии обрӯву эътибори Тоҷикистон дар сатҳи ҷаҳонӣ гардидааст. Имрӯз ҳамагуна чораҷӯӣ ва ҷустуҷӯи ҳалли тамоми масъалаҳои марбут ҳифзи пиряхҳо, ҳалли мушкилоти таъмини ҳамагон бо оби тоза ва ҳамкории байналмилалӣ вобаста ба масъалаҳои мазкур бо иштироки бевосита ва фаъоли Ҷумҳурии Тоҷикистон сурат мегирад[3]. Бо пешниҳоди Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон панҷ ташаббуси муҳим вобаста ба обу иқлим ба СММ пешниҳод гардидааст. Тоҷикистон, ҳамчун мамлакати ташаббускор, панҷ ташаббуси муҳимро марбут ба об ба Ассамблеяи Генералии СММ пешниҳод кардааст: аз ҷумла; Эълон доштани Соли байналмилалии оби тоза – соли 2003; Даҳсолаи байналмилалии амал “Об барои ҳаёт”, солҳои 2005-2015; соли 2013- соли байналмилалии ҳамкориҳо дар соҳаи об ва Даҳсолаи байналмиллалии амал “Об барои рушди устувор, солҳои 2018-2028 ” эълон гардидани соли 2025 соли ҳифзи пиряхҳо.

Дар солҳое охир сиёсати Тоҷикистон оид ба ҳалли обшавии пиряхҳо аз дипломатаи умумибашарии Пешвои миллат дар таъмини сулҳу ороми ва саҳм доштан дар ҳалли мушкилотҳои глабалӣ ба даст овардааст. Нуқтаҳои муҳими сиёсати глабалии Тоҷикистон оид ба ҳалли прияхҳо чунин аст:

1. Ташаббусҳои байналмилалӣ оид ба ҳаллу ҳифзи пиряхҳо;

2. Қабули қонун оид ба ҳифзи пиряхҳо;

3. Тадқиқот ва мониторинги илмӣ;

4. Стратегияи рушди “иқтисоди сабз барои солҳои 2023-2037;

5. Стратегия ва барномаҳои давлатӣ.

Соҳиби Баҳруло - ходими илмии Шуъбаи Осиёи Ҷанубу Шарқии Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон

Адабиёт:

1. Агентии обуҳавошиносӣ: «Дар Тоҷикистон ду моҳи охир омадани сел бештар мушоҳида гардид» //[Манбаи электронӣ] URL: https://khovar.tj/2024/08/agentii-obu-avoshinos-dar-to-ikiston-du-mo-i-ohir-omadani-sel-beshtar-musho-ida-gardid/ (санаи муроҷиат: 15.03.2025).

2. Алимардонов Т.А. Ҳифзи пиряхҳо ва моҳияти асосии он //[Манбаи электронӣ] URL: https://tnu.tj/wp-content/uploads/2022/12/ifzi-pirjah-o-va-mo-ijati-asosii-on.pdf С-2 (санаи муроҷиат: 14.03.2025).

3. Гулзода М.Қ. Аҳамияти ташаббусҳои байналмилалии Тоҷикистон дар соҳаи обу иқлим ва экология. //[Манбаи электронӣ] URL: https://www.tajmedun.tj/tj/akhbor/?ELEMENT_ID=21565(санаи муроҷиат: 14.03.2025).

4. Давлатов Ф.С Ташаббуссҳои Тоҷикистон оид ба масъалаҳои об: саҳм, аҳаммият ва дурнамо. Саҳ 5-9. Маводи Конференсияи ҷумҳуриявии илмӣ-амалӣ таҳти унвони «Идоракунии захираҳои обӣ ва истифодаи он дар алоқамандӣ бо тағйирёбии иқлим» дар доираи соли 2025 – соли Ҳифзи пиряхҳо (5-6 май). – Хоруғ: Матбааи донишгоҳ. – 76 саҳ. С-6.

5. Дар ҳошияи паёми Пешвои миллат. Иҷрои «Стратегияи рушди «иқтисоди сабз» барои солҳои 2023-2037» ба рушди соҳа мусоидат менамояд. //[Манбаи электронӣ] URL: https://khovar.tj/2023/01/dar-oshiyai-payomi-peshvoi-millat-i-roi-strategiyai-rushdi-i-tisodi-sabz-baroi-sol-oi-2023-2037-ba-rushdi-so-a-musoidat-menamoyad/ (санаи муроҷиат: 15.03.2025).

6. Конференсияи ҷумҳуриявии илмӣ-амалӣ дар мавзуи “Аҳамияти қабули қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи ҳифзи пиряхҳо”. //[Манбаи электронӣ] URL: https://amit.tj/tj/konferensiyai-chumkhuriyavii-ilmi-amali-dar-mavzui-akhamiyati-kabuli-konuni-chumkhurii-tochikiston?term_node_tid_depth%5B0%5D%5Btarget_id%5D=2&page=44(санаи муроҷиат: 15.03.2025).

7. Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи ҳифзи пиряхҳо. Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон ш. Душанбе, аз 3 январи соли 2024, № 2026. //[Манбаи электронӣ] URL: https://mmk.tj/system/files/Legislation/2026%D1%82%D1%87.pdf(санаи муроҷиат: 15.03.2025).

8. Муассисаи давлатии илмии "Маркази омӯзиши пиряхҳои Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон".//[Манбаи электронӣ] URL:https://amit.tj/tj/muassisai-davlatii-ilmii-markazi-omuzishi-piryakhkhoi-akademiyai-millii-ilmkhoi-tochikiston-0(санаи муроҷиат: 15.03.2025).

9. Стратегияи рушди иқтисоди «сабз» дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои солҳои 2023–2037. Вазорати рушди иқтисод ва савдои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Душанбе–2022. Саҳ-194 С-9. //[Манбаи электронӣ] URL: https://www.wis.tj/wp-content/uploads/2024/01/2.-Green-Energy-Strategy.pdf (санаи муроҷиат: 15.03.2025).

10. Суханронии Президенти Тоҷикистон дар мулоқоти якуми Панели сатҳи баланд оид ба масъалаҳои об ва иқлим дар сиғаи видеоконференсия.// https://www.mfa.tj/tg/tokyo/view/7217/sukhanronii-prezidenti-tojikiston-dar-muloqoti-yakumi-paneli-sathi-baland-oid-ba-masalahoi-ob-va-iqlim-dar-sigai-

videokonferensiya(санаи муроҷиат: 14.03.2025).

11. Ташаббусҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Ҷаноби Олӣ, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар самти ҳифзи пиряхҳо.Манбаи электронӣ// htpps: mfa.tj/tg/main/view/2422/asosguzori-sulhu-vahdati-milli-peshvoi-millat-prezidenti-jumhurii-tojikiston [санаи муроҷиат: 15.03.2025]

Ба истиқболи Рӯзи Ҷавонони Тоҷикистон

«Мо бояд донем, ки тайи солҳои соҳибистиқлолӣ илми ватанӣ дар масири пешрафти давлат ва иқтисодиёту иҷтимоиёти мамлакат чӣ хидмате анҷом дода, чӣ тадбирҳое бояд андешем, ки илм дар кишвари мо ба талаботи замони тараққиёту таҳаввулоти зеҳниву технологӣ ҷавобгӯ буда, роҳро барои рушду пешравии давлат ва ҷомеа ҳамвор созад...».

Эмомалӣ Раҳмон

Ҷаҳони имрӯза ё ба ибораи дигар “ҷаҳонишавӣ” ба роҳу равандҳои муосири худ дар гирдоби масоили печида, аз ҷумла бархӯрди фарҳангу тамаддунҳо, тафриқаву низоъҳои диниву мазҳабӣ, густариши бесобиқаи терроризму экстремизм, ва корбурди «сиёсати дугона» нисбат ба гурӯҳҳои ифротгаро дар гирифт қарор дошта, василаи истифодаи қувваҳои гуногуни манфиатхоҳ гардидааст. Роҳбарону донишмандонро лозим аст, то барои дарки дуруст ва ҷилавгирӣ аз хавфу хатароти он пайваста ҷидду ҷаҳд намуда, насли навраси худро дар партави хирад тарбият намоянд .

Ҳамин тариқ, паёму мулоқотҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мавриди таваҷҷуҳи бештари давлату миллатҳо қарор гирифтааст. Бояд қайд кард, ки масоили мубрами аҳли сайёраро Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бори дигар мавриди таваҷҷӯҳи хос қарор дода, 23 сентябр соли 2024 зимни суханронӣ дар Ҳамоиши Оянда-и СММ дар шаҳри Ню-Йорки Иёлоти Муттаҳидаи Амрико пешниҳод намуданд, ки тавассути қатъномаи махсуси Созмони Милали Муттаҳид «Даҳсолаи таҳкими сулҳ ба хотири наслҳои оянда» қабул карда шавад.

Президенти Тоҷикистон чун як абармарди сиёсати кишвар бо машварату роҳнамоиҳои созандаву саривақтӣ баҳри зиндагии озоду орому осоиштаи мардуми сайёра бахшида шудааст.

Кишвари мо бо эҷоди мактаби сулҳу салоҳу созандагӣ мақом ва манзалат пайдо карда, ба яке аз амнтарин кишвар табдил ёфт. Ҳамин тариқ, Тоҷикистону мардумони он чун кишвари сулҳофарину созанда, диёри фарзонагони илму адабу тамаддуну маърифат, макону манбаи кӯҳҳои осмонбӯсу обҳои тозаву чашмаҳои мусаффо шинохта шуда машҳури ҷаҳон гаштааст.

Нақши олимону адибон, сафирон, рӯзномаву маҷаллаҳо, китобу мақолаҳо ва институтҳову марказҳои тадқиқотиву таҳлилӣ дар рушди илму маориф хело муҳим арзёбӣ гардида, тавассути истифодаи неруи хирад ва малакаву маҳорати муаллимону мураббиёну муҳомиёни ҷомеа рӯз ба рӯз тавсеа меёбад.

Мавриди зикр аст, ки Рӯзи илм бо Қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамасола 15 апрел чун Рӯзи илм ва 23 май Рӯзи Ҷавонон қайд карда мешавад. Ба ин муносибати хостем назари таҳлилие ба нақши олимон ва муассисаҳои таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии ва ҷавонони Тоҷикистон дошта бошем. Зеро дар бештари ин муассисаҳо насли ояндасоз яъне фарзандони мову шумо таҳсил мекунанд, ки ояндаи миллат маҳсуб меёбанд. Ҷомеаву миллатҳо бо доштани неруву хирад ва донишманддону донишдӯстон паӣваста рушд мекунанду мардумони худро ба сӯи фардои нек роҳнамоӣ менамоянд.

Бо ташаббус ва дастгириҳои бевоситаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба рақамикунонии иқтисодиёти мамлакат таваҷҷуҳи хоса равона шуда, Масъалаи «ҳукумати электронӣ» ва «рақамикунонии иқтисодиёт» дар Паёми Пешвои миллат нуктаи асосиро ташкил медиҳад. Дар Паёми навбатии худ Пешвои миллат санаи 28 декабри соли 2024 чунин қайд гардид, ки “Тоҷикистон дар ҷодаи гузариш ба рақамикунонии соҳаҳои иқтисоди миллӣ ҷиҳати таъмин намудани шаффофияти муносибатҳои иқтисодиву молиявӣ қадамҳои устувор гузошта истодааст”.

Мавриди зикр аст, ки барои тавсеаи ва рушди чунин ҳадафҳои олӣ ва тарбия насли наврас бо қарори Ҳукумати Тоҷикистон Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон тасъсис гардид.

Дар Тоҷикистон 65 муассисаи таҳсилоти ибтидоии касбӣ фаъолият мекунад, ки дар онҳо аз рӯйи 14 самт аз ҷумла техника ва технология, нақлиёт, энергетика, меъморӣ ва сохтмон, кишоварзӣ ва ғайра мутахассис омода мешаванд. Ҳамчунин 88 муассисаи таҳсилоти миёнаи касбӣ аз рӯйи 10 самт аз ҷумла омӯзгорӣ, тиббӣ, фарҳанг, кишоварзӣ, иқтисодӣ, технологӣ, техникӣ, ҳуқуқ кадр омода мешаванд.

Бешак илму маърифат яке аз омилҳои асосии рушд буда, олимону муассисаҳои илмии кишвар чун захираи бузурги зеҳнии ҷомеа баҳри пешрафт ва беҳтар гардонидани шароити иҷтимоӣ нақш мебозанд. Истиқлоли давлатӣ шароити муносиб фароҳам омад, то таҳқиқоти илмӣ, эҳёи мероси фарҳангӣ ва таърихи тоҷикон бештару беҳтар муаррифӣ гардад. Ҳамин буд, ки Тоҷикистони навин бо ташаббусҳои созандаии худ миёни кишварҳои ҷаҳон ҳамчун миллати тамаддунсозу фарҳангсолор, эҷодкору илмпарвар ва шаҳрсозу шаҳрнишин бештару беҳтар шуҳрат пайдо кард. Дар муаррифии Тоҷикистон ва пешрафти илму маорифу ҷомеа нақши олимон ва муассиҳои илмӣ бо устодону шогирдони худ нақш доранд.

Дар ҳама давру замон омӯзиш дар мадди аввал истода, имрӯз ҳам таваҷҷуҳи Ҳукумати мамлакат ба ҳамин самт равона гардидааст. Инро ба инобат гирифта, бо талоши фарзандонӣ фарзонаи миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон соҳаи маорифу таҳсилоти касбӣ сол аз сол рушд карда истодааст. Пешвои миллат дар ҳар баромадашон оид ба соҳаи маорифу таҳсилолти касбӣ, қайд менамоянд, “Ҷавонон нерӯи асосии пешбарандаи давлату миллат ба ҳисоб мераванд ва таълими дурусти онҳо ба омӯзгор ҳам қарз асту ҳам фарз”.

Кишвар аз солҳои аввали соҳибистиқлолӣ ба пешрафти илму маориф, таҳсилоти касбӣ ҳамчун омили асосии тараққиёти тамоми соҳаҳои ҳаёти ҷомеа таваҷҷуҳи махсус зоҳир намуда, самтҳои гуногуни онро бо қабули баномаҳо рушд ва тақвият дода истодааст. Қабули як қатор барномаву консепсияҳои муҳими давлатӣ дар даврони соҳибистиқлолӣ барои татбиқи ислоҳоти соҳаҳои маорифу таҳсилоти касбӣ ва дар ин замина беҳтар намудани шароити кори омӯзгорону устоҳои таълимии истеҳсолӣ заминаи мусоид фароҳам оварда, ба сатҳу сифати таълиму тарбия дар ҳамаи зинаҳои таҳсилот такони ҷиддӣ бахшиданд. Дар ҳоли ҳозир китобу маводҳои таълимӣ бо назардошти шароити нав таҳия ва чоп гардида, бар замми ин, омӯзгорони соҳибтаҷриба бо истифода аз имконоти фароҳамовардашуда аз шабакаҳои иҷтимоии таълимӣ дар рушди он саҳм мегузоранд.

Шоир шаҳири Шарқ Муҳаммад Иқболи Лоҳурӣ дар як шеъри худ ишора мекунад, ки сармояи асосии ҳар миллат эҷод кардани насли наврас буда, пайваста талош бояд намуд то бо он зарару осебе барояш нарасад. Зеро ҷомеаи хубу солиму созанда бо мардону занони донишманду поксиришту покдоман, чун сутуни ҷамъият заминаи фарохро бабор меоварад. Дар ин зимн,бузургони забону адаб, аз ҷумла Аллома Иқболи Лоҳурӣ ҷавононро заминагузори асосии ҷомеа медонад ва муносибату мукотибаи онҳо дар масоили корбудрди давлатдорӣ муҳим ва зарурӣ ҳисобида мешавад. Иқболи Лоҳурӣ дар бо шеваи зебои забони тоҷикӣ ба ҷавонон чунин ишора карда, мегӯяд:

Чун чароғи лола сӯзам дар хиёбони шумо,

Эӣ ҷавонони Аҷам, ҷони ману ҷони шумо!...

Аз нигоҳи Иқбол чун марди фозилу фаӣласуфи Шарқ ҷавонон бо саводнокӣ ва фаросату фасоҳати забониву адабии худ масоили мубрами ҷомеаашонро ҳаллу фасл карда, монеаҳоро бо хираду зиракии сиёсӣ убур карда, аҳдофу арзишҳои озодиву истиқлол, бахту саъодатро барои мардумони худ фароҳам меоваранду Ватанро аз чашми ҳасудону зиёноварон ҳимояву ҳифозат мекунанд. Нигоҳи ӯ ба таълиму тарбия ва ғамхорӣ нисбат ба ҷавонон низ бо ифодаи зебои шоирона бофта шудааст.

Дар Паёму мулоқотҳои Президенти кишвар, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон вазифаҳои асосии ҳамаи муассисаҳои олии илмӣ ва касбии кишвар бо шумули Академияи миллии илмҳо, Донишгоҳи миллӣ ва донишкадаву коллеҷҳои касбӣ ба монанди Коллеҷи омӯзгории ба номи Хосият Махсумоваи Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ, Коллеҷи техникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик М. С. Осимӣ, Коллеҷи технологии шаҳри Душанбе, Литсейи касбии хизмат ва туризми шаҳри Душанбе, Литсейи касбии техникии саноати нассоҷии шаҳри Душанбе ва Коллеҷи муҳандисию омӯзгории шаҳри Душанбе ва ғайра мавриди баррасӣ қарор гирифта, таъкид мешавад, ки “Махсусан, вусъат додани раванди ихтироъкорӣ, азхудкунии технологияҳои инноватсионӣ ва ҷорӣ кардани онҳо дар истеҳсолот вазифаи аввалиндараҷаи олимони кишвар маҳсуб ёфта, ҷиҳати баланд бардоштани қобилияти рақобати илмии ватанӣ корҳои таҳқиқотиву технологиро бештар вусъат бояд диҳанд”.

Мавриди зикр аст, ки охирҳои солҳои солҳои 1964 ё дақиқтар санаи 24 майи соли 1965 Коллеҷи муҳандисию омӯзгории шаҳри Душанбе бо Қарори иҷроияи Совети депутатҳои меҳнаткашони шаҳри Душанбе ҳамчун Техникуми индустриалӣ-омӯзгории шаҳри Душанбе ба истифода дода шудааст. Ҳамин тариқ, бо қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 03.03.2014, «Низомномаи Вазорати меҳнат, муҳоҷират ва шуғли аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон» муассисаҳои таҳсилоти ибтидоии касбии Ҷумҳурии Тоҷикистон, аз ҷумла Коллеҷи муҳандисию омӯзгории шаҳри Душанбе аз тобеи Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон ба тобеи Вазорати меҳнат, муҳоҷират ва шуғли аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон гузаронида шуда, фаъолияти худро дар асоси қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи маориф», «Дар бораи таҳсилоти миёнаи касбӣ», «Низомномаи намунавии муассисаи таҳсилоти миёнаи касбии Ҷумҳурии Тоҷикистон», «Стандарти давлатии таҳсилоти миёнаи касбии Ҷумҳурии Тоҷикистон», ки фаъолияти муассисаҳои таълимиро ба танзим медарорад, амалӣ месозад. Коллеҷи муҳандисию омӯзгории шаҳри Душанбе дорои як бинои чорошёна буда, ҳамчун бинои таълимӣ ва хобгоҳ истифода бурда мешавад. Инчунин Коллеҷ дорои устохонаи кафшергарӣ, устохонаи ҳарротӣ, устохонаи дуредгарӣ ва гараж мебошад. Бинои таълимии коллеҷ дорои шиносномаи техникии ҳавлӣ буда, масоҳати умумии таълимгоҳ 4761м2-ро ташкил медиҳад. Дар коллеҷ синфхонаҳо ва устохонаҳои таълимӣ ба мавод ва таҷҳизотҳои таълимӣ таҷҳизонида шудаанд, аз ҷумла синфхонаҳои: «Автомобил ва хоҷагии худрав », «Қоидаҳои ҳаракат дар роҳ», «Таъминоти барқ», «Конструксияи биноҳо», «Сохтмони саноати шаҳрвандӣ»,«Технологияи маҳсулоти дӯзандагӣ», «Педагогика», «Психология», «Химия», «Забони модарӣ», «Математика», «Таърих», «Информатика» бо Ихтисосҳои Таълими касбӣ (мошинсозӣ), Таълимоти касбӣ (сохтмон), Таълимоти касбӣ (саноати сабук «Дӯзанда»), Таълими касбӣ (таъминоти техникии корҳои * кишоварзӣ), Таълимоти касбӣ (нақлиёти худрав), «Таъминоти барқ», «Меъмории ландшафтӣ», «Таҷҳизоти санитарӣ-техникии биноҳо ва иншоот», « Системаи компютерӣ ва Интернет – технология», «Иқтисодиёт ва ташкил дар соҳаи туризм» насли наврасро таълиму тарбият менамояд.

Коллеҷи муҳандисию омӯзгории шаҳри Душанбе, тибқи самт, мақсад ва вазифаҳои дар санадҳо ва меъёрҳои марбута пешбинигардида, бо зиёда аз 10 муассисаҳои таълимӣ, ташкилотҳои хориҷӣ ва дигар корхонаву иттиҳодияҳо ҳамкориҳои пурмаҳсулро ба роҳ мондааст. Ҷиҳати иҷрои дастуру супоришҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Вазорати меҳнат, муҳоҷират ва шуғли аҳолӣ, Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон, директори коллеҷ ва қарорҳои Шӯрои олимони Коллеҷи муҳандисию омӯзгории шаҳри Душанбе фаъолияти пурсамар ба роҳ монда шуд.

Созишномаи ҳамкорӣ бо Донишкадаи миллии сайёҳӣ ва идоракунии меҳмонпазироии шаҳри Ҳайдарободи кишвари Ҳиндустон, ва чанд муассисисаи дигари ин кишвар ҳамкорӣ барқарор намуда, ҷиҳати ҳамкориҳои илмӣ-амалӣ, ҳамасола бо ҷалби кормандон ва омӯзгорони коллеҷ конфронсҳои муштарак ташкил ва баргузор менамояд ва иштирокчиён бо сертификатҳои байналмиллалӣ сарфароз гардонида мешаванд. Ҳамин тариқ, коллеҷи мазкур робитаашро бо кишварҳои Россия, Қазоқистон ва дигар мамолик тавсеа бахшида, ҳамкорӣ дорад. Бахш ҳамкории коллеҷро дар доираи лоиҳаҳои гуногун бо ташкилотҳои бонуфузи хориҷӣ ба монанди Барномаи рушди Созмони миллали муттаҳид, Бонки Осиёии рушд, Ташкилоти ҳамкориҳои Олмон ва дигар ташкилотҳо дар амал татбиқ менамояд.

Дар доираи нақшаи солонаи фаъолияти бахш ва берун аз он бахши робитаҳои хориҷӣ як қатор корҳоро ба нақша гирифтааст аз қабили густариш додани ҳамкориҳо бо лоиҳаҳое ки бо коллеҷ феълан ҳамкорӣ дошта, ташкили чорабиниҳои илмӣ-амалӣ, чиҳати пайвастани донишҷӯёну кормандон ба фазои илмию фарҳангии байналмиллалӣ ва дарёфти сарчашмаҳои молиявӣ, баҳри тавқият бахшидани базаи моддӣ-техникии муассиса бо машварату роҳнамоиҳо роҳбарият пайваста амалӣ мегардад.

Бо чунин қадамҳои нек дар рушди илм дар сохтори коллеҷи мазкур ислоҳот ворид гардида, он дорои муаллимони пуртаҷриба буда, баъзе аз онҳо номзади илм мебошанд. Дар коллеҷ бо фармоиши директор аз 18.09.2018, №139 Шуъбаи илм ва инноватсия яке аз қисми мустақили сохтори муассиса роҳандозӣ гардида, фаъолияти кории худро дар асоси Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи маориф», Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи таҳсилоти миёнаи касбӣ», «Низомномаи намунавии муассисаи таҳсилоти миёнаи касбии Ҷумҳурии Тоҷикистон», «Стандарти давлатии таҳсилоти миёнаи касбии Ҷумҳурии Тоҷикистон», Низомнома ва Оинномаи муассисаи таълимӣ ба роҳ мондааст.

Мақсади асосии фаъолияти илмӣ-таҳқиқотии Шуъба дар муассиса ноил шудан ба дастовардҳои нави илмӣ-техникӣ, ҳалли масъалаҳои гуногуни илмӣ, ки ба пешрафти иқтисодиёту иҷтимоиёт ва фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон мусоидат менамоянд, ҳамоҳангсозии фаъолияти илмӣ ба раванди таълим дар робита бо илмҳои академӣ ва соҳавӣ мебошанд. Фаъолияти илмӣ-таҳқиқотӣ дар муассиса аз рӯӣ нақшае, ки онро Шӯрои олимони муассиса тасдиқ менамоянд, амалӣ карда мешавад.Самти фаъолияти шӯъба иборат аз ташкил ва инкишоф додани фаъолияти илмии устодон, кормандон, докторантон, доктор PhD, унвонҷӯён, магистрҳо ва донишҷӯён, равона кардани иқтидори илмии муассиса барои ҳалли масъалаҳои гуногун, ки ба рушди соҳаҳои мухталифи маҳфилҳои иқтисодӣ-иҷтимоӣ ва фарҳангӣ,мусоидат ва инкишофи тафаккури эҷодии донишҷӯён дар ҳалли масъалаҳои илмӣ-техникӣ ва ихтирокориву навоварӣ, ба нақшагирии конфронсҳои илмӣ-амалӣ ва илмӣ-назарявӣ, мизҳои мудаввар ва семинарҳо дар асоси пешниҳодҳои кафедраҳо ва факултетҳо, ташкил ва гузаронидани мизҳои мудаввар, семинарҳо ва маҳфилҳои илмӣ дар назди факултет ва кафедраҳ, омӯзиш ва назорати иҷрои корҳои илмӣ-таҳқиқотии кафедраҳо, ҷиҳати вусъат бахшидан ба равандҳои инноватсионӣ ва истифодаи солҳои 2025 – 2030 «Солҳои рушди иқтисоди рақамӣ ва инноватсия» ва омӯзиш ва назорати пешниҳодҳои кормандони илмӣ мебошанд.

Мавриди зикр аст, ки Тоҷикистон бо эҷоди мактаби сулҳу созандагии худ бо ҳамаи кишварҳои ҷаҳон ҳамкориҳои пурсамари дуҷониба ва бисёрҷониба ба роҳ монда, дар партави он коллеҷи мазкур робитаҳояшро бо кишварҳои Шарқи Наздик ва Миёна, Осиёи Ҷанубу Шарқӣ, Аврупо ва Амрико, Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил ба роҳ монда, зери шиори “Тоҷикистон ба пеш” кору фаъолият менамояд.

Хулоса шукрона аз он бояд кард, ки дар шароити имрӯз, ки аз рӯи ихтисосҳои техникӣ, омӯзгорӣ ва тиббӣ ташкилоту муассисаҳои кишвар ба мутахассисон ниёз дошта, талабот дар бозори меҳнати кишварҳои дигар низ ба ин мутахассисон меафзояд. Лиҳозо омода намудани кадрҳои баландихтисоси зинаи таҳсилоти миёнаи касбӣ талаботи замон буда, дар солҳои соҳибистиқлолӣ на танҳо тағйир ёфт, балки муассисаҳои таълимӣ ба худ шакл ва мазмуни навро касб намуда, барои беҳтар намудани фаъолияти кории онҳо ниҳоди нав – Кумита оид ба таҳсилоти ибтидоӣ ва миёнаи касбии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон таъсис ёфт. Ҳамин тариқ, қабули Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи таҳсилоти миёнаи касбӣ» барои таҳияи дигар ҳуҷҷатҳои меъёрии соҳа имконият фароҳам оварда, раванди рушди ин намуди муассисаҳои таълимиро фароҳам хоҳад овард. Бо ибтикори Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъсису ифтитоҳи муассисаҳои таҳсилоти миёнаи касбии бо шароити мусоиди таълимию тарбиявӣ, техникию илмӣ ва таъмин бо кадрҳои баландихтисос нақши калидӣ мебозанд. Ҳамин тавр, барои кӯдакони синни томактабӣ низ, шароитҳои мусоид фароҳам оварда шуда истодааст, то ин қишри ояндасозӣ ҷомеа пайваста омӯзанду дар оянда номбардори миллати худ гарданд.

Ҳамин тариқ, Рӯзи илм ва Ҷавонони кишвар дар фазои хело хуб бо имзои аҳдномаи дӯстии кишварҳо таҷлил гашта, солҳои 2020-2040 ҳамчун Солҳои омӯзиш ва рушди илмҳои табиӣ, дақиқ ва риёзӣ эълон гардидаст, ки тавассути он тамоми сохторҳои илму маориф ва умуман, муассисаҳои таълимӣ вазифадоранд, то ба таълими илмҳои табииву риёзӣ зиёдтар таваҷҷуҳ зоҳир намуда, андешаронии техникии насли ҷавонро бештару беҳтар тавсеа ва рушд диҳанд.

Мирсаид РАҲМОНОВ - ходими калони илмии Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои АМИТ

«Пиряхҳои мо танҳо манбаи об барои минтақа набуда, дар ҳифзи иқлими минтақа низ нақши муҳим мебозанд»

Эмомалӣ Раҳмон

Пирях – тӯдаи яхҳои табии рӯи заминӣ, солҳои сол аз бориши барф зам шудаанд, ки ҳамеша дар ҳаракат буда, дар як шабонарӯз якчанд сантиметр то даҳҳо метр ҳаракат мекунад. Пиряхҳо сарвати гаронбаҳои манбаи асосии оби тозаи ошомиданӣ на барои кишварҳои Осиёи Миёна, балки барои аҳолии тамоми сайёра ба ҳисоб меравад.

Дар солҳои соҳибистиқлолӣ ба ҳифзи муҳити зист ва муҳофизати пиряхҳо таваҷҷуҳи бештар равона гардид. Ташаббусҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ин самт, ки бо ибтикори Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон роҳандозӣ гардиданд, аз ҷониби созмонҳои байналхалқӣ ҳам бо ҷонибдории зиёде қабул ва мавриди амал қарор дода мешаванд.
Пешниҳодҳои Тоҷикистон дар мавриди оби тоза чандин сол боз дар кишварҳои зиёде амалӣ шуда истодаанд, ки дар ҳифзи табиат, тозаву озода нигоҳ доштани муҳити сайёра саҳми беандоза муҳимро мебозанд. Ҳар як қатраи обе, ки аз пиряхҳо ҷорӣ мешавад, барои зиндагии миллионҳо инсонҳо, ҳосилнокии заминҳои кишоварзӣ ва устувории экосистемаҳо аҳамияти бузург дорад. Бо вуҷуди ин, дар натиҷаи тағйирёбии глобалии иқлим, пиряхҳо бо суръати нигаронкунанда об шуда истодаанд, ки ин раванди манфӣ на танҳо ба муҳити зист, балки ба иқтисодиёт, саломатии ҷомеа ва ояндаи башарият таъсир мерасонад.

Ҳифзи пиряхҳо на танҳо вазифаи экологӣ, балки масъулияти ахлоқӣ ва иҷтимоӣ барои наслҳои имрӯз ва оянда мебошад. Азбаски пиряхҳо нишонаи возеҳи тағйирёбии иқлим мебошанд, ҳифзи онҳо маънои мубориза бурдан бар зидди ифлосшавии муҳити зист, кам кардани партовҳои карбон ва нигоҳдории мувозинати табиии сайёраро дорад. Бидуни чораҳои фаврӣ, аз даст додани пиряхҳо метавонад ба хушксолӣ, камбудии оби ошомиданӣ ва офатҳои табиии зиён оварда расонад. Мутаассифона, тайи солҳои охир мушкилоти тағйирёбии иқлим ва гармшавии сайёра ба яке аз мушкилиҳои мубрами ҷаҳони муосир табдил ёфта, тамоми давлатҳоро ба ташвиш овардааст. Гармшавии иқлим ба обшавии пиряхҳо таҳдид намуда, то ин замон ба пурра нест шудани шумораи зиёди онҳо оварда расонидааст. Аз ҷумла, дар тӯли 50 соли охир зиёда аз 1000 пиряхи дар ҳудуди кишвари мо вуҷуд дошта, пурра аз байн рафтаанд.

Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон оид ба вазъи имрӯзаи пиряхҳои Тоҷикистон андешаронӣ карда, таъкид доштанд, ки вазъи ба ин монанд дар пиряхҳои Помир низ ба вуҷуд омада истодааст. Обшавии бузургтарин пиряхи воқеъ дар хушкӣ - пиряхи Федченко (Ванҷях) дар Тоҷикистон, ки зиёда аз 75 километр дарозӣ дорад, намунаи возеҳи ин гуфтаҳо мебошад. Пажуҳишҳо нишон медиҳанд, ки фақат дар тӯли 70-80 соли охир пиряхи Федченко (Ванҷях) зиёда аз як километр ақиб рафта, майдони он то 44 километри мураббаъ кам шудааст. Зиёда аз ин, ҳаҷми он 15 километри мукааб ихтисор гардида, суръати миёнаи ақибравии нӯги (забони) пирях дар як сол 16 метрро ташкил медиҳад.

Ҷолиб аст, ки барои ҳалли мушкилоти вобаста ба обу иқлим ва ҳифзи пиряхҳо аз ҷониби Ҳукумати ҷумҳурӣ якчанд асноди меъёрии ҳуқуқӣ қабул гардида, дар ҷараёни татбиқ қарор доранд ва мо онҳоро бори дигар хотиррасон мекунем:

- Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи таъмини оби ошомиданӣ ва рафъи обҳои партов (соли 2019)»;
- Кодекси оби Ҷумҳурии Тоҷикистон дар таҳрири нав (соли 2020);
- Барномаи беҳтар намудани таъминоти аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо оби тозаи ошомиданӣ барои солҳои 2008-2020;
- Стратегияи миллии мутобиқшавӣ ба тағйирёбии иқлим барои давраи то соли 2030;
- Барномаи давлатии омӯзиш ва ҳифзи пиряхҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон барои солҳои 2010-2030;
- «Барномаи ислоҳоти соҳаи оби Ҷумҳурии Тоҷикистон барои солҳои 2016-2025»;
- Стратегияи миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба паст кардани хавфи офатҳои табиӣ барои солҳои 2019-2030. Ҳамин тариқ, пиряхҳо ҳамчун як ҷузъи экосистемаи мо аҳамияти бузурги экологӣ ва иқтисодиро доро буда, обшавии босуръати онҳо дар натиҷаи болоравии ҳарортаи ҳаво ба ҳаёти инсоният таъсири манфӣ мерасонад. Аз ҷумлаи чунин мушкилот метавон, зери об мондани минтақаҳои назди соҳилӣ ва ё пурра зери об мондани давлатҷазираҳои хурди дар уқёнус бударо қайд кард. Аз ин рӯ, ташаббусҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ин самт ниҳоят ба маврид ва саривақтӣ мебошад.

Комрон Бобоев – мудири шуъбаи амнияти химиявии Агентии аминияти ХБРЯ-и АМИТ, доктор фалсафа (PhD)

Фарҳанг ҳамчун унсури ҳастии маънавии миллат, рукни бунёдӣ ва пояи асосии давлатдории миллӣ шинохта мешавад. Он реша дар заминаҳои таърихӣ, маърифатӣ, забонӣ ва ахлоқии ҷомеа дошта, миллат ва давлатҳоро дар тӯли қарнҳо аз шикасту нобудшавӣ эъмин нигоҳ доштааст. Аз ҷумла, фарҳанги бойю ғанӣ ва дастовардҳои фарҳангии халқи тоҷик дар дарозои таърих барои аҳли башар кӯмак намуда, ҳамзамон халқи тоҷик ва арзишҳои маънавию миллии онро то имрӯз интиқол додааст. Аз ин ҷиҳат, фарҳангро ҳастии миллат ва оинаи рунамои он мешуморанд. Соҳаи фарҳанг дар солҳои истиқлолияти давлатӣ ба яке аз самтҳои афзалиятноки сиёсати давлатӣ табдил ёфта, пайваста аз таваҷҷуҳи Ҳукумати кишвар бархурдор аст. Пеш аз ҳама дар гиромидошти фарҳанги миллӣ, эҳёи арзишҳои миллӣ ва ҷаҳони намудани арзишҳои фарҳангӣ, нақши Пешвои миллат беандоза буда, аз солҳои аввали ба сари ҳокимият омадан барои эҳёи суннатҳои халқи тоҷик ва фарҳанги беш аз шашҳазорсолаи тоҷикон гомҳои бузург бардоштанд. Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон пайваста таъкид менамоянд, ки “фарҳанг ҳастии миллат аст”, яъне миллате, ки фарҳанги худро ҳифз ва инкишоф медиҳад, метавонад дар муқобили ҳама гуна таҳдидҳо истодагарӣ намояд ва пешрафта гардад. Фарҳанг мафҳуми васеъ буда, маҷмӯи арзишҳо, андешаҳо, забон, суннатҳо, расму оин, дониш ва таҷрибаҳои таърихии мардумро дар бар мегирад. Фарҳанг ба тарзи зиндагӣ ва ҷаҳонбинии одамон бевосита таъсир мерасонад. Ба иборати дигар, фарҳанг ҳамеша муайянкунандаи ҳувияти шахс ва ҷомеа мебошад.

Дар тамаддуни тоҷикон фарҳанг ҷойгоҳи хос дошта, намунаи беҳтарини он адабиёти классикӣ, мусиқии суннатӣ, ҳунарҳои мардумӣ ва меъмории қадим мебошад. Мавҷудияти осори безаволи Рӯдакӣ, Фирдавсӣ, Сино, Хайём ва дигар бузургони фарҳанги тоҷик далолат аз бузургии тафаккури фарҳангии гузаштагони мо мекунад. Пешвои миллат пайваста таъкид медоранд, ки нигоҳдории ин мерос на танҳо як вазифаи давлатӣ, балки қарзи ҳар як шаҳрванди худогоҳ ва хештаншинос мебошад. Миллате, ки дорои фарҳанги бой ва таърихи пурифтихор аст, ба худшиносӣ ва худогоҳии миллӣ мерасад. Таърих гувоҳ аст, ки маҳз тавассути фарҳанг тоҷикон дар давраҳои душвори таърихӣ ҳувияти миллии худро нигоҳ доштаанд. Пешвои миллат қайд менамоянд, ки “худшиносии миллӣ аз шинохти таърих ва фарҳанг оғоз меёбад”. Ба иборати дигар, бе шинохти фарҳанги хеш, миллат асолати худро гум мекунад. Аз ин рӯ, ба хотири таҳкими худшиносӣ ва ваҳдати миллӣ, давлат пайваста чораҳои муҳиме меандешад, ба мисли таҷлили санаҳои таърихӣ, номгузории кӯчаҳо ба номи шахсиятҳои фарҳангӣ, ташкили чорабиниҳои фарҳангӣ ва омӯзиши таъриху адабиёт дар мактабҳо. Татбиқи барномаҳои давлатӣ дар соҳаи фарҳанг, ба мисли “Барномаи рушди фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон барои солҳои 2021–2025”, яке аз намунаҳои амалӣ намудани сиёсати фарҳангпарваронаи давлат мебошад. Ин барномаҳо ба ҳифз, эҳё ва таблиғи мероси фарҳангӣ равона гардидааст.

Дар давоми солҳои соҳибистиқлолӣ, Тоҷикистон сиёсати фаъолонаи фарҳангпарваронаро роҳандозӣ намуда бо ташаббус ва роҳбарии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон амалӣ гардида, ба эҳё ва рушди фарҳанги миллӣ мусоидат мекунад. Аз ҷумла, бо ташаббуси Пешвои миллат як қатор муассисаҳои фарҳангӣ, аз қабили осорхонаҳо, театрҳо, китобхонаҳои марказӣ навсозӣ ва бунёд гардиданд. Махсусан, таъсиси Осорхонаи миллии Тоҷикистон, Китобхонаи миллии Тоҷикистон, Кохи Наврӯз, Кохи Суруш, Маҷмааи 5500-солагии Саразм ва баргузории Соли рушди деҳот, сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ нишонаи таваҷҷуҳи хосса ба фарҳанг аст. Ҳамзамон, Тоҷикистон дар арсаи байналмилалӣ бо ташаббусҳои фарҳангии худ шинохта мешавад. Пешниҳод ва қабули Қатъномаи Созмони Милали Муттаҳид оид ба эълони Рӯзи байналмилалии Наврӯз (21 март), сабти “Шашмақом”, “Фалак”, “Чакан” ва “Атлас” ба феҳристи мероси ғайримоддии ЮНЕСКО – самараи ҳамин сиёсат аст. Чорабиниҳои фарҳангӣ дар Тоҷикистон на танҳо хосияти зебоишиносӣ ва фароғатӣ доранд, балки ба таҳкими ваҳдати миллӣ, боло бурдани худшиносии ҷавонон ва эҳёи суннатҳои миллӣ мусоидат мекунанд. Дар ин самт, чорабиниҳое чун Фестивали “Фалак”, Рӯзҳои фарҳанги вилоятҳо дар пойтахт, Фестивали ҳунарҳои мардумӣ, Омӯзиши “Шашмақом” ва “Фалак” дар мактабҳои мусиқӣ, Рӯзи китоб ва Фестивали ҷумҳуриявии “Тоҷикистон – Ватани азизи ман” аҳамияти калон доранд. Ин гуна барномаҳо, аз як тараф, сабаби эҳёи ҳунару суннатҳо шуда, аз тарафи дигар, ҷавононро ба фарҳанги миллӣ наздик месозанд ва дар онҳо ҳисси ифтихор аз миллату Ватанро бедор менамоянд. Фарҳанг на танҳо таҷассумгари гузашта аст, балки омили асосии тарбияи насли нав мебошад. Дар замони муосир, ки таъсири фарҳангҳои бегона тавассути интернет ва расонаҳо рӯ ба афзоиш аст, муҳим аст, ки ҷавонон ба фарҳанги миллии хеш такя кунанд. Пешвои миллат таъкид менамоянд: “Мо бояд насли навро дар рӯҳияи ватандӯстӣ, худшиносии миллӣ ва эҳтиром ба арзишҳои фарҳанги миллӣ тарбия намоем.” Бо ин мақсад, дар муассисаҳои таълимӣ омӯзиши фанҳои таърих, адабиёт ва мусиқии миллӣ пурзӯр гардида, мактабҳои махсуси ҳунарҳои мардумӣ ва марказҳои фарҳангӣ таъсис дода шудаанд. Иштироки фаъолонаи ҷавонон дар озмуну чорабиниҳои фарҳангӣ, ба монанди “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст”, “Тоҷикистон – Ватани азизи ман”, “Омӯзгори сол”, “Донишҷӯи сол” ва дигар фестивалҳо намунаи хуби ин раванд мебошад.

Фарҳанги миллӣ чун сутуни устувори истиқлолият шинохта мешавад. Давлати тоҷикон бо фарҳанг зинда аст ва бо фарҳанг рушд мекунад. Маҳз тавассути фарҳанг аст, ки истиқлолият маънои амиқи маънавию иҷтимоӣ касб мекунад. Дар паёми худ Пешвои миллат таъкид намуданд: “Агар фарҳанги миллат пурқувват бошад, давлат низ устувор мемонад.” Ин гуфтаҳо бори дигар собит мекунанд, ки бе фарҳанг рушди устувори ҷомеа ғайриимкон аст. Дар даврони ҷаҳонишавӣ ва рақобатҳои шадиди фарҳангӣ, ҳифзи асолати миллӣ, нигоҳ доштани забон, адабиёт, санъат ва урфу одатҳо бояд вазифаи муқаддаси ҳар шаҳрванди худогоҳ бошад. Моро зарур аст, ки ҳифзи арзишҳои таърихиву фарҳангии миллати худ ва муаррифии боз ҳам бештари онҳоро дар арсаи байналмилалӣ ҳадафмандона идома диҳем.

Ғуломова Т.Ф., магистранти курси якуми Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои АМИТ

(Дар ҳошияи сафари муҳтарам Рустами Эмомалӣ ба шаҳри Санкт-Петербург)

Дар рушди робитаҳои бисёрсамтаи байни давлатҳо ҳамкории байнипарламонӣ нақши муҳим ва асосиро мебозад. Ташаккули муколамаи сиёсӣ, амиқ кардани муносибатҳо дар соҳаҳои тиҷоратию иқтисодӣ, илмӣ, таълимӣ ва ғайра дар доираи қонунгузории кишварҳо баррасӣ карда мешавад. Яке аз вазифаҳои асосии ҳамкории байнипарламенӣ ташкили механизмҳои расмӣ ва ғайрирасмии мубодилаи иттилоот ва таҷриба мебошад. Мафҳуми "ҳамкории байнипарлументӣ" бо мафҳуми "дипломатияи парламентӣ" зич алоқаманд аст[1].

Дар ҷаҳони имрӯза ҳамкорӣ дар сатҳи байнипарламентӣ бо афзоиши аҳамияти дипломатияи парламентӣ хос аст. Фаъолияти байнипарламентии робитаҳои берунии сафарҳои расмӣ ба кишварҳо ва мулоқотҳои ҳайати баландпояи парламентии Тоҷикистон бо раисони парламентҳо, созмонҳои байнипарламентии бонуфузи ҷаҳон барои рушди парламентаризм, қавӣ гардонидани робитаҳои иқтисодӣ, тиҷоратӣ ва фарҳангии байнидавлатӣ аз ҷумла, ба Федератсияи Россия, Ҷумҳурии Халқии Хитой, Ҷумҳурии Исломии Эрон, ҷумҳуриҳои Ҳиндустон, Ӯзбекистон, Қазоқистон ва ғайраҳо ба алоқаҳои байнипарламентӣ таҳкими пурарзиш бахшида, барои инкишофи ҳамкориҳои минбаъда дар доираи сиёсати Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон заминаҳои ҳуқуқиро мусоид менамояд.

Бо дарки ин воқеият Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон робитаҳои хориҷӣ ва байнипарламентиро баҳри баланд бардоштани мавқеъ ва мартабаи Ҷумҳурии Тоҷикистон, обрӯю нуфузи миллат дар арсаи байналмилалӣ яке аз самтҳои асосии фаъолияти худ маҳсуб медонад.

Айни замон Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон аъзои фаъоли:

-Ассамблеяи Байнипарламентии давлатҳои иштирокчии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил (аз соли 1992);

-Иттиҳоди Байнипарламентӣ (аз соли 2005);

-Ассамблеяи Парламентии Созмони Аҳдномаи амнияти дастаҷамъӣ (аз соли 2006);

-Иттиҳоди Парламентии Созмони ҳамкории исломӣ (аз соли 2007);

-Ассамблеяи Парламентии Осиёгӣ (аз соли 1999);

-Ассамблеяи Парламентии Созмони Амният ва Ҳамкорӣ дар Аврупо (аз соли 2010) ба шумор меравад.

Ассамблеяи Байнипарламентии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил аз соли 1992 фаъолият мекунад. Рӯзҳои 17-18 апрели соли 2025 дар шаҳри Санкт-Петербурги Федератсияи Россия ҷаласаи 58-уми пленарии Ассамблеяи Байнипарламентии давлатҳои иштирокчии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил баргузор гардид. Дар ин чорабани Раиси Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ ба шаҳри Санкт-Петербурги Федератсияи Россия, сафари корӣ анҷом доданд. Тоҷикистон аз замони шомил шудан ба ИДМ дар фаъолияти Ассамблеяи Байнипарламентӣ фаъолона ширкат меварзад. Ҳайатҳои парламентии кишвар мунтазам дар ҷаласаҳои пленарӣ, кумитаҳо ва конфронсҳои ин ниҳод иштирок менамоянд. Натиҷаи сафари кории муҳтарам Рустами Эмомалиро метавон ба чунин дастовардҳо тақсимбандӣ намуд:

1. Мулоқоти дуҷонибаи байнипарламентӣ.

Рустами Эмомалӣ бо Раиси Шурои Федератсияи Маҷлиси Федералии Федератсияи Россия Валентина Матвиенко, бо Раиси Сенати Олии Мажлиси Ҷумҳурии Ӯзбекистон Танзила Нарбаева ва бо Раиси Сенати Парламенти Ҷумҳурии Қазоқистон Маулен Ашимбаев мулоқотҳои дуҷониба баргузор намуда, масъалаҳои зеринро баррасӣ намуданд:

-робитаҳои байнипарламентӣ, аз ҷумла фаъолияти Комиссияи муштарак оид ба ҳамкорӣ миёни Маҷлиси миллии Тоҷикистон ва Шурои Федератсияи Россия, дар таъмини муносибатҳои дуҷониба нақши муҳим доранд. Ҷонибҳо ба зарурати истифодаи босамари зарфиятҳои мавҷуда дар самтҳои сармоягузорӣ, саноат ва илму фарҳанг ишора намуданд. Инчунин баррасии вазъи кунуни ва дурнамои муносибатҳои Тоҷикистону Россия, масъалаҳои афзалиятнок, аз қабили сармоягузории муштарак, ҳамкориҳои саноатӣ, энергетика ва густариши равобити фарҳангӣ, мавриди таваҷҷуҳ қарор гирифтанд.

-робитаҳои байнипарламентӣ дар таъмини муносибатҳои дуҷониба ва мусоидат ба татбиқи созишномаҳои байнидавлатӣ нақши муҳим доранд. Мулоқот бо Танзила Нарбаева имконият фароҳам овард, ки масъалаҳои минтақавӣ, аз қабили идораи захираҳои об ва таҳкими амнияти минтақавӣ, мавриди баррасӣ қарор гирад. Дар баробари он ҷонибҳо ба таҳкими муносибатҳои Тоҷикистону Ӯзбекистон, ки имзои Аҳдномаи байни ду кишвар дар бораи муносибатҳои ҳампаймонӣ дар соли 2024 ҳамчун як рӯйдоди таърихӣ арзёбӣ гардид, ки заминаи мустаҳками ҳуқуқӣ барои рушди минбаъдаи ҳамкориҳоро фароҳам меоварад. Ҷонибҳо ба густариши ҳамкориҳо дар соҳаҳои тиҷорат, энергетика, кишоварзӣ ва фарҳанг таваҷҷуҳ зоҳир карданд.

- робитаҳои байнипарламентӣ, масъалаҳои рушди муносибатҳои Тоҷикистону Қазоқистон, аз ҷумла таҳкими равобити дуҷониба ва бисёрҷониба баррасӣ шуданд. Сафари давлатии Президенти Қазоқистон Қосим-Жомарт Токаев ба Тоҷикистон дар соли 2024 ва имзои Аҳдномаи ҳампаймонӣ миёни ду кишвар ҳамчун омили муҳими таҳкими дӯстӣ ва ҳамкорӣ арзёбӣ гардид. Ҷонибҳо ба раванди мусбати рушди ҳамкориҳои тиҷоратӣ, сармоягузорӣ ва фарҳангӣ изҳори қаноатмандӣ намуданд. Дар мулоқот инчунин ба зарурати тавсеаи робитаҳо дар соҳаҳои илму маориф, технологияҳои навин ва сайёҳӣ таваҷҷуҳ зоҳир гардид. Мулоқот бо Маулен Ашимбаев заминаи мусоид барои густариши минбаъдаи ҳамкориҳо дар сатҳи дуҷониба ва минтақавӣ фароҳам меоварад.

2. Суханронӣ дар Шурои Ассамблеяи Байнипарламентии ИДМ.

Дар ҷаласаи навбатии Шурои Ассамблеяи Байнипарламентии ИДМ муҳтарам Рустами Эмомалӣ иштирок ва суханронӣ намуд. Дар суханронии хеш дар Шурои Ассамблеяи Байнипарламентии давлатҳои иштирокчии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил масъалаҳо доир ба ҷамъбасти фаъолияти Шурои Ассамблеяи Байнипарламентӣ дар соли 2024, ташкили мушоҳидаҳои интихобот дар ҳудуди давлатҳои иштирокчии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил, ҳамкории кишварҳои созмон оид ба таҳкими амнияти наздисарҳадӣ дар марзҳои берунӣ ва дигар масоили ҷорӣ мавриди баррасӣ қарор дода шуданд. Раиси Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ оид ба натиҷаҳои интихоботи парламентӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ибрози назар карда, аз кори мушоҳидони байналмилалии Ассамблеяи Байнипарламентии давлатҳои иштирокчии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил изҳори қаноатмандӣ намуданд[2].

3. Суханронӣ дар ҷаласаи 58-уми пленарии Ассамблеяи Байнипарламентии давлатҳои иштирокчии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил.

18 апрели соли 2025 дар Қасрдаи Таврии Санкт-Петербург ҷаласаи 58-уми пленарии АБИ ИДМ баргузор гардид, ки Рустами Эмомалӣ иштирок ва суханронӣ намуданд. Дар доираи масъалаҳои рӯзномаи ҷаласаи пленарӣ як қатор лоиҳаҳои қонунҳои намунавии Ассамблеяи Байнипарламентии давлатҳои иштирокчии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил, аз ҷумла дар бораи баҳодиҳии кадастрии давлатӣ, технологияҳои зеҳни сунъӣ, ворид намудани тағйирот ба ҷанбаи рақамикунонии Кодекси намунавии таълим дар давлатҳои иштирокчии Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил ва дигар санадҳо баррасӣ гардиданд. Вобаста ба масъалаҳои рӯзномаи ҷаласаи пленарии Ассамблеяи байнипарламентӣ муҳокимаронӣ сурат гирифта, қарорҳои дахлдор қабул карда шуданд.

Хулоса, мулоқотҳои дуҷонибаи Рустами Эмомалӣ бо роҳбарони парламентҳои Россия, Ӯзбекистон ва Қазоқистон заминаи мусоид барои рушди парламентаризм, қавӣ гардонидани робитаҳои иқтисодӣ, тиҷоратӣ ва фарҳангии байнидавлатӣ фароҳам меорад. Ҷумҳурии Тоҷикистон бо иштирок дар ҷаласаҳои Шӯро ва пленарӣ таваҷҷуҳи ҳозиринро ба масъалаҳои зерин ҷалб намуд:

-амнияти минтақавӣ;

-мушоҳидаи интихобот ва рушди қонунгузории муштарак;

-натиҷаҳои интихоботи парламентии Тоҷикистон дар соли 2024.

Гузоштани гулдаста дар назди Лавҳаи хотиравии сарбозони тоҷикистонӣ, ки дар муҳофизати шаҳри Ленинград иштирок карда буданд, рамзи эҳтиром ба қаҳрамонони тоҷик ва нишонаи ваҳдати таърихии халқҳои ИДМ дар мубориза бо фашизм мебошад. Ин чорабинӣ аҳамияти ҳифзи ёди таърихӣ ва таҳкими арзишҳои муштараки кишварҳои ИДМ-ро таъкид мекунад. Барои Тоҷикистон, ки дар Ҷанги Бузурги Ватанӣ саҳми бузург гузоштааст, иштирок дар чунин маросимҳо як навъ эътирофи қаҳрамонии мардуми тоҷик ва нишонаи садоқат ба анъанаҳои таърихӣ аст. Иштироки муҳтарам Рустами Эмомалӣ дар маросими гулгузорӣ дар Оромгоҳи ёдгории Пискарёв, ки ба хотираи шаҳидони Ҷанги дуюми ҷаҳонӣ бахшида шудааст, яке аз лаҳзаҳои хотирмони таърихӣ дар рушди ҳамкориҳои дуҷониба ва бисёрҷониба ба ҳисоб меравад.

Соҳиби Баҳруло, - ходими хурди илмии шуъбаи ИДМ-и Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои АМИТ

Файзуллаева Нигора Негматовна, - ходими хурди илмии шуъбаи ИДМ-и омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои АМИТ

Сарчашмаҳои истифодашуда:

1. Межпарламентское сотрудничество и парламентская дипломатия [Манбаи электронӣ] URL: https://interkomitet.ru/mezhparlamentskoe-sotrudnichestvo-i-parlamentskaya-diplomatiya/ (санаи муроҷиат:22.04.2025)

2. Раиси Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Рустами Эмомалӣ дар ҷаласаи Шурои Ассамблеяи Байнипарламентии давлатҳои иштирокчии ИДМ иштирок ва суханронӣ намуданд. [Манбаи электронӣ] URL:https://mfa.tj/tg/moscow/view/16914/raisi-majlisi-millii-majlisi-olii-jumhurii-tojikiston-rustami-emomali-dar-jalasai-shuroi-assambleyai-bainiparlamentii-davlathoi-ishtirokchii-idm-ishtirok-va-sukhanroni-namudand(санаи муроҷиат:22.04.2025)

Мо бояд фаромӯш насозем, ки масъалаи об, бинобар аҳмияти ҳаётӣ ва хоса доштанаш, бояд ҳамеша чун масъалаи афзалиятнок боқӣ монад.

Эмомалӣ Раҳмон

123123Тавре ки маълум аст, об ва иқлим бо ҳам робитаи ногусастанӣ доранд, зеро тағйирёбии иқлим таъсири худро ба ҳаёт ва иқтисодиёт асосан тавассути захираҳои обӣ мерасонад. Обшавии пиряхҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дигар минтақаҳо боиси нигаронӣ буда, моро водор месозад, ки дар ин самт якҷоя бо коршиносони байналмилалӣ, ташкилотҳо, вазоратҳо ва дигар ниҳодҳои ҷомеаи ҷаҳонӣ корҳои таблиғотӣ, ташвиқотӣ ва илмӣ бурда, бо истифода аз технологияи муосир обшавии онҳоро пешгирӣ намоем. Дар айни замон, бо сабаби гармшавии глобалӣ, таназзули пиряхҳо ба амал омада, онҳо назар ба он ки ташаккул ёбанд, бештар об мешаванд. Дигар омили муҳими тағйирёбии глобалии иқлим, ин таъсири он ба захипаҳои оби ширини ҷаҳон мебошад. Сайёраи мо имрӯз ба ҳолати душвори муҳити зист рӯ ба рӯ шуда истодааст ва бинобар ҳамин, масъалаи мазкур аз мубрамтарин масоили асри ХХI ба ҳисоб меравад.

Дастёбӣ ба амнияти энергетикӣ яке аз ҳадафҳои стратегии давлати мост. Ҳаҷми солонаи захираҳои гидроэнергетикии Тоҷикистон беш аз 527 миллиард кВт соатро ташкил медиҳад, вале аз ин захираҳо ҳамагӣ 5-6 дарсад истифода мешавад. Бояд дар оянда тавлиди неруи барқ дар ҷумҳурӣ ба 57 миллиард кВт.соат расад, ки имкон медиҳад на танҳо ба истиқлоли энергетикии комил ноил шавем, балки қисме аз барқро ба Осиёи Марказӣ ва берун аз он содирот ва яке аз содиркунандагони бузурги захираҳои гидроэнергетикӣ дар минтақа гардем. Ҳукумати ҷумҳурӣ дар сохтмони неругоҳҳои хурду миёна низ талоши зиёд дорад, то дар канори он дар деҳот саноати барқиро барпо созад. Аз рӯи ҳисоби мутахассисон сохтани чунин неругоҳҳо аз ҷиҳати иқтисодӣ даромаднок буда, барои расидан ба ин ҳадаф ҳамаи шароит мавҷуд аст: ҳам неруи кории арзон, ҳам шароити табиию ҷуғрофии мусоид ва ҳам воситаҳо ва масолеҳи сохтмонии ватанӣ. Ин гуна неругоҳҳо дар муддати кӯтоҳ хароҷоташонро мебароранд. Ба ақидаи мутахассисон, танҳо аз худ кардани 10 дарсади захираи энергетикии рӯдҳои хурд дар манотиқи кӯҳсор, метавонад 70 дарсади деҳоти хурдро бо неруи барқ таъмин намояд.

Тоҷикистон мамлакати кӯҳсор дорои пиряхҳои бузург, дарёҳои пуртуғён, кӯлҳои зебо, захираҳои обҳои ширин, обанборҳо ва мӯъҷизаи дар олам машҳури табиат-кӯли Сарез мебошад. Бинобар ин, барои кишвари мо ҳифз ва истифодаи оқилонаи захираҳои об яке аз афзалиятҳои муҳим ба ҳисоб меравад. Ҷумҳурии Тоҷикистон соҳиби захираҳои бузурги об дар минтақа аст. Мутобиқи хулосаи коршиносон наздик ба 60 дарсади ҳаҷми солонаи сарчашмагирии дарёҳои ҳавзаи баҳри Арал ба қаламрави ҷумҳурии мо рост меояд ва ин обҳо дар маҷмуъ 845 миллиард метри мукааб захираро ба вуҷуд овардаанд. Аз ин ҷост, ки Тоҷикистон аз лиҳози захираҳои об дар миқёси Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил баъди Русия дар ҷои дуюм ва дар ҷаҳон баъди Чин, Русия, Амрико, Бразилия, Заир, Ҳиндустон ва Канада дар ҷои ҳаштум меистад, ки барои Тоҷикистон захираи бисёр азимест. Ташаббусҳои Роҳбари давлати мо дар самти об низ маҳз ба хотири истифодаи дурусти ҳамагонӣ аз захираҳои об ва расидани манфиати он ба тамоми минтақа, ҳатто ҷаҳон аст. Ин аст, ки Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ҳалли масълаи обу иқлим таваҷҷуҳи махсус зоҳир мекунад ва то имрӯз ташабусҳои Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон дар Созмони Миллали Муттаҳид амалӣ намудааст:

Соли байналмилалии оби тоза, 2003

Даҳсолаи байналмилалии амал «Об барои ҳаёт», 2005-2015

Соли байналмилалии ҳамкорӣ дар соҳаи об, 2013

Соли 2018-2028 “Об барои рушди устувор”

Соли 2025 соли байналмиллалӣ ҳифзи пиряхҳо

Вобаста ба ин, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зикр намудаанд, ки: “Тағйирёбии глобалии иқлим ба сифати яке аз мушкилоти муосир, пеш аз ҳама, ба ҳолати пиряхҳо, захираҳои барф ва об таъсири манфӣ мерасонад. Ман оид ба ин масъала аз минбарҳои созмонҳои байналмилалӣ борҳо таъкид намуда будам. Ҷомеаи ҷаҳонӣ хуб дарк мекунад, ки коҳиш ва харобшавии минбаъдаи обҳои нӯшокӣ дар сайёра метавонад аҳли башарро ба фалокатҳои зиёди ҷонӣ, иҷтимоӣ ва иқтисодӣ дучор намояд. Аз ин лиҳоз, ба ҷомеаи ҷаҳонӣ зарур меояд, ки барои ҳалли ин масоили экологӣ ҳарчи зудтар чораҳои зарурии муштаракро таҳия ва татбиқ намоянд”.

Имрӯз дар курраи Замин наздики як миллиард нафар одамон ба оби тозаи ошомиданӣ ва 2,6 миллиарди дигар ба шароити оддитарини санитарӣ дастрасӣ надоранд. Зиёда аз 80 мамлакат норасоии захираҳои обро эҳсос менамоянд. Дар як ҳафта 42000 нафар дар ҷаҳон аз бемориҳое, ки ба сифати пасти оби ошомиданӣ ва шароити ғайрисанитарӣ вобастаанд, мефавтанд, ки беш аз 90 дарсади онҳо кӯдакони то 5-сола мебошанд. Хушксолӣ ва биёбоншавӣ ҳаёти 1,2 миллиард мардуми дунёро таҳдид мекунад.

Метавон хулоса кард, ки бе ҳеҷ муболиғае ташабусҳои созандаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ -Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мешиносанд ва тавассути ӯ номи Тоҷикистон ва миллати тоҷик низ шуҳратёр гардидааст.

Ализода Исмоил, - ходими илмии Муассисаи давлатии илмии Маркази омӯзиши пиряхҳои Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон

123123Шаҳри Душанбе — на танҳо пойтахти маъмурии Ҷумҳурии Тоҷикистон, балки рукни асосии ҳастии давлатдории муосир ва тамаддуни устувори миллист, ки ҳар пораи он саршор аз маънӣ, рамз ва шинохти худогоҳии тоҷикона мебошад. Ин маркази муҳими сиёсӣ ва маънавӣ дар фазои геостратегии минтақа, бо насли навандеш ва манзараҳои дилкашаш, қомати як шаҳри рӯ ба ояндаи дурахшонро касб намудааст.

Аз миёни олами сукут ва оромии деҳаи куҳна, Душанбе бо як раванди мураккаби метаморфозӣ ба як кохи бузурги фарҳангу илму тараққӣ табдил ёфт. Шаҳре, ки имрӯз бо симои замонавӣ, меъмории олижаноб, муҷассамаҳои пуррамз ва шоҳроҳҳои сабзу хуррамаш ифтихори миллати тоҷикро дар саҳнаи ҷаҳонӣ муаррифӣ мекунад.

Чуноне ки устод Мирзо Турсунзода фармудааст:

«Шаҳри ман, бо рӯйи пурнозу нигоҳи меҳрубон,

Ҳамчу модар меҳрубонӣ, ҳамчу дил дорӣ забон!»

Ин байт на танҳо муҳаббат ба пойтахт, балки руҳи муҳити он, меҳру эҳсоси зиндагии он дар дилҳои мардумро таҷассум мекунад. Душанбе дар нақши меҳвари худшиносии миллӣ бо муассисаҳои илмӣ-фарҳангии худ, аз ҷумла китобхонаҳои миллии ҳозиразамон, театрҳои пурэҳсос ва марказҳои пажӯҳишии амиқ, ба як арсаи зиндаи муколамаи илму фарҳанг ва арҷгузорӣ ба арзишҳои миллӣ табдил ёфтааст.

Шаҳре, ки ҳар кӯчааш порчае аз таърих ва ҳар бинояш шафақе аз оянда аст. Ба гуфти устод Лоиқ Шералӣ:

«Дар ҳар нафасе зи ин замин файз бувад,

Дар ҳар қадамат нишони ангез бувад.»

Воқеан, Душанбе макони файз, эҳё ва нерӯи тозаест, ки ҳамеша дар талоши баланд бардоштани шуури миллӣ ва таҳкими худшиносии мардум аст. Нақши Душанбе дар низоми байналмилалӣ низ қобили таваҷҷуҳ аст. Бо баргузории форумҳои сатҳи ҷаҳонӣ ва мизбононии созмонҳои мӯҳими байнулмилалӣ, пойтахти тоҷикон ҳамчун як маркази дипломатияи нарм ва риштаҳои мутақобилаи фарҳангӣ арзи ҳастӣ менамояд.

Тӯли чанд соли охир пойтахти кишварамон шаҳри Душанбе

симои худро куллан тағйир дода, дар Осиёи Марказӣ ва берун аз он ҳамчун ҷавонтарин шаҳри зебо, ободу осуда муаррифӣ гашта, ба маркази баргузории ҳамоишҳои сатҳи баланди байналмилалӣ мубаддал гаштааст.

Дар партави сиёсати созандаву бунёдкоронаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва иқдомҳои наҷиби Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ пойтахти азизи мо ба марҳалаи рушду пешравӣ ба таври бесобиқа ворид гаштааст.

Хулоса, Душанбе танҳо як маҳалли иқомат нест — ин шаҳр рӯҳи миллат, оинаи таърих ва мадраки бедории миллист. Он бо ҳузури зиндаи худ, ҳамоно пояи умеди фардо, рамзи бақои миллат ва ҷавҳари созандаи тамаддуни тоҷикистонии муосир боқӣ мемонад. Ва чуноне шоир мегӯяд:

«То Душанбе ҳаст, ҳастӣ ҳаст,

Дар диламон умеду дастӣ ҳаст.»

Армонова Рӯзигул Холиқовна магистранти курси 1-уми шӯъбаи сиёсатшиносии Институти фалсафа, сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқи ба номи А.Баҳоваддинови АМИТ

2323Дар асри XXI, техникаи компютерӣ ва усулҳои нави барномарезӣ ҷиҳати ҳалли масъалаҳои мураккаби амалӣ, аз ҷумла масъалаи нақлиёт, рушди бесобиқаеро аз сар гузарондаанд. Масъалаи нақлиёт дар иқтисодиёт ва логистика барои ба даст овардани оптимизатсия дар интиқоли мол ва кам кардани хароҷот дар нақлиёт, як масъалаи муҳими тадқиқотӣ ва амалист. Истифодаи техникаи компютерӣ дар ин соҳа имкон медиҳад, ки модели нақлиётӣ таҳия карда шавад, ки на танҳо ҳаҷм ва арзиши интиқолро муайян мекунад, балки имконият медиҳад, ки бо истифодаи алгоритмҳои гуногун, камтарин хароҷот дар шабакаи нақлиётӣ ба даст ояд.

✅ Масъалаи нақлиёт: Тасвири умумӣ

Масъалаи нақлиёт як масъалаи классикӣ дар таҳқиқи амалӣ аст, ки дар он таваҷҷӯҳ ба оптимизатсияи интиқол бо камтарин хароҷот аст. Ин масъала дар шабакаҳои логистикӣ ва молӣ барои ба роҳ мондани равандҳои фоиданок ва самаранок дар интиқол истифода мешавад.

Масъалаи нақлиёт бо унсурҳои асосии худ (манбаъҳо, маконҳои талабот, хароҷоти интиқол ва миқдори интиқол) муайян карда мешавад. Ба миқдори муайян мол аз як ё чанд манбаъ ба як ё чанд макони талабот бояд интиқол ёбад. Ҳадафи асосӣ — кам кардани хароҷотҳои умумии интиқол аст.

✅ Техникаи компютерӣ ва алгоримҳои оптимизатсионӣ

Барномасозӣ ва техникаи компютерӣ бо истифода аз алгоритмҳои оптимизатсионӣ ба ҳалли масъалаи нақлиёт дар муҳитҳои гуногун мусоидат мекунанд. Аз ҷумла:

✅ Методи Simplex: Алгоритмҳои Simplex барои ҳалли масъалаҳои оптимизатсионӣ ва хаттӣ истифода мешаванд, ки маъмулан дар масъалаи нақлиёт татбиқ мешавад. Он як алгоритми таърихан қавӣ мебошад ва дар интихоби роҳҳои фоиданок ва самаранок барои интиқоли мол кӯмак мекунад.

✅ Методи Вогел (Vogel's Approximation Method): Ин метод барои ёфтани ҳалли ибтидоии муфид ва кам кардани хароҷот дар масъалаи нақлиёт истифода мешавад. Вогел барои табдил додани масала ба як проблема, ки метавонад ба осонӣ тавассути алгоритмҳои компютерӣ ҳал шавад, истифода мешавад

✅ Методҳои динамикӣ: Барои масъалаҳои мураккаб, ки метавонанд бо чанд роҳҳои гуногун ҳал шаванд, усулҳои динамикӣ ва барномаҳои хати динамикӣ, ки тавассути компютерҳо амалӣ мешаванд, истифода мешаванд.

Техникаи компютерӣ барои таҳия ва ё амалӣ кардани моделҳои нақлиётӣ истифода мешавад. Дар забонҳои барноманависӣ, монанди Python, MATLAB ва Java, барои ҳалли масъалаҳои нақлиёт китобхонаҳои мухталиф мавҷуданд, ки амалигардонии онҳо осон аст. Ба ҳамин тариқ:

Python бо китобхонаҳои PuLP, SciPy ва CVXPY барои иҷрои масъалаи нақлиёт хеле маъруф аст. Python имконият медиҳад, ки бо истифода аз усулҳои оптимизатсионӣ (монанди Simplex ё Методҳои Кенси) миқдори интиқолро барои расидан ба камтарин хароҷот ҳисоб кунед.

Matlab бо қолабҳои алгоритмии мураккаб ва тавассути функсияҳои интегралӣ ва муҳити таҳлилӣ, барои таҳқиқи моделаҳои нақлиётӣ ва ё алгоримҳои оптимизатсионӣ хуб аст.

Java дар муҳитҳои коркардии параллелӣ ва масштабҳо барои реша кардани масъалаҳои калон ва мураккаб дар нақлиёт истифода мешавад.

✅ Бартариҳои истифодаи техникаи компютерӣ

Тезӣ ва дақиқӣ: Истифодаи техникаи компютерӣ бо алгоримҳои қавӣ ва навиштани барномаҳо имкон медиҳад, ки натиҷаҳои зуд ва дақиқ ба даст оянд, ки дар таҷрибаҳои дастӣ ё коркарди дастӣ дастрас кардан мумкин нест.

Таҳлили маълумотҳо: Бо истифода аз компютер, шумо метавонед маълумоти зиёде ро таҳлил кунед ва боварӣ ҳосил намоед, ки моделҳои нақлиётӣ ба ҳадди аксар оптимизатсия мешаванд. Ҳангоми кор бо шабакаҳои калон ё мутаносибан мураккаб, ё интиқоли мол дар муҳитҳои динамикӣ, компютер метавонад кӯмак кунад, ки манобеъ ва талаботҳо дар тамоми шабака мувофиқ бошанд.

Бо кӯмаки техникаи компютерӣ ва ба як ҷойи муайян қарорҳои воқеии ҳаррӯза, ки таъсиргузоранд ба шабакаи нақлиётӣ ва маҷмӯи мол, инчунин бахши хароҷоти тарҳрезӣ, муҳити оптимизатсионӣ барои нақлиёт мумкин мегардад.

✅ Ояндаи техникаи компютерӣ ва нақлиёт

Ҳангоми таҳияи технолоияҳои нав, ҳарчи бештар комилан автоматизатсион ва робита бо молҳо ва хадамоти нақлиёт дар шабакаҳои компютерӣ имкон медиҳад, ки шубҳаву муқоисаву калибр кардани таҳлили нақлиётҳо дар ҷаҳони имрӯза дастрас шаванд. Масалан, истифодаи машинӣ ва таҳлилҳои амиқ барои барномаҳои динамикӣ ва таҳқиқи реальнии нақлиёт дар ҳама сатҳҳои занҷирҳои таъминот дар оянда комилан имконпазир мегардад.

Техникаи компютерӣ ва алгоримҳои оптимизатсионӣ нақши калидӣ дар ҳалли масъалаи нақлиёт ва кам кардани хароҷот дар логистика ва саноат мебозанд. Интихоби усулҳои дуруст ва истифодаи компютерҳои қавӣ имкон медиҳанд, ки ҳамашибахтарин роҳҳои интиқол ва пайвастшавии манбаъҳо бо маконҳои талабот муайян карда шаванд. Бо расидан ба камтарин хароҷот ва ба даст овардани оптимизатсия, техникаи компютерӣ барои ҳамаи намудҳои соҳаҳои саноатӣ ва иқтисодӣ хеле муҳим аст.

Шарипов Ҳокимҷон Балаҷонович Магистранти соли аввали ихтисосӣ “Информатика”-и инистути метематикаи ба номи А.Ҷураеви АМИТ

Аҳолии нисфи сайёраи заминро минтақаи Осиё ташкил медиҳад, ки нақши кишварҳои он ба хусус Тоҷикистон хело аҳамияти стратегӣ ва геополитикӣ дорад. Тавоноиҳои кишварҳоро гуногунӣ ва ташаббусу таҳаввулоти ташкил медиҳад, ки Осиёро ба макони инкишофи босуръаттарини минтақаи ҷаҳон роҳнамоӣ мекунад. Ҳамин тавр, Тоҷикистон бо ташаббусҳои созандаву саривақтӣ дар партави роҳнамоиҳои Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба масоили обу пиряхҳо ва наслҳои ояндаи ҷаҳон таваҷҷуҳ карда, онро чун дипломатияи муҳим барои рушди иқтисодӣ ва некуаҳволии мардуми минтақа ва ҷаҳон медонад.

Об ва нақши он дар ҳаёти башар аз масоили муҳим арзёбӣ шуда, бо ташаббуси Прездиенти Тоҷикистон пайваста дар семинарҳои минтақавиву фароминтақавӣ мавриди таваҷҷуҳ қарор гирифта, баррасӣ мегардад. Об яке аз арзишманду муҳимтарин сарвату неъмати бузургу нодирест, ки тамоми мавҷудоти олам аз он истифода карда, тавассути он рӯҳияи тоза гирифта, шодону шодоб умр ба сар мебаранд. Дар ин зимн, Президенти кишвар дар мулоқоту суханрониҳои худ таъкид намудааст, ки “Ҳамагон бояд фаҳманд, ки арзишмандии об на камтар аз арзишмандии нафт, газ ва дигар навъҳои сӯзишвориву манбаъҳои энергия барои ояндаи босуботи кишвар ва минтақа мебошад”.

Дар натиҷаи саъю кӯшишҳои пайвастаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ–Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ташаббусҳои созандаи кишвар соли 2013 ҳамчун соли байналмилалии ҳамкорӣ дар соҳаи об эълон шуда, соли "Оби тоза","Об барои ҳаёт" ва "Об барои рушди устувор" ва "Даҳсолаи байналмилалии амал об барои рушди устувор 2018-2028” пешниҳод гардида, пазируфта шуд.

Ҳамин тариқ, маросими оғози Соли байналмилалии ҳамкорӣ дар соҳаи об дар қароргоҳи ЮНЕСКО дар Париж 11-уми феврали соли 2013 баргузор шуд, ки дар он намояндаи расмии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун кишвари муаллиф ва ташаббускор иштирок ва суханронӣ намуд.

Дар ин зимн, санаи 12-уми апрели соли 2015 дар шаҳри Тегуи Ҷумҳурии Корея Форуми ҷаҳонии об баргузор гардида, даҳсолаи аввалини ҳалли масоили вобаста ба обу иқлим таҳти унвони «Об барои ҳаёт» натиҷагирӣ шуд. Президенти Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар чорабинии сатҳи баланд иштирок карда пешниҳод намуд, ки: “Ҷаҳонро мебояд дар ин самт бетаваҷҷӯҳ набошад ва бо мақсаднок истифода будани барномаҳое, ки дар доираи ин даҳсола амалӣ карда шуд бояд минбаъд низ дар ҳамин раванд тасмимҳои ҷиддӣ мавриди татбиқ қарор дода шаванд”[3].

Пиряхҳо чун манбаи оби ширин маҳсуб ёфта, дар ҳудуди Тоҷикистон беш аз 8492 ба ҳисоб гирифта шудааст, ки майдони умумии онҳо 8476,2 километри мураббаъро ташкил дода, тақрибан 6 % масоҳатро дарбар мегирад. Бештари ин пиряхҳо дар Помири Шимолию Ғарбӣ ва кӯҳистони Ҳисору Олой дар баландиҳои 3000-3500 то баландиҳои 3500-5300 м ҷой гирифтаанд. Олимони соҳа ва зистшиносон исбот карданд, ки нақши пиряхҳо дар тағйирбии кураи Замин хеле бузург буда, бо инкишофи муҳити ҷуғрофӣ мувозинати гармӣ ва намнокӣ муайян мешавад, ки ба ҷараёни шаклгирию тағйирёбии пиряхҳо хело вобастагии калон дорад. Паст шудани ҳарорати ҳаво ва боришҳои зиёд иқлимро дигаргун сохта, бо афзоиши обшавии пиряхҳо гармии миёнаи Замин баланд хоҳад шуд, ки ба ҳаёти зисти инсонҳо таъсири манфӣ хоҳанд расонд. Арзишу муҳимият ва ҳифзи обу пиряхҳоро Президенти Тоҷикистон аз корҳои аввалиндариҷаи худ дониста, моҳи марти соли 2021 таъкид карда чунин ишора намудааст, “Обшавии босуръати пиряхҳо, ки яке аз манбаъҳои асосии оби тоза мебошанд, дар баробари зиёдшавии истеъмоли об бар асари афзоиши теъдоди аҳолӣ ва рушди иқтисодӣ, метавонад боиси оқибатҳои бағоят манфӣ гардад. Возеҳ аст, ки ин масъалаи доғ бояд дар меҳвари таваҷҷуҳи хоси ҷомеаи ҷаҳонӣ ва хусусан пешвоёни сиёсӣ қарор дошта бошад”.

Муҳим будани ҳалли масъалаи глобалии тағйирёбии иқлимро барои сайёра ҳанӯз собиқи Дабири Кулли Созмони Милали Муттаҳид Пан Ги Мун дар маърӯзаи нахустини расмии худ таъкид намуда буд: «Хатари ҷанг, ки ба инсоният ва сайёраи мо таҳдид мекунад, бо тағйирёбии иқлим ва гармшавии глобалӣ баробар аст» [3].

Ҳамин тариқ, пешниҳои нави Тоҷикистон зери номи “Соли 2025 - Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо” дар Маҷмаи Умумии Созмони Милали Муттаҳид зимни баргузории Иҷлосияи 77-уми худ қатънома санаи 14-уми декабри соли 2022 пешниҳод шуд, ки бо дастгирии кишварҳои узв мавриди пазириш қарор гирифт.

Бояд қайд кард, ки бисёр кишварҳои дунё бо сабаби тақсимбандии нодурусту ноодилонаи обу дарёҳо ба дасрас нашудану норасоии он ба мушкилоти зиёде дучор шуда, миёни ҳам муноқишаҳо доранд. Мавриди зикр аст, ки зиёда аз 70 дарсади аҳли сайёра обро барои обёрӣ намудани замин истифода карда, ин амал соли 1950 ин фоиз се баробар афзудааст., ки тавассути обёрӣ намудани замин хок обро фурӯ бурда, бо намакҳои зери замин бархӯрд карда, дар болои замин қарор гирифта, заминаи шӯршавии замин шуда, фоиданокиву ҳосилнокии онро кам месозад.Тибқи сарчашмаҳо набуду норасоии обҳо аз се як ҳиссаи аҳолии сайёра ранҷу азият кашида, ба мушкилот рӯ ба рӯ ҳастанд.

Боиси ёдоварист, ки Тоҷикистон дорои беш аз 1300 кӯл буда, дар баландии аз 3500 то 5000 метр аз сатҳи баҳр ҷойгиранд. Ҳамаи ин фаровониҳоро Президенти Тоҷикистон бо чашми хирад нигариста, арзишмандии истифодаи оби ошомиданиро ба эътибор гирифта, Ҳукумати мамлакат аз 1 декабри соли 2001 “Дар бораи тасдиқи Консепсияи истифодаи самаранок ва ҳифзи захираҳои об дар Ҷумҳурии Тоҷикистон” қарор қабул кард [6].

Бо ташаббуси Тоҷикистон рӯзҳои 20-21 июн дар шаҳри Душанбе Конференсияи байналмилалӣ оид ба оғози Даҳсолаи байналмилалии амал «Об барои рушди устувор, солҳои 2018-2028» баргузор гардида, дар он намояндагони беш аз 110 кишвари ҷаҳон иштирок карда, дар сессияҳои алоҳида вобаста ба об, аз ҷумла «Тақвияти амалҳо ҷиҳати рушди устувори захираҳои обӣ», «Татбиқи ислоҳоти бахши об дар Ҷумҳурии Тоҷикистон», «Муколамаи ҷамъият оид ба ҳисоботи ниҳоӣ», «Мушкилоти об дар мисоли гурезагон ва муҳоҷирон» мавриди таҳлилу баррасӣ қарор доданд.

Ба назари Директори иҷроияи Комиссияи ҷаҳонӣ оид ба иқтисодиёти об Ҳенк Овинк Конфронси сеюми байналмилалии сатҳи баланд оид ба Даҳсолаи байналмилалии амал «Об барои рушди устувор, солҳои 2018-2028» дар шаҳри Душанбе ба андешидани тадбирҳои мушаххас бобати ноил шудан ба ҳадафҳои дар сатҳи байналмилалӣ мувофиқашудаи марбут ба об равона шуда, нақши ин чорабинии сатҳи байналмилалиро дар ҳалли мушкилоти таъмини аҳолии сайёра бо об ва дигар масъалаҳои ба он марбут муҳим медонад [12].

Хусрав Нозирӣ оид ба ташаббусҳои дурбинонаю пешниҳодҳои дорои аҳамияти ҷаҳонии Президенти Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар масъалаи об ибрози андеша намуда таъкид менамояд, ки «Ҷумҳурии Тоҷикистон бо иқдоми худ дар масъалаи ҳамкорӣ дар ҳавзаи об дар ҷаҳон ҷойгоҳи хосса дорад ва эътироф гардидааст. Маҳз бо шарофату ибтикор ва ташаббусҳои Президенти Тоҷикистон дар айни замон аҳли башар ба масъалаи марбут ба об таваҷҷуҳи бештар равона намудааст».

Ба андешаи ӯ мушкилоти об масъалаи танҳо як мамлакат набуда, он масъалаи ҷаҳонӣ буда, аз тамоми давлатҳои ҷаҳон, созмонҳову ниҳодҳои дахлдор даъват мешавад, то ҳамкориро дар ин самт беҳтару бештар намуда, масъалаи марбут ба обро муштаракан ҳаллу фасл кард.

Мавриди зикр аст, ки Даҳсолаи байналмилалии амал «Об барои рушди устувор» бо ибтикори Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон пешниҳод гардида, ба ҷаҳониён расонданд, то аз ин ганҷинаи нодир қадрдонӣ карда, ҳар қатраи онро ҳушмандона истифода намоянд.

Дар ин зимн, дар пойтахти Тоҷикистон – шаҳри Душанбе Конфронси дуюми байналмилалии сатҳи баланд оид ба Даҳсолаи байналмилалии амал «Об барои рушди устувор, солҳои 2018-2028» таҳти унвони «Такон бахшидан ба амалҳо ва шарикӣ дар соҳаи об дар сатҳҳои маҳаллӣ, миллӣ, минтақавӣ ва ҷаҳонӣ» баргузор гардида, намояндагони баландпоя аз созмонҳои ҷаҳонӣ ва давлатҳои мухталиф бо ташаббусу иштироки Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Созмони Милали Муттаҳид таҳти роҳбарии Сарвазири Ҷумҳурии Тоҷикистон иштирок карданд.

Зимнан, санаи 05.05.2022 дар толори Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон ҳамоиши илмӣ зери унвони “Пешвои миллат-ташаббускори ҳадафҳои ҷаҳонии рушди устувор дар соҳаи об” баргузор гардид. Ҳамоиш бо суханини президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, ифтитоҳ шуда, ташаббусшҳои Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва ибтикори ҷаҳонии кишвар, ки айни замон башар дар пешорӯи норасоии об қарор дорад, мавриди баррасӣ қарор дода шуданд. Дар ҳамоиши мазкур доктор Музаффарӣ, суханронӣ карда, таъкид намуд, ки об чун муъчизаи нодир дорои хотирае аст, ки он то 30 сол боқӣ мемонад. Ин аз он шаҳодат медиҳад, ки барои қадри зарро шинохтан аввал инсон бояд заршинос бошад, вагарна ҳамаи дороиву зару зеварашро аз даст дода, нодору фақир мегардад. Роҳбарияти Тоҷикистон хусусан Президенти кишвар чун заршинос ба қадри ҳар қатра об расида, истифодаи дурусти обҳову ҳифзи пиряхҳоро ба мардумони минтақа ва ҷаҳон аз корҳои муҳим дониста бо гузаронидани чорабаниҳои саривақтӣ тавсияҳо медиҳанд.

Тоҷикистону тоҷикистониён шукрона аз он менамоянд, ки ин сарзамин аз ин муъҷизаи нодир фаровону саршор аст. Ҳар сокини ин кишвари биҳиштосоро зарур меояд, то ба ҳифзу сарсабзу хуррам гаштани диёри худ камари ҳиммат баста, ташаббусҳои созандаро барои рушди инсоният ва тозагии муҳити зист идома дода, баҳри озодиву оромиву ободии халқу мардуми сайёра саҳми арзанда гузошт.

Ҳамаи ин фаровониҳоро Президенти Тоҷикистон бо чашми хирад нигариста, арзишмандии истифодаи оби ошомиданиро муҳим шуморида санаи 1 декабри соли 2001 “Дар бораи тасдиқи Консепсияи истифодаи самаранок ва ҳифзи захираҳои об дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ” қарор қабул кард. Бо чунин мақсад санаи 10-13 июни соли 2024 дар шаҳри Душанбе Конфронси сеюми байналмилалии сатҳи баланд оид ба Даҳсолаи байналмилалии амал «Об барои рушди устувор, солҳои 2018-2028» баргузор шуд, ки мақсаду ҳадафи конфронс табодули таҷрибаи беҳтарин ва дарёфти роҳҳои ҳалли инноватсионӣ, инчунин таҳкими шарикӣ байни ҷонибҳои манфиатдор ва баланд бардоштани нақши об дар рушди устувор мебошад.

Боиси ифтихор аст, ки ташаббусҳои Тоҷикистон аз ҷониби кишварҳои ҷаҳон, аз ҷумла Покистон мавриди дастгирӣ ёфта, ҳар ду кишвар мубрамияти обу манбаҳои онро муҳим шуморида муштаракона мулоқотҳо карда, ҷаласаҳо мегузаронанд. Покистон бо Тоҷикистон пайванди ҷуғрофии наздик дошта, муносиботи дипломатӣ миёни ҳар ду давлат 6 июни 1992 барқарор гардид.

Ҳамин тариқ, 24-26 апрели соли 2024 бо ташаббуси Сафорати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар Ҷумҳурии Исломии Покистон дар Донишгоҳи Осиёи Бузург (Grand Asia), дар шаҳри Сиялкути вилояти Панҷоб, ки зодгоҳи файласуф ва шоири Шарқ Муҳаммад Иқболи Лоҳурӣ аввалин Конфронси байналмилалӣ бахшида ба тағйирёбии иқлим баргузор гардид, ки дар партави таъкидҳои пайвастаи Президенти Тоҷикистон дар он масъалаи мубрами обу экология баррасӣ шуд. Олимону роҳбарони институтҳои ҳавошиносӣ, пажуҳишгоҳҳои самти обу иқлим, намояндагон ва мутахассисони иқлиму обу энергетика аз кишварҳои аврупоӣ, институтҳои масъалаҳои энергетика ва энергияи «сабз», профессорон, донишҷӯён ва воситаҳои ахбори оммаи дохилӣ ва хориҷӣ дар кори конфронс иштирок намуда, ибрози андеша карданд. Дар конфронси мазкур намояндаи Сафорати Тоҷикистон дар Покистон таъкид намуд, ки Тоҷикистон, ки 93 фоизи қаламрави онро кӯҳҳо ташкил дода, аз рӯёрӯйӣ бо пайомадҳои тағйирёбии иқлим ба мисли Покистон осебпазир буда, бештар вақтҳо бо обхезӣ, сел, фаромадани ярчу тарма ва дигар офатҳои табиӣ дучор мешавад.

Покистон кишвари аграрӣ буда, аксари иқтисодиёти он барои парвариши зироатҳо аз об вобаста буда, аз осебпазиртарин дар муқобили иқлим аст. Тибқи пажӯҳиши NASA, ҳаҷми кӯлҳои пиряхҳо дар саросари ҷаҳон аз соли 1990 ба далели обшавии пиряхҳо тақрибан 50% афзоиш ёфта, дар Гилгит-Балтистон ва Хайбар-Пахтунхва зиёда аз 3044 кӯлҳои пиряхӣ муайян шуданд, ки аз ин шумора 33 онҳо эҳтимоли нестшавиро доранд.

Тибқи маълумоти Сандуқи Байналмилалии Пул, ин кишвар аз ҷиҳати норасоии об дар ҷои сеюм қарор дошта, тақрибан 60 дарсади обҳои умумӣ аз боронҳои муссонӣ ва қисми зиёди боришоти зимистон ба даст меоянд. Ба қавли Миан Аҳмад Наим Солик аз Пажӯҳишгоҳи таҳқиқоти стратегии Покистон чанд соли ахир вазъияти мавсими муссонӣ дар ин кишвар номунтазам шудааст [8].

Ба маъуломоти Вазири федералӣ оид ба тағирёбии иқлим ва ҳамоҳангсозии муҳити зисти Покистон Мусаддиқ Малик кишвараш хонаи дуввумин бузургтарин системаи пиряхӣ дар ҷаҳон берун аз минтақаҳои қутбӣ буда, ҳифзи ин манораҳои оби табииро аз тағирёбии иқлим муҳиму саривақтӣ мешуморад [7].

Мавриди зикр аст, Пассу яке аз 7беш аз 7,200 пиряхҳоест, ки минтақаро дар бар мегирад, ки дар се қаторкӯҳҳои Ҳиндукуш, Қаракорам ва Ҳимолой паҳн шуда, Покистонро ба хонаи бештарин пиряхҳо дар ҷаҳон берун аз Арктика ва Антарктика табдил медиҳад. Ин се қаторкӯҳҳои Ҳиндукуш, Қарокурум ва Ҳимолой дар якҷоя «қутби сеюм»-ро ташкил медиҳанд. Ба назари коршиносон қуллаҳои яхбандии сафеди пиряхи Пассу дар кӯҳҳои Қаракорам бо қабати сиёҳ печонида аз партовҳо, тармаҳо ва резиши сангҳо дар тӯли садсолаҳо ҷамъоварӣ шуданд.

Обҳои ҷоришудаи ин пиряхҳо дар саросари Қарокурум ва Ҳимолойи Ғарбӣ беш аз 300 миллион нафар аҳолии ҳавзаи дарёи Ҳиндро таъмин намуда, бузургтарин системаи кишоварзии обёришавандаи ҷаҳонро, ки дар саросари Ҳиндустон ва Покистон паҳн мешавад, амалӣ менамояд. Ба андешаи коршиносони соҳа тақрибан 75% захираи оби захирашудаи Покистонро ташкил медиҳад. Ба обшавии пиряхҳо аз сабаби тағирёбии иқлим таъсир расонида, хатари обхезиро афзоиш додааст. Ба қавли сокинони минтақа бо сабаби афзоиши мавҷҳои гармо обшавии пиряхҳо бо суръат идома ёфта, бештари қисматҳои кишоварзӣ зарар диданд.

Тибқи маълумотҳо пайванди пиряхҳо ё “ҷуфт кардан” як маросими қадимӣ миёни мардумони Гилгит-Балтистон будааст, ки пиряхҳои “мард” ва “зан”-ро муттаҳид намуда, аз рӯи рангу намуд онҳоро муайян мекарданд. Сокинони деҳа массаи яхи тақрибан 80 вазнро ба баландиҳо бурда онро бо омехтаи лой, хокистар ва ангишт пӯшонида ва майдонро бо сангҳои вазнин мебанданд. Он оҳиста-оҳиста ва устувор ба андозаи массаи ях афзоиш меёбад, зеро суръати ҷамъшавӣ (аз боришот, намӣ ва барф) дар ин баландӣ аз суръати обшавӣ ва сублиматсия зиёдтар мебошад. Тибқи ривоятҳои сокинони деҳа аз асри 13, вақте ки онҳо аз вуруди сарлашкари муғул Чингизхон ва қабилааш бо парвариши пиряхҳо дар ағбаҳои кӯҳии Ҳиндукуш ва Қаракорам монеъ шуданд, аз ин усул истифода мекарданд [11].

Аммо бо афзоиши ҳарорат бар асари тағирёбии иқлим, ин пиряхҳо, аз ҷумла Пассу, таъсирпазир шуда, тибқи таҳқиқоти коршиносони иқлимӣ дар Покистон дар тӯли чаҳор даҳсола, аз соли 1977 то 2014, ин пирях 10% хурдтар шуда ҳар моҳ то 4 метр коҳиш ёфтааст, ки бояд чораҳо андешида шавад [2].

Барои пешгири аз чунин таҳдиду хатарҳои обу иқлиму ҳифзи пиряҳо соли 2016, Покистон яке аз аввалин кишварҳое буд, ки аз Фонди Иқлими Сабз маблағгузории мутобиқшавӣ ба даст овард. Мутобиқи New Lines давлати Покистон сохтмони обанборҳо, деворҳои обхезӣ ва каналҳои буриш дар манотиқи осебпазирро маблағгузорӣ намуда, чораҳо меандешад.

Барои пешгириву ҷилавгирӣ аз масоили мубрами об ва ҳифзи пиряхҳо кишвари Тоҷикистон низ бо мақсади паст намудани таъсири манфии тағйирёбии иқлим ба соҳаҳои иҷтимоию иқтисодӣ Стратегияи миллии мутобиқшавӣ ба тағйирёбии иқлимро барои давраи то соли 2030 таҳия карда, пайваста баҳри амалисозии он кору тадбирҳо андешида, амалӣ менамояд.

Ин ҷо бояд ишора кард, ки саҳми Тоҷикистон дар ҳаҷми партовҳои газҳои гулхонаӣ андак буда, дар ҷаҳон мавқеи пешсафро ишғол менамояд. Ин кишвар яке аз давлатҳои пешсафи сайёра аз рӯи фоизи истеҳсоли энергияи «сабз» ба ҳисоб рафта, даврони ҷаҳонишавӣ барои ҳалли мушкилоти иқлимӣ, экологӣ, норасоии оби нушокӣ ва дигар масоили аҳли башар чораҳои амалӣ ва саривақтӣ меандешад. Дар ин зимн, сиёсати «энергияи сабз»-ро метавон чун усули муассир барои рушди иқтисодӣ ва иҷтимоӣ дар ҳамбастагӣ амалӣ кард, ки намунаи олӣ барои кишварҳои ҷаҳон мебошад.

Кишварҳои ҷаҳон аз пешниҳоду ибтикороти Президенти Тоҷикистон, ки яке ташаббускорони асосии масоили обу иқлим маҳсуб меёбанд, хушбин буда, бо гузаронидани форуму ҷаласаҳо талош мекунанд, ки масоили мубрами обу иқлимро бо маслиҳату машварат муштаракона баррасӣ намоянд.

