Перейти к основному содержанию

123123Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки 6 ноябри соли 1994 бо иродаи озоди мардуми кишвар қабул гардид, санади таърихиест, ки пояи давлатдории навини тоҷиконро асос гузошт. Он рамзи ваҳдат, сулҳ, адолат ва ҳамбастагии миллӣ буда, ҳамаи самтҳои ҳаёти сиёсӣ, иҷтимоӣ, иқтисодӣ ва фарҳангии кишварро ба таври возеҳ танзим менамояд. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид намудаанд:

«Конститутсия оинаи давлат ва роҳи рушди ҷомеаи озоду обод аст».

Дар ҳақиқат, маҳз ба шарофати ин ҳуҷҷати олии ҳуқуқӣ, сулҳу субот дар Тоҷикистон пойдор гардид, заминаи устувори пешрафти иқтисод, маориф ва илм фароҳам омад. Дар даврони соҳибистиқлолӣ давлат барои рушди соҳаҳои илм ва тарбияи кадрҳои ҷавону соҳибистеъдод таваҷҷуҳи махсус зоҳир намудааст.

Ҷавонон — нерӯи созандаи давлат

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон борҳо таъкид намудаанд, ки ҷавонон такягоҳи боэътимоди давлат ва қувваи созандаи ҷомеа мебошанд. Ва ҳамеша таъкид меекунанд, ки:

«Ҷавонон бояд пешсафони илму маърифат ва поягузорони давлати муосир бошанд».

Имрӯз ҷавонони кишвар, ки дар муҳити сулҳу суботи сиёсӣ ба воя мерасанд, имконият доранд, то донишҳои муосирро азхуд намуда, дар пешрафти Ватан саҳми фаъол гузоранд. Аз ҷумла, ҷавонони олими соҳаи кимиё намунаи равшани татбиқи ин сиёсати давлатӣ мебошанд.

Дар муассисаҳои илмии кишвар, аз ҷумла дар Институти химияи ба номи В.И. Никитин садҳо ҷавонони боистеъдод ба таҳқиқоти илмӣ машғуланд. Онҳо дар самти таҳияи моддаҳои нав, нано-технологияҳо, доруҳои ватанӣ ва ҳифзи муҳити зист корҳои арзанда анҷом медиҳанд.

Ин фаъолияти илмиву таҳқиқотӣ шаҳодати он аст, ки сиёсати Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар бораи рушди илм ва дастгирии ҷавонони соҳибистеъдод самараи воқеӣ мебахшад.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо боварии комил таъкид намудаанд:

«Илм чароғест, ки роҳи ҷомеаро ба сӯи ободӣ ва тараққиёт равшан месозад».

Ин гуфтаҳо барои ҳар як донишҷӯ ва муҳаққиқи ҷавон — дастури ҳаёт ва фаъолияти илмӣ мебошанд. Зеро илми муосир на танҳо воситаи пешрафти иқтисоди миллӣ, балки кафолати истиқлоли воқеии давлат аст.

Конститутсия — кафолати рушди илму фарҳанг

Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳуқуқ ва озодиҳои ҳар як шаҳрвандро кафолат дода, шароити мусоид барои рушди озоди илм, маориф ва фарҳанг фароҳам меорад. Он ба ҳар як ҷавон имконият медиҳад, ки дониш андӯхта, иқтидори зеҳнии худро дар роҳи пешрафти ҷомеа истифода намояд. Маҳз дар асоси ҳамин Конститутсия давлат барномаҳои миллӣ оид ба рушди илм, дастгирии олимони ҷавон ва навовариҳои илмиро роҳандозӣ намудааст.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон борҳо зикр кардаанд:

«Агар миллат илму донишро сармашқи зиндагии худ қарор диҳад, ояндаи он пурнур ва боэътимод хоҳад буд».

Аз ин рӯ, ҷавонони тоҷик, бахусус олимони соҳаи кимиё, бояд бо ҳисси баланди масъулиятшиносӣ ва ватандӯстӣ фаъолияти илмии худро идома диҳанд, то ки номи Тоҷикистони соҳибистиқлол дар арсаи байналмилалӣ баланд садо диҳад.

Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон на танҳо санади сиёсӣ, балки рамзи ваҳдат, субот ва пояи устувори рушди илму фарҳанг мебошад. Имрӯз ҳар як ҷавони тоҷик бояд дар зери партави ин ҳуҷҷати муқаддас зиндагӣ ва фаъолият намуда, бо дониш, заковат ва заҳмати худ ба ободии Ватан саҳм гузорад. Зеро, чунон ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид намудаанд:

«Илм пояи давлат аст, ва ҳар қадар илми мо пурқувват бошад, ҳамон қадар давлатамон устувор мемонад».

Аминова Нигора Аминовна, н. и. т., мудири Озмоишгоҳи Маводшиносии Институти химияи ба номи В.И. Никитин.