Ҷавонон дар рушди ҷомеа ва ташаккули ояндаи он нақши калидӣ доранд. Ҷавонон бо ғояҳои нав, нерӯ ва майли дигаргуниҳо метавонанд ба равандҳои иҷтимоӣ, иқтисодӣ ва фарҳангӣ таъсир расонанд. Дар ин росто, сиёсати ҷавонон ба як абзори муҳими дастгирӣ ва рушди ҷавонон, ҳамгироии манфиатҳои онҳо ба стратегияҳои миллӣ табдил меёбад.
Сиёсати ҷавонон – маҷмӯи тадбирҳоест, ки ба дастгирӣ ва рушди ҷавонон дар соҳаҳои гуногуни ҳаёт нигаронида шудааст. Он доираи васеи масъалаҳоро дар бар мегирад, аз ҷумла маориф, шуғл, саломатӣ, фароғат ва иштирок дар ҳаёти ҷомеа. Дар шароити ҷаҳонишавӣ, пешрафти босуръати технологӣ ва тағйирёбии меъёрҳои иҷтимоӣ, сиёсати ҷавонон махсусан муҳим шуда, муносибати ҳамаҷонибаро тақозо мекунад.
Аз аввали соҳибистиқлолӣ Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ба сиёсати ҷавонон таҷаҷҷуҳи хоса зоҳир менамояд. Баҳри дастгирии сиёсати ҷавонон дар мамлакатамон чунин санадҳои ҳуқуқию сиёсӣ қабул гардидаанд: Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи ҷавонон ва сиёсати давлатии ҷавонон», Барномаи миллии рушди иҷтимоии ҷавонон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои солҳои 2022-2026, Барномаи давлатии тарбияи ватандӯстӣ, эҳсоси масъулияти шаҳрвандӣ ва таҳкими ҳувияти миллии ҷавонони Тоҷикистон барои солҳои 2023-2027, Стратегияи сиёсати давлатии ҷавонон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои давраи то соли 2030, Консепсияи миллии тарбия дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ва ғайра.
Сиёсати ҷавонони Ҷумҳурии Тоҷикистон маҷмӯи тадбирҳо ва ташаббусҳоро дар бар мегирад, ки ба ҳалли мушкилоти ҷавонон, фароҳам овардани шароит барои рушди ҳамаҷониба ва ҳамгироии онҳо ба ҷомеа нигаронида шудаанд. Сиёсати муассир оид ба ҷавонон бояд талабот ва манфиатҳои ҷавононро ба назар гирифта, иштироки онҳоро дар қабули қарорҳо таъмин намояд.
Сиёсати ҷавонон ба ҳамгироии иҷтимоии ҷавонон тавассути фароҳам овардани дастрасӣ ба захираҳои таълимӣ ва меҳнатӣ мусоидат мекунад. Барномаҳои роҳнамоии касбӣ, таҷрибаомӯзӣ ва волонтёрӣ ба ҷавонон барои мутобиқ шудан ба талаботи бозори меҳнат ва ташаккул додани малакаҳои зарурӣ кӯмак мерасонанд.
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҳар як паёми худ ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон як бахши онро маҳз ба ҷавонон мебахшанд.
Дар Паёми соли 2024 Пешвои муаззами миллат зикр намуданд, ки “Ҷавонон қишри фаъолтарини ҷомеа ва идомадиҳандаи кору пайкори насли калонсол мебошанд ва маҳз онҳо масъулияти фардои кишвари соҳибистиқлоли худро ба дӯш хоҳанд гирифт”. Роҳбари давлат қайд намуданд, ки аз ҷавонони кишвар умеди бузург доранд, ташаббусҳои созандаашонро минбаъд низ ҳамаҷониба дастгирӣ мекунанд ва аз фаъолияти онҳо ба хотири рушду таҳкими давлатдории миллиамон ҳамеша қадрдонӣ менамоянд.
Маҳз боварии Пешвои муаззами миллат Э. Раҳмон ва амалишавии сиёсати хирадмандонаи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон боис гардид, ки 61 фоизи шумораи умумии кормандон ва 49 фоизи хизматчиёни давлатиро дар кишвар ҷавонон ташкил медиҳанд.
Барои сазовор шудан ба боварии роҳбарияти давлат ҷавонон бояд ба масъалаи илму маориф диққати ҷиддӣ диҳанд.
Аз Паёми сардори давлат дар с. 2024 бармеояд, ки ҳоло дар Тоҷикистон 48 муассисаи олии касбӣ бо фаро гирифтани 214 ҳазор донишҷӯ, 65 литсейи касбҳои техникӣ, бо фаро гирифтани 23 500 хонанда, инчунин, 88 муассисаи таҳсилоти миёнаи касбӣ – коллеҷҳо бо 106 ҳазор донишҷӯ фаъолият доранд. Ҳамчунин, дар замони соҳибистиқлолӣ беш аз 117 ҳазор ҷавонони боистеъдоди мамлакат барои таҳсил ба муассисаҳои олии касбии бонуфузи 42 кишвари пешрафтаи ҷаҳон фиристода шудаанд. Имрӯз 42 ҳазору 400 нафар ҷавонони мо дар 42 давлати мутараққии ҷаҳон таҳсили илм доранд, ки 13 ҳазор нафар ё беш аз 30 фоизи онҳо духтарон мебошанд.
Мо итминони комил дорем, ки ин ҷавонон бо гирифтани донишу малакаи нодир бо ғояҳои наву созандаи худ баҳри ободу тараққӣ додани кишвари азизамон саҳми арзандаи худро мегузоранд.