Тоҷикистон ва сокинони сулҳхоҳи он шукрона аз он менамоянд, ки ин сарзамин аз ин муъҷизаи нодир бой буду, ҳар шаҳрвандро зарур аст, ки дар ҳифзу сарсабзу хуррамсозии ин сарзамин саҳм гузошта, пайваста онро озоду орому обод нигоҳ дорад [6].

Бо ташаббуси Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон дар мавзуи «Густариши ҳамкории мамлакатҳои Осиёи Марказӣ дар бахши обу энергетика» санаи 25-26 апрели 2024 конференсияи байналмилалии илмӣ-амалӣ доир шуд, ки дар он масъалаҳои вобаста ба таҳлилу мониторинги ҳамаҷонибаи вазъи кунунӣ ва дурнамои тавсеаи ҳамкории мамлакатҳои Осиёи Марказӣ оид ба масъалаҳои амнияти об, инчунин таҳия ва пешбурди механизму воситаҳои хубу ҳавасмандгардонии ин раванд мавриди муҳокима гардиданд.

Коршиносону олимони соҳа аз Осиёи Марказӣ, Аврупо ва ИМА дар мавзуъҳои «Равишҳои нав ба идоракунии амнияти обу энергетикӣ дар шароити тағйирёбии иқлим», «Таъмини устувории тағйирёбии иқлим дар Осиёи Марказӣ тавассути эҷоди барномаи таълимӣ оид ба идоракунии захираҳои об», «Офатҳои табиии марбут ба пиряхҳо ва захираҳои об», «Санъати дипломатӣ барои ҳалли мушкилоти обу энергетикӣ дар Осиёи Марказӣ», «Мушкилоти тақсими захираҳои об ва истифодаи дурусти онҳо», «Ҳолати кунунӣ ва роҳҳои имконпазири танзими захираҳои обии фаромарзии Амударё» ибрози андешаронӣ намуданд.

Дар ин зимн, профессор Сайдулло Қувватзода дар мақолаи худ зери унвони “Ҷойгоҳи “Раванди оби Душанбе” дар ҳамгироии минтақавӣ ва глобалӣ” ишора карда чунин қайд намудааст: “Зарур аст, ки бо истифода аз натиҷаҳои бадастомада, “Раванди оби Душанбе” ҳамчун ниҳоди доималкунандаи сатҳи байналмилалӣ ва платформаи ҳамгироии байналмилалӣ доир ба пешбурди Рӯзномаи ҷаҳонии об об эътироф карда шавад ва доираи фарогирии он аз баргузорнамудани чорабиниҳои сатҳт байналмилалӣ ва пешбурди лоиҳаҳои илмӣ-инноватсионӣ дар соҳаи об ва таҳқиқотҳои муштараки илмии сатҳи ҷаҳонӣ дар соҳаи об васеъ карда шавад” [9, с.24].

Тибқи маълумоти овардаи профессор Абдулҳамид Қаюмов аз “Маркази омӯзиши пиряхҳои АМИТ” то соли 2020-2050 пиряхҳои хурд, ки то 1 километри квадратӣ масоҳат доранд, тамоман аз байн рафтанашон мумкин буда, сатҳи онҳо фаровон аз кафидагиҳо ва кӯлҳо аст, ки далели костагию деградатсия ба шумор меравад [1, с.50].

Ба андешаи профессор Ҳайдарзода Рустам “дар даҳсолаҳои охир дар ҷаҳон афзоиши тавозуни миёнаи ҳарорат мушоҳида мешавад. Ин рӯйдод ба “падидаи гармхонаӣ” марбут дошта, бо ифлосшавии ҳаво алоқамандаст, ки дар натиҷаи ҳамаи ин падидаҳо обшавии пиряхҳо ва хеле кам шудани масоҳати онҳо ба амал меояд” [14, с.33].

Ба назари ӯ омӯзиши амиқи ҳалли мушкилоти об, сиёсати одилонаи марбут ба минтақаи Осиёи Марказӣ, дарки нақш ва таъсири он ба равандҳои муосири геополитикии минтақа хеле мубраму муҳим аст. Мазмуну моҳияти ташаббусҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон оид ба масъалаҳои об ва истифодаи самаранок ва оқилонаи он мебошад, ки бо назари мо, ба ҳалли яке аз мушкилоти асосии башарият, яъне раҳо шудан аз буҳрони об нигаронида шудааст [13].

Мавриди зикр аст, ки минтақаи Осиёи Марказӣ ба монанди дигар кишварҳои ҷаҳон зери таъсири тағйирёбии иқлим қарор дошта, дар сурати пайдо накардани роҳу воситаи пешгириву чораандешиҳои саривақтӣ натиҷаи манфӣ ба бор хоҳад овард.

Ба қавли сиёсатшиноси тоҷик Некбахт Дороншоева вақте, ки об аз якчанд сарҳад мегузарад ва он кам аст, кишварҳои минтақа ё гурӯҳҳои этникӣ ба муборизаи ошкоро барои захираҳои об шурӯъ мекунанд. Ба андешаи ӯ кишварҳо бештар дар бораи об баҳс мекунанд, на ин ки ба як созиш омода масъалаи чи тавр тақсим кардани обро ҳал намоянд [9, с.97].

Ин ҷо бояд ишора кард, ки 98 фоизи барқ дар неругоҳҳои барқи обии Тоҷикистон истеҳсол шуда, дар раддабандии ҷаҳонӣ аз ҷиҳати тавлиди энергияи «сабз» ҷойи шашумро ишғол менамояд. Дар ин зимн дар асоси қарори роҳбарияти шаҳри Душанбе соли 2024 “Соли маърифати экологӣ” эълон шуда, конфронси байналмилалии илмӣ-амалии «Нақши шаҳрҳо дар татбиқи ташаббусҳои сабз: таҷрибаи Душанбе» доир гардид, ки гувоҳӣ аз мубрамияти обу яхҳо ва ҳифзи саривақтии онҳо медиҳад.

Ба андешаи директори Институти масъалаҳои об, гидроэнергетика ва экологияи АМИТ дотсент Ориф Амирзода ва донишманди соҳа Номвар Қурбон амалӣ намудани чунин ҳадафҳои олӣ моро зарур меояд то дар навбати аввал ба таъмини амнияти обӣ ва обтаъминкунии кафолатнок барои обёрии заминҳои тамоми кишварҳои Осиёи Марказӣ дар хушксолиҳо тавассути танзими бисёрсола ва мавсимии маҷрои об дар обанборҳо, ҳамчунин ба пешгирии ҳолатҳои фавқулодаи вобаста ба об, мисли селу обхезӣ, мусоидат кард. Сипас аз иқтидори бузурги гидроэнергетикии Тоҷикистон хуб баҳрабардорӣ намуд,-- то минтақа бо қувваи барқи дастрас ва аз лиҳози экологӣ тоза таъмин шавад ва дар ниҳоят истифодаи захираҳои гидроэнергетикии мамлакат инчунин ба коҳиши назарраси паҳншавии гази карбон дар атмосфера мусоидат хоҳад кард [10].

Барои беҳтару бештар ҳифзу ҷилавгирӣ кардан ва пешбурди раванди ҳалли самараноки масъалаҳо дар соҳаи обу пиряхҳо бо ҳамаи тарафҳои манфиатдор ҳамкории муштаракро ба роҳ монда, бо рушди босуботу муназзам тавассути истифодаи захираҳои васеи иқтидори гидроэнергетикӣ барои расидан ба мақсади ниҳоӣ амалӣ кард. Ҳамин иқтидори бузурги энергетикии Тоҷикистон мебошад, ки кишвар истеҳсолкунандаи «энергияи сабз» аз ҷиҳати экологӣ тоза ба қатори шаш кишвари пешсафи сайёра шомил шуда, неруи барқ танҳо аз ҳисоби энергияи обӣ 98%-ро ташкил медиҳад. Истифодаи дурусти манобеи захиравии фаровони кишвар заминаи хубро дар ҷилавгирӣ аз таҳдиду хатарҳо аз боду иқлими сайёра фароҳам оварда, Тоҷикистонро ба мамлакати сабз табдил дода, манфиати он ба ҳама аҳли минтақа ҷаҳон хоҳад расид.

Ҳамин тариқ, бо баланд нигоҳ доштани маърифати экологии аҳолӣ, тозаю озода нигоҳ доштани муҳити зист, ҳифзи арзишҳои гуногуни экологӣ ва таъмини амнияти экологӣ заминаҳои беҳтару бештар фароҳам мегардад. Бо баргузории чунин семинару нишастҳо Тоҷикистон талош мекунад, то платформаро барои пайгирӣ, пешбурд ва дастгирии иҷрои уҳдадориҳои ихтиёрии дар Рӯзномаи обии Конфронси Созмони Милали Муттаҳид оид ба захираҳои об сабтшуда, инчунин ҳавасмандгардонии шарикии нав ва суръат бахшидан ба амалҳо оид ба ноил гардидан ба ҳадафҳои Рӯзномаи рушди устувор барои давраи то соли 2030-ро бо роҳу равишу чораҳои беҳтар баррасӣ намояд.

Ба андешаи нигорандаи сатрҳо кишварҳои ҷаҳон бо истифода аз унсуру моделҳои хос баҳри ҳифзи обу иқлиму пиряхҳо ҳамкориҳои муштарак намуда, дар рушду пешрафти иқтисодӣ, фаъолсозии лоиҳаву барномаҳои муассири пазируфташудаи худ, минтақа ва ҷаҳонро ба самти созандагиву сулҳофаринӣ ҳидоят фармуда, тавсеаву тақвият хоҳанд бахшид. Аз ҷониби Маҷмаи Умумии Созмони Милали Муттаҳид пазируфта шудани соли 2025 Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо ва 21 март Рӯзи ҷаҳонии пиряхҳо ва 22 март Рӯзи ҷаҳонии об муҳим арзёбӣ шуда, мақсаду маромии аслии он баҳри саломативу саодатмандии сокинони сайёра буда, кишварҳо бо чорабиниҳои байналмилалӣ ва инчунин миллӣ нақши пиряхҳову обҳоро дар системаи ҷаҳонӣ бештару беҳтар баррасӣ хоҳанд кард.

РАҲМОНОВ МИРСАИД - ходими калони илмии Шуъбаи Осиёи Ҷанубу Шарқии Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои АМИТ

АДАБИЁТ

1. Абдулҳамид Қаюмов. Пешсафи Тоҷикистон дар масъалаи ҳифз ва омӯзиши пиряхҳо. Густариши ҳамкории кишварҳои Осиёи Марказӣ дар соҳаи амнияти об. (маводи конференсияи байналмилалӣ). Душанбе,”Аршам”, 2024,-С.380.

2. Айна Ҷ. Хон. Покистон пиряхҳои худро аз сабаби тағирёбии иқлим аз даст медиҳад. Aina J. Khan. Pakistan Is Losing Its Glaciers to Climate Change. https://newlinesmag.com/reportage/pakistan-is-losing-its-glaciers-to-climate-change/ January 22, 2025

3. Валиев Давлатёр. Аҳамияти ташаббусҳои байналмилалии Тоҷикистон дар соҳаи обу иқлим ва нақши пешвои миллат дар ҳалли мушкилоти башар. 18.09.2023. https://tajmedun.tj/tj/akhbor/?ELEMENT_ID=22859

4. Густариши ҳамкории кишварҳои Осиёи Марказӣ дар соҳаи амнияти об. (маводи конференсияи байналмилалӣ). Мураттиб Мамадазимов А.-Душанбе,”Аршам”, 2024,-С.380. саҳ.24

5. Мирсаид Раҳмонов. Нақши “дипломатияи об” ва ташаббусҳои созандаи тоҷикистон.ҷумҳурият санаи нашр: 25.05.2022 №: 99 – 100.

6. Мирсаид Раҳмонов. Нақши Тоҷикистон дар рушди дипломатияи обу иқлими сайёра назаррас аст.АМИТ Ховар. https://khovar.tj/2024/06/na-shi-to-ikiston-dar-rushdi-diplomatiyai-obu-i-limi-sajyora-nazarras-ast-e-do-ba-konfronsi-seyumi-bajnalmilalii-sat-i-baland-oid-ba-da-solai-bajnalmilalii-amal-ob-baroi-rushdi-ustuvor/

7. Мусодик ба амалиёти ягонаи глобалӣ барои мубориза бо норасоии об дар шароити фишори иқлим даъват мекунад. Рӯзномаи Nation. March 23, 2025. Musadik urges unified global action to combat water scarcity amid climate pressures. https://www.nation.com.pk/23-Mar-2025/musadik-urges-unified-global-action-to-combat-water-scarcity-amid-climate-pressures

8. Муҳаммад Зулфиқор. Бӯҳрони об дар Покистон: далелҳо ва роҳҳои ҳалли. Muhammad Azhad Zulfiqar. Рузномаи Nation. August 07, 2020. Water crisis in Pakistan: Facts and solutions. https://www.nation.com.pk/07-Aug-2020/water-crisis-in-pakistan-facts-and-solutions

9. Некбахт Дороншоева. Мушкилоти тақсими захираҳои об ва истифодаи дурусти он. Густариши ҳамкории кишварҳои Осиёи Марказӣ дар соҳаи амнияти об. (маводи конференсияи байналмилалӣ). Душанбе,”Аршам”, 2024,-С.380.

10. Ориф Амирзода. Номвар Қурбон. тоҷикистон – ташаббускори ғояҳои ҷаҳонии обу иқлим. https://www.imoge.tj/intishorot/maqolaho/to-ikiston-tashabbuskori-oya-oi-a-onii-obu-i-lim.Сен 06 2021.

11. Покистон пиряхҳои худро аз сабаби тағирёбии иқлим аз даст медиҳад. Pakistan Is Losing Its Glaciers to Climate Change. New Lines Magazine. January 22, 2025.

12. Президенти Тоҷикистон-ташаббускори ҳалли масъалаҳои об. АМИТ. Ховар. 12.06.2024. https://khovar.tj/2024/06/prezidenti-to-ikiston-tashabbuskori-alli-masala-oi-ob-andesha-oi-ishtirokdoroni-konfronsi-seyumi-bajnalmilalii-sat-i-baland-dar-in-husus/

13. Рустам Ҳайдарзода. Нақши Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ташаккули дипломатияи об ҷаҳон https://www.osiyoavrupo.tj/tg/post/na-shi-prezidenti-um-urii-to-ikiston-mu-taram-emomal-ra-mon-dar-tashakkuli-diplomatiyai-ob-dar-a-on 2024-22-07. (санаи муроҷиат 11 марти 2025)

14. Рустам Ҳайдарзода. Нақши Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ташаккули дипломатияи об ҷаҳон. Густариши ҳамкории кишварҳои Осиёи Марказӣ дар соҳаи амнияти об. (маводи конференсияи байналмилалӣ). Душанбе,”Аршам”, 2024,-С.380.

the South-Eastern Asia Department of NUST. Address: Dushanbe, Rudaki Street 33. Tel: 919293105. email: esrp_mirsaid@yahoo.co.uk

Зиёда аз 30 сол мешавад, ки панҷ кишвари минтақаи Осиёи Марказӣ (Қазоқистон, Қирғизистон, Тоҷикистон, Туркманистон ва Ӯзбекистон) ба истиқлолияти комил ноил гардидаанд. Ин ҳарчанд давраи аз ҷиҳати таърихӣ тӯлонӣ набошад ҳам, барои рушд додани ҳамкориҳои минтақавӣ ва ба вуҷуд овардани ҳамгироӣ муддати кифоя аст. Масалан, дар ҳамин муддат кишварҳое чун Ҷопон, Сингапур ва Чин тавонистанд падидаеро, ки «мӯъҷиза»-и Ҷопон, Сингапур ва Чин номида мешавад, ба ҳаёти иқтисодиву сиёсии ҷаҳон муаррифӣ кардаанд. Аз тарафи дигар, Аврупо дар тӯли 30 соле, ки ба ҳамгироии минтақавӣ шурӯъ карда буд, на танҳо ниҳодҳои асосии ҳамгироиро таъсис дод, балки эълом кард ва ба иттиҳоди сиёсӣ табдил ёфт. Раванди ҳамгироӣ дар минтақаи Осиёи Марказӣ баъди ба даст овардани истиқлолияти давлатии ҳар кадоми онҳо шурӯъ шудааст. Марҳилаи аввали талошҳо барои ҳамгироӣ дар доираи созмони Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил шурӯъ шуда, баъдан ин раванд хусусияти сирф минтақавӣ пайдо кардааст. Барои мисол, дар нишасти сарони давлатҳои Осиёи Марказӣ соли 1993 дар Ишқобод ва Тошкент аввалин кӯшишҳои ба вуҷуд овардани ҳамгироӣ миёни кишварҳои минтақа шурӯъ шуда, дар заминаи онҳо соли 1993 Иттиҳоди иқтисодии Осиёи Марказӣ таъсис ёфт, ки бо саъю кӯшиши ҷонибҳо ҳатто ба вуҷуд овардани бозори умумӣ оғоз гардид. Инчунин бояд гуфт, ки дар ин самт ҳудуди панҷоҳ лоиҳаи муштарак таҳия шуда буданд. Иттиҳоди иқтисодии Осиёи Марказӣ баъдан ба Созмони ҳамкориҳои Осиёи Марказӣ табдил дода мешавад, ки як қадам аз ҳамгироии иқтисодӣ ба ҳамгироии сиёсӣ буд. Мутаассифона, то соли 2006 раванди ҳамгироӣ қатъ мегардад. Зеро Федератсияи Русия, як давлати тавоно, ки ба минтақа таъсири бевосита дошт ба узвияти Созмони ҳамкории Осиёи Марказӣ пазируфта мешавад ва дар натиҷа ин созмон обрӯи худро ҳамчун як ниҳоди сирф минтақавӣ аз даст медиҳад.

Пас аз танаффуси бештар аз даҳсола раванди мустақили ҳамгироӣ дубора дар минтақа шурӯъ гардид. Идеяи баргузории мулоқотҳои мунтазами машваратӣ аз ҷониби Президенти Ҷумҳурии Ӯзбекистон Шавкат Мирзиёев дар соли 2017 зимни суханронии худ дар иҷлосияи 72-юми Маҷмаи Умумии СММ садо дода буд, ки минбаъд ба густариши муколамаҳо, ҳамкориҳои созанда ва таҳкими ҳамсоягии нек равона гардид, ки то имрӯз шаш ҷаласаи Мулоқотҳои машваратӣ баргузор гардидаанд. Дар ҷаласаи панҷуми машваратӣ, ки соли 2023 дар Душанбе баргузор шуд, Роҳбарони давлатҳо беш аз 70 ташаббуси навъҳои гуногунро эълон карданд, ки шумораи умумии онҳо ба 250 мерасад. Шоёни диққат аст, ки аксари онҳо аз ҷиҳати мақсаду вазифаҳо амалан ба ҳам мувофиқат мекунанд ё ба ҳамдигар ниҳоят наздиканд, ки ин барои пешравии якҷояи онҳо шароити мусоид фароҳам меоварад.

Дар шароити ҷаҳонишавӣ ва мураккабшавии масоили сиёсати ҷаҳонӣ ва минтақавӣ, кишварҳои минтақаҳо бо ҳам наздик мешаванд, то якҷоя посух диҳанд ва мавқеӣ ягона дошта бошанд. Ин раванд дар минтақаи Осиёи Марказӣ бо ду роҳ гузашта истодааст — ҳамкории минтақавӣ ва ҳамгироӣ. Гарчанде, ки ин ду истилоҳ ба ҳам наздик бошанд ҳам, дар асл ду равиши гуногун ба шумор мераванд, яъне ҳамгироӣ сатҳи баландтари якҷояшавӣ аст, ки бо муттаҳид шудани сиёсати иқтисодӣ ва ҳатто сиёсати хориҷӣ тавсиф мешавад. Барои мисол Иттиҳоди Аврупо намунаи барҷастаи он аст. Вақте ки ҳамгироии иқтисодӣ ба вуҷуд оварда шавад, пас ҳатман ҳамгироии сиёсӣ дар заминаи он шакл хоҳад гирифт. Тавонмандии иқтисодии кишварҳои минтақа барои ба вуҷуд овардани ҳамгироии иқтисодӣ басанда буда, танҳо механизмҳои ҳуқуқӣ, идорӣ ва модели хоси минтақавӣ бояд коркард карда шаванд. Таҷрибаи Иттиҳоди Аврупо чунин буд, ки аввал онҳо ҳамгироии иқтисодиро ба вуҷуд оварданд ва минбаъд дар заминаи он ҳамгироии сиёсӣ шакл гирифт.

Ҳамкории минтақавӣ бештар ба ҳамоҳангсозии фаъолиятҳо асос меёбад, вале истиқлолияти бештари кишварҳоро нигоҳ дошта, ҳамгироиро дуюм дараҷа мегардонад. Ба ин нигоҳ накарда бо омилҳои гуногун имрӯз давлатҳои Осиёи Марказӣ дар остонаи истиқлоли геополитикӣ қарор доранд ва дар он нақш ва мавқеи ҳамгироӣ хеле бориз ба шумор меравад. Баъдан, давлатҳои Осиёи Марказӣ дар остонаи табдил ёфтан аз объект ба субъекти геополитикӣ қарор дорад, ки масъулияти бештарро ин раванд аз кишварҳо талаб мекунад.

Истиқлоли геополитикӣ – мафҳумест, ки ба тавоноии як давлат, як минтақа дар интихоби озодонаи равиши сиёсати дохиливу хориҷиаш ишора мекунад, яъне бе зери фишор ва ё таъсири дигар давлатҳо ва қудратҳои сиёсӣ қарор мегирад. Ба ибораи дигар, истиқлоли геополитикӣ маънои онро дорад, ки давлат ва ё як минтақаи муайян ва ба ҳамгироии комил дастёфта метавонад, дар интихоби иттифоқчиён, шарикони сиёсӣ ва ҳамкории байналмилалӣ интихоби озод дошта бошад. Ҳамзамон ба роҳ мондани сиёсати хориҷии мустақилона дар асоси манфиатҳои миллӣ, бе дахолат ва таъсири қувваҳои беруна, ишғоли мавқеи хос дар масъалаҳои байналмилалӣ ва иштироки фаъол дар бартараф кардани хатарҳои воқеӣ ва эҳтимолии ҷаҳон низ аз нишонаҳои истиқлоли геополитикӣ маҳсуб меёбанд.

Барои давлатҳои Осиёи Марказӣ – Қазоқистон, Қирғизистон, Тоҷикистон, Туркманистон ва Ӯзбекистон, истиқлоли геополитикӣ маънои доштани қобилияти мустақилона дар қабул кардани қарорҳо дар сиёсати дохилӣ ва хориҷӣ, бидун вобастагии шадид аз қудратҳои хориҷӣ мебошад. Аз тарафи дигар минтақа дар маркази манфиатҳои геополитикии қудратҳои бузург қарор гирифтааст, ки ба истиқлоли геополитикии минтақа таҳдид мекунад. Аммо талошҳои пайвастаи роҳбарони давлатҳои Осиёи Марказӣ барои ба вуҷуд овардани ҳамгироии мустақили “Панҷгонаи Осиёи Марказӣ” ва дастёбӣ ба истиқлоли геополитикии минтақа натиҷаҳои дилхоҳ дода истодааст, ки имрӯз нишонаҳои хосе мавҷуданд, ки аз истиқлоли геополитикии давлатҳои Осиёи Марказӣ хабар медиҳанд. Аз нуқтаи назари мо нишонаҳои истиқлоли геополитикии давлатҳои Осиёи Марказӣ чунинанд:

Аввалан, пешбурди ҳамкориҳои минтақавӣ дар доираи Мулоқотҳои машваратии сарони давлатҳои Осиёи Марказӣ, тақвияти ҳамкориҳои байналмилалӣ дар доираи нишасту саммитҳои «С5+1» ва Хазинаи байналмилалии наҷоти Арал боиси суръат пайдо кардани раванди ҳамгироӣ дар минтақа гардидааст. Баргузории Мулоқотҳои машваратии сарони давлатҳои Осиёи Марказӣ барои тамоми минтақа рӯйдоди муҳиме буд, ки мунтазам ва ба як платформаи муассири муколамаи минтақавӣ дар сатҳи олӣ табдил ёфт. Ҷонибҳо ба хотири амиқтар кардани ҳамкориҳо дар арсаи сиёсӣ форуми вакилони парлумон, вохӯриҳои котибони Шӯроҳои амният, ташкили шаклҳои ҳамкории байнисоҳавӣ, платформаҳои муколамаи коршиносон ва ғайраро роҳандозӣ намуданд. Таҳкими ваҳдати минтақа низ ба рушди равобити ягонаи кишварҳои Осиёи Марказӣ барои эҷоди равобит бо давлатҳо ва қудратҳои ҷаҳонӣ, дар доираи формати муколамаи «Осиёи Марказӣ Плюс» мусоидат намуд. Айни замон чунин форматҳо аллакай бо 11 кишвари пешрафтаи ҷаҳон ва созмонҳои ҷаҳонӣ амал карда шуданд.

Кишварҳои минтақа дар доираи Хазинаи байналмилалии наҷоти Арал фаъолона кор карда истодаанд ва инчунин барномаи минтақавии «Рӯзномаи сабз» барои Осиёи Марказиро, ки дар чаҳорчӯби мулоқотҳои машваратии сарони кишварҳои Осиёи Марказӣ дар шаҳри Чолпон-Ата тасдиқ шудааст, роҳнамоӣ мекунанд.

Ёдовар мешавем, ки дар таърихӣ 31-уми марти соли 2025 дар шаҳри Хуҷанди вилояти Суғд аввалин нишасти сетарафаи давлатҳои Тоҷикистон, Ӯзбекистон ва Қирғизистон баргузор гардид. Нишасти мазкур аз лиҳози аҳамияти сиёсиву амниятӣ, падидаи таърихӣ буда, як қадами устувор дар раванди ҳамгироии кишварҳои Осиёи Марказӣ ва пайки равшан аз истиқлоли геополитикӣ маҳсуб меёбад. Нишасти мазкур ба кулли мушкилоте, ки дар замони шӯравӣ боқӣ монда буд ва нофаҳмиҳое, ки дар солҳои соҳибистиқлолии се кишвар пайдо шуда буданд, нуқтаи хотимавӣ гузошт. Мутахассисон қайд мекунанд, ки нишасти Хуҷанд ба нест кардани стереотипҳо дар бораи водии Фарғона кӯмак мекунад ва дар соҳаҳои иқтисодӣ, амният, экология ва фарҳанг имкониятҳои нави лоиҳаҳои муштаракро мекушояд. Имзои Созишномаи ниҳоӣ дар бораи марзи давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Ҷумҳурии Қирғизистон, Созишнома «Дар бораи дӯстии абадӣ», ба кор даровардани хатти интиқоли барқи Датка-Суғд, ки системаҳои энергетикии Тоҷикистон ва Қирғизистонро мепайвандад, як гоми бузург барои ноил шудан ба истиқлоли геополитикӣ мебошад. Буҳрони Украина, Ховари Миёна ва мушкилиҳо дар самти ҳамлу нақли молу коло тариқи киштиҳо ва коҳиш ёфтани роҳҳои баҳрӣ имкони ба вуҷуд овардани роҳҳои алтернативӣ тариқи минтақаи Осиёи Марказӣ ба вуҷуд омадааст ва диққати қудратҳои минтақавӣ ва ҷаҳониро ба минтақаи Осиёи Марказӣ нигаронидааст. Ин як фурсати дигаре ба шумор меравад, ки аз он истифода бурда, истиқлоли геополитикиро тақвият бояд бахшид.

Баъдан, талош барои мувозинатсозии муносибатҳо бо қудратҳои минтақавию ҷаҳонӣ як ҷанбаи дигарест, ки дар давоми бештар аз сӣ соли истиқлоли давлатӣ, кишварҳои Осиёи Марказӣ тавонистанд, бо нигоҳ доштани истиқолият, таъмини амният ва рушди устувор ҳамчун як бозигари асосӣ дар миёни Шарқу Ғарб қарор гирифта, ин тамоюл аҳамияти геополитикӣ ва геостратегии минтақаро дар асри XXI хеле баланд бардошт. Ҳамаи кишварҳои минтақа сиёсатеро пеш гирифтанд, ки байни Русия, Чин, Амрико ва Аврупо мувозинат нигоҳ доранд. Сиёсати «дарҳои кушода» ва «мутавозин» бо тамоми давлатҳои сайёра натиҷаи дилхоҳ дода, мувозинатро бо тамоми кишварҳо ва қудратҳои минтақавию ҷаҳонӣ таъмин намуда истодааст. Сиёсати чандвекторӣ барои кишварҳои Осиёи Марказӣ дар арсаи ҷаҳонӣ самараноктарин роҳбурди сиёсӣ собит шуда истодааст.

Дар шароити муосири ҷаҳонӣ, ки бо ноустувории геополитикӣ, рақобатҳои иқтисодӣ ва вобастагиҳои трансмиллӣ тавсиф меёбад, масоили худкифо будан дар бахшҳои муҳими стратегӣ ба яке аз масъалаҳои калидӣ барои ҳар як кишвари мустақил табдил ёфтааст. Худкифо шудан дар бахшҳои муҳими стратегӣ, яке аз ҳадафҳои асосии кишварҳои минтақа буда, талоши кам кардани вобастагии хориҷиро доранд. Худкифоӣ, яъне қобилияти кишвар ба истеҳсол ва таъмини эҳтиёҷоти аслии худ бидуни вобастагӣ аз захираҳои хориҷӣ, омили муҳими амнияти миллӣ ва рушди устувор маҳсуб мешавад. Худкифоӣ дар ин маврид маънои танҳо иқтисодӣ надорад, балки бештар ба тавоноии сиёсиву низомӣ, технологӣ ва иҷтимоӣ ишора мекунад. Талоши худкифо шудан дар бахшҳои муҳими стратегӣ барои кишварҳои Осиёи Марказӣ на танҳо масъалаи рушди иқтисодӣ, балки амнияти миллӣ, истиқлолияти воқеӣ ва устувории дарозмуддат мебошад. Роҳ ба сӯйи худкифоӣ, гарчанде пурпечутоб бошад ҳам, бо назардошти манфиатҳои муштарак ва ҳамкории минтақавӣ, метавонад ба модели нави рушди Осиёи Марказӣ — модели боэътимод, устувор ва дарунсохт табдил ёбад.

Бо дарназардошти тамоюлҳои болозикр оиди истиқлоли геополотикӣ, рушди муассир ва босуръати ҳамгироии Осиёи Марказӣ вазифаҳои зерин бояд иҷро шаванд:

— аниқ муайян кардани моҳияти ҳамгироӣ, консепсияи он, модел, мазмун ва марҳалаҳои дигаргунсозиҳои иқтисодӣ ва ислоҳоти иҷтимоӣ;

– муттаҳидсозии заминаи қонунгузории ҳамгироӣ;

– рафъи монеаҳое, ки ҳаракати озоди молҳо, сармоя ва қувваи кории байни кишварҳоро маҳдуд мекунанд;

– эътирофи зарурати ҳамкории зич ва ҳамкориҳо ҳамчун самти афзалиятноки сиёсати хориҷӣ;

– ҳифзи муштараки арзишҳои умумии ҳудудӣ, таърихӣ, динӣ, фарҳангӣ ва иқтисодӣ;

– кишварҳои минтақаи Осиёи Марказӣ ба як ниҳоди молии муштарак ниёз доранд, ки бояд таъсис дода шавад;

Ба тариқи хулоса, метавон пешниҳод кард, ки Созмони ҳамкории Осиёи Марказӣ ҳамчун модели нави ҳамгироии кишварҳои минтақа бо барномаҳои ба рушди устувор ва асри XXI нигаронида шуда, бори дигар таъсис ва ба созмони сирф минтақавӣ табдил дода шавад. Ҳамзамон оинномаи созмон дар асоси манфиатҳои муштарак қабул гардида, ниҳодҳои созмон таъсис дода шаванд.

Нишасти сетарафаи Хуҷанд, бояд пайваста баргузор гардида, ба платформаи нави нишастҳои мустақили минтақавӣ табдил дода шавад ва дар солҳои оянда ба ин нишаст роҳбарони Қазоқистон ва Туркманистон низ даъват карда шаванд.

Шарифов Искандар Иброҳимович - ходими илмии шуъбаи Иттиҳоди Давлатҳои Мустақили Институти омӯзиши масъалаҳои давлатҳои Осиё ва Аврупои АМИТ

Subscribe to Мақолаҳо