Дастгирии ташаббусҳои ҷавонон ва иштироки ҷавонон дар ҳаёти ҷамъиятӣ ба ташаккули мавқеи фаъоли шаҳрвандӣ мусоидат мекунад. Созмонҳо ва ҳаракатҳои ҷавонон дар рушди равандҳои демократӣ, ҳифзи ҳуқуқу озодиҳои ҷавонон, татбиқи лоиҳаҳои иҷтимоӣ нақши муҳим доранд.
Ҷавонон ҳамчун барандагони ғояҳо ва технологияҳои нав омили муҳими рушди инноватсионӣ мебошанд. Дастгирии стартапҳо, таҳқиқоти илмӣ ва ташаббусҳои эҷодии ҷавонон ба рушди иқтисодӣ ва рақобатпазирии кишвар мусоидат мекунад.
Яке аз омилҳои муҳими мусоидат ба ҳамгироии муваффақи ҷавонон ба ҷомеаи ҷаҳонӣ донистани забон аст. Малакаҳои забонӣ на танҳо дарҳои навро барои имкониятҳои нав мекушоянд, балки ба мубодилаи фарҳангӣ, ҳамкории иҷтимоӣ ва рушди иқтисодӣ мусоидат мекунанд. Донистани зиёда аз як забон ба ҷавонон имкон медиҳад, ки фарҳанги худ ва фарҳанги миллатҳои дигарро беҳтар дарк ва қадр кунанд. Ин ба ташаккули ҷаҳонбинии кушоду таҳаммулпазир мусоидат мекунад.
Забони ҷавонон дар бозори меҳнат ҳарчи бештар талабот пайдо мекунад. Ҷавононе, ки бо чанд забон ҳарф мезананд, имконияти бештари касби муваффақ ва инчунин имкони таҳсил дар хориҷа ва гирифтани таҷрибаи байналмилалӣ доранд. Донистани забонҳо ба беҳтар шудани муоширати ҷавонони кишварҳо ва фарҳангҳои гуногун мусоидат мекунад, ки дар навбати худ робитаҳо ва ҳамкориҳои байналмилалиро мустаҳкам мекунад.
Аз ин рӯ дар ҳар баромадашон дар масъалаи ҷавонон Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон ба ҷавонони мамлакат таъкид мекунанд, ки бештар ба забономӯзӣ машӯул шаванд.
Сарфи назар аз аҳамияти сиёсати ҷавонон, як қатор мушкилоте вуҷуд дорад, ки ҷавонон бо онҳо рӯбарӯ ҳастанд. Ба он бекорӣ, набудани дастрасӣ ба таҳсилоти босифат, мушкилоти солимии равонӣ ва ҷудошавии иҷтимоӣ дохил мешаванд. Сиёсати ҷавонон ба ин мушкилот тавассути таҳияи роҳҳои ҳалли ҳамаҷониба посух медиҳад.
Барои татбиқи самараноки сиёсати ҷавонон тағйироти ҷомеа ва мушкилоти навро ба назар гирифтан зарур аст. Самтҳои муҳим инҳоянд:
• Рушди технологияҳои рақамӣ ва ҳамгироии онҳо ба раванди таълим.
• Дастгирии рушди устувор ва масъулияти экологӣ дар байни ҷавонон.
• Иштироки ҷавонон дар қабули қарорҳо дар ҳама сатҳҳо.
Ҷавонон дар пешрафти ҷомеа нақши асосиро мебозанд. Маҳз ҳамин категорияи аҳолӣ ояндаро муайян мекунад: иқтисодиёт, маданият, сиёсат.
Сиёсати самараноки ҷавонон мусоидат мекунад:
• Ҳамгироии иҷтимоӣ: ба ҷавонон барои мутобиқ шудан ба ҷомеа, пайдо кардани ҷойгоҳ ва дарк намудани имконоти худ кӯмак мекунад.
• Рушди иқтисодӣ: дастгирии мутахассисони ҷавон, соҳибкорон ва коргарон ба рушди иқтисодиёт мусоидат мекунад.
• Рушди фарҳангӣ: сиёсати ҷавонон ба ҳифзи мероси фарҳангӣ ва рушди шаклҳои нави баёни фарҳангӣ мусоидат мекунад.
Барои ҳалли самараноки мушкилоти дар боло зикршуда зарур аст:
• Таҳияи стратегияҳои ҳамаҷониба, ки ниёзҳои ҷавононро қонеъ мекунанд.
• Зиёд кардани маблағгузорӣ барои барномаҳое, ки ба дастгирии ҷавонон нигаронида шудаанд.
• Ҳамкории фаъол байни сохторҳои давлатӣ, хусусӣ ва ғайритиҷоратӣ.
Ҳамин тариқ, ҷавонон ояндаи миллатанд ва сиёсати ҷавонон дар ташаккули ин оянда нақши асосиро мебозад. Сиёсати самараноки ҷавонон бояд ба ҳалли мушкилоти имрӯзаи ҷавонон, дастгирии ташаббусҳои онҳо ва ҷалби онҳо ба равандҳои муайянкунандаи рушди ҷомеа нигаронида шавад. Сармоягузорӣ ба ҷавонон сармоягузорӣ ба ояндаи устувор, аз ҷиҳати иҷтимоӣ одилона ва навоварона мебошад.
Ҷабборов Ф.Н. – ходими калони илмии шуъбаи ҳуқуқи байналмилалии Институти фалсафа, сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқи ба номи А. Баҳоваддинови Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, номзади илмҳои ҳуқуқшиносӣ